Ik wilde maar dat ze verwelkten
de bloemen die je me gaf
om ze samen met mijn tranen te drogen.
Ik zou ze met mijn verlangen
in zilverpapier wikkelen
opdat niemand nog zou ruiken.
En ik wilde zelfs voor je breken
(ook al bleek de vaas zo mooi)
maar ik smolt toen ik je zag.
Mijn schild gisteren reeds doorboord,
maar in jouw hoofd is het vandaag en
Ik pluk een nieuwe dag
Mijn vorige gedicht een beetje herwerk, en aangezien er nu zoveel kritiek gegeven wordt wilde ik graag even van de gelegenheid gebruik maken