Klein stukje

[Mrink]

As little icy drops began to fall down on my coat, I searched through my bag for something that could serve for an umbrella. Of course, I couldn’t find anything useful since my bag was not even half the size of what I was looking for. I did find a little pocket mirror on the bottom which showed me what I was avoiding since Brian had moved back in with us.
I decided to ignore the rain, my looks and as well my life at the moment. I threw out the mirror roughly but it didn’t break. I thought about the seven years of bad luck breaking a mirror, and called myself lucky after all. Lucky for what I’d still had, Rosemary, my classmates, and of course, my parents. I asked myself over and over again why I felt so unlucky while having so many blessings. My life did not seem the life worth complaining about, but on the inside, I felt miserable about it. I was always so sensitive about little, though harsh things that happened in our family, and in fact, also beyond that circle.
I tried to ignore such things when they appeared, or handle them in an objective manner, but they always grew towards me and took a little piece of my soul.


Correcties/opmerkingen?

xx.

Whoe, mijn engels is te bagger om daar iets over te kunnen zeggen.
K vind het wel aardig, een beetje kort voor de inhoud, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik vind de eerste alinea erg leuk, vooral

Of course, I couldn’t find anything useful since my bag was not even half the size of what I was looking for.

, maar de volgende alinea gaat dan ineens over zo'n ''groot vraagstuk/probleem'' waar ik de vorm niet zo op vind aansluiten. Of zo. Hm

[Kerboga]

Up.

Ook mijn engels is niet goed, dus valt daar door mij al niet veel over te zeggen. Ik vind het wel leuk om te lezen en het is een van de weinige engelse stukjes waarbij ik niet al bij voorbaat geen zin heb om aan te beginnen.
Het stukje dat Quis leuk vindt, spreekt mij ook wel aan. Schrijf eens verder, aangezien ik weet dat je nog verder wilt schrijven.