Moeder ruzie over dochter van vriend

[Stefanie]

Sinds 1,5 jaar is mijn moeder bij haar vriend ingetrokken (ik woon niet bij hen thuis). Haar vriend heeft een dochter van zestien jaar en ze zit op de middelbare school. Nu spijbelt ze de laatste tijd enorm, waardoor er veel spanning is in het huis. Haar cijfers zijn zo laag dat mijn moeder heel erg haar best doet om zijn dochter te motiveren zodat ze het hopelijk nog haalt, maar dit lukt voor geen mogelijkheid. Al met al, grote discussies om een eigenwijze puberende dochter. Ze vertikt het om naar school te gaan en ondertussen hebben mijn moeder en haar vriend ruzie. De vader beschermd haar heel erg en is het niet eens met ´straffen´, terwijl dit volgens mijn moeder wel de beste oplossing is. Praten biedt geen oplossing, omdat ze blijft liegen over spijbelen.

Ik zit er tussen en heb geen idee wat ik moet doen, maar ik merk wel dat het beetje bij beetje erger wordt met de discussies. Hebben jullie misschien een tip hoe de band tussen mijn moeder en haar vriend beter kan worden op deze manier? Wat zou je met zo´n dochter kunnen doen als normaal praten niet helpt?

Ik denk dat het belangrijkste richting die dochter is dat je moeder en haar vriend één lijn trekken. Oftewel: eerst met elkaar praten en samen tot een mening/'straf'/etc komen, zodat ze hen niet tegen elkaar kan uitspelen. Consequent en samen een front vormen zodat ze weet dat er niet te sollen valt met hen.
Dus misschien kunnen je moeder en haar vriend eens samen met elkaar praten hoe ze dit willen aanpakken. En dan misschien allebei wat water bij de wijn doen?

[Myuki]

Ik denk dat al die bemoeienis niet helpt, en al helemaal niet als de vriend niet achter haar staat.

Lekker zelf uit laten zoeken.

Myuki schreef op 02-03-2006 @ 23:42 :
Ik denk dat al die bemoeienis niet helpt, en al helemaal niet als de vriend niet achter haar staat.

Lekker zelf uit laten zoeken.

Je bedoelt die vader het zelf uit laten zoeken of haar moeder en haar vriend?

[Myuki]

Loontjuh schreef op 02-03-2006 @ 23:42 :
Je bedoelt die vader het zelf uit laten zoeken of haar moeder en haar vriend?

Dat meisje dat zo pubert.

En haar vader (de vriend van haar moeder) heeft de verantwoordelijkheid over de opvoeding.

Myuki schreef op 02-03-2006 @ 23:44 :
Dat meisje dat zo pubert.

En haar vader (de vriend van haar moeder) heeft de verantwoordelijkheid over de opvoeding.

Maar haar moeder woont daar ook in huis en de sfeer wordt op deze manier zeker niet beter, wat de TS ook aangeeft.
Daarnaast neem ik aan dat haar moeder ook het beste met dat meisje voor heeft dus ook haar best wil doen om het weer goed te laten komen. En juist als 'buitenstaander' (tja, hoeveel kinderen denken of roepen wel niet 'jij bent mijn moeder (dan wel vader) niet! Jij hebt niets over mij te zeggen!') is het extra lastig, maar daarom denk ik ook dat de moeder van de TS en haar vriend één lijn moeten trekken, want op die manier laat je ook zien naar dat meisje toe dat de moeder van de TS er wel degelijk bij hoort en ook wat te zeggen heeft in huis. Op het moment dat de vader alleen maatregelen neemt etc etc zal het meisje nog minder snel dingen van de moeder van de TS aannemen.

[Cesar]

Dit is wel HEEL erg herkenbaar. Ik heb in bijna precies dezelfde situatie gezeten en voelde me machteloos.

Over die dochter. Ik heb er natuurlijk geen reëel beeld van. Ik heb haar rapport niet en weet natuurlijk niet hoe ze echt is, maar ik ben geneigd te zeggen dat dit best wel verkeerd kan aflopen als die vriend niet in gaat grijpen. Ik heb ook een beetje het gevoel dat als die vriend het nu niet kan dat hij het ook niet over een paar jaar zal gaan doen.

Als die man niet open staat voor het advies van je moeder gaat er denk ik niet veel veranderen van haar kant. Discussies zullen ben ik bang toch geen zin hebben. Het moet OF van die man komen (lijkt me sterk), OF van dat meisje (lijkt me sterk), OF ze gaat flink op haar bek en gaat het zelf inzien (aannemelijk in mijn ogen), OF er komt opgedwongen een derde groep aan te pas (kan gebeuren). Je moeder en jij kunnen er niks aan doen ben ik bang.

In de situatie waarin ik zat is het verkeerd afgelopen. Na een keer van school te zijn gewisseld en een paar keer zitten gebleven te zijn kwam bij ons de GGD er te bij van pas. Het maakte niet uit hoevaak ik op hem inpraatte; hij luisterde gewoon niet. Ik voelde me er erg schuldig onder. Ik blijf er een beetje vaag over, maar ik hoop dat je het idee begrijpt.

Veel succes iig en ik hoop dat je je nergens schuldig over gaat voelen. Het is niet jou verantwoordelijkheid.

[Myuki]

blehhh 'het beste met iemand voor hebben' dat is echt zo'n loos gebral voor een vreselijke puber van 16.
Daar heeft ze natuurlijk totaal geen boodschap aan.

Dat de moeder en haar vriend het met elkaar eens moeten zijn is logisch, anders kan je het opvoeden sowieso wel vergeten. Maar omdat die pa andere ideeen heeft en dat toch niet zal gebeuren... Is het enige wat die moeder kan doen relaxen en dat kind zelf laten vallen en opstaan (hopelijk ook opstaan ja)

De ouderlijke macht gaat toch in eerste instantie van die vader uit.

[Stefanie]

Wat een heel belangrijk punt is dat mijn moeder en haar vriend niet op één lijn kunnen komen. Mijn moeder is al klaar met mijn puberteit, mij heeft ze al opgevoed. Ze heeft haar eigen opvattingen over die opvoeding en ook haar eigen methodes om haar doelen te bereiken. Haar vriend denk er heel anders over, hij wil niet zijn dochter straffen om het beter te laten worden, maar meer praten over moeilijke zaken als school. Helaas helpt dit praten niet omdat ze zo enorm pubert. En dingen van mijn moeder neemt ze al helemaal niet aan (je bent mijn moeder niet).

Loontjuh schreef op 02-03-2006 @ 23:40 :
Ik denk dat het belangrijkste richting die dochter is dat je moeder en haar vriend één lijn trekken. Oftewel: eerst met elkaar praten en samen tot een mening/'straf'/etc komen, zodat ze hen niet tegen elkaar kan uitspelen. Consequent en samen een front vormen zodat ze weet dat er niet te sollen valt met hen.
Dus misschien kunnen je moeder en haar vriend eens samen met elkaar praten hoe ze dit willen aanpakken. En dan misschien allebei wat water bij de wijn doen?

Ja, hier ben ik het mee eens.

Stefanie, je zegt dat ze niet op 1 lijn kunnen komen, omdat ze totaal andere opvattingen hebben. Andere opvattingen hoeven op zich niet heel erg te zijn, als ze er maar goed over praten en elkaars opvattingen en argumenten respecteren en niet te koppig zijn. Ze kunnen dan bijvoorbeeld besluiten om allebei wat water bij de wijn te doen, zoals Loontjuh zei, dus dat haar vader wat strenger wordt en je moeder wat soepeler. Als ze hierover goede afspraken maken en zich daar ook aan houden, dan hoeven er volgens mij geen erge ruzies te zijn. Een andere optie is dat ze afspreken dat haar vader helemaal bepaalt hoe ze met zijn dochter omgaan en dat je moeder het loslaat. Maar dat kan heel erg frustrerend voor je moeder zijn, omdat ze er zelf midden in zit, dus dat lijkt mij geen goede optie.

En als die dochter niks van jouw moeder wil aannemen dan lijkt het me beter dat haar vader sowieso degene is die straffen geeft, als dat dan moet gebeuren.

Ohja en wat die dochter betreft: als zij spijbelt, dan heeft ze daar een reden voor. Dus ik zou als ouders er niet op zitten hameren van "je mag niet spijbelen, je moet betere cijfers halen", maar op zoek gaan naar de reden. En dan over die reden gaan praten. Misschien is dat meer iets wat haar vader kan doen, omdat hij toch dichter bij haar staat. Het gaat erom dat ze wat opener wordt over haar gedachten en gevoelens tegen haar vader en dat die band weer wat hechter wordt. Dan pas helpt het praten.

[Valentine]

Laat de vriend van je moeder het zelf uitzoeken, er is niets ergers dan een stiefmoeder of -vader die zich met je bemoeit.

[Anaïs]

Het zal volgens mij niet helpen als alleen jouw moeder er iets aan wil veranderen... Moest ik 16 zijn, ik zou ook niet zomaar regels of straffen aanvaarden van de nieuwe vriend(in) van mijn vader/moeder. Het is vooral de vader van dat puberend meisje dat de regels moet stellen, tenslotte is het zijn dochter, en niet die van je moeder! 'k Vind het nogal stom van die vader eigenlijk, hoe kan je nu je dochter zo laten ontsporen en er niets aan doen?

[MTpower]

Valentine schreef op 03-03-2006 @ 11:58 :
Laat de vriend van je moeder het zelf uitzoeken, er is niets ergers dan een stiefmoeder of -vader die zich met je bemoeit.

[Lyne]

Ik weet niet hoe sterk de relatie is tussen je moeder en haar vriend. Als die dochter jouw moeder ziet als 'de vriendin van' ipv haar stiefmoeder, dan denk ik dat het beter is als je moeder zich niet bemoeit met straffen ed. Waarschijnlijk luistert ze toch niet, en je moeder krijgt dan ook nog eens ruzie met haar vriend.

[Lorelei]

Valentine schreef op 03-03-2006 @ 11:58 :
Laat de vriend van je moeder het zelf uitzoeken, er is niets ergers dan een stiefmoeder of -vader die zich met je bemoeit.

[koekiemonstertje]

Het is zijn dochter... Het lijkt me heel irritant als iemand, die niet mijn vader of moeder is, mij gaat proberen op te voeden...

Ik denk dat je moeder zich afzijdig moet houden en haar vriend moet steunen in zijn beslissingen ookal zijn dat in je moeders ogen niet de beste...

[saartjeh]

ik denk dat jij niet net als je moeder moet reageren, dus bemoei je er niet mee. het is heel verkeerd dat je moeder er iets van zegt, dat kind is óf verplicht heen te gaan en dan moet ze wel of ouders het willen of niet, óf ze hoeft niet meer heen en dan kun je al ouders nix doen. maar het is neit je moeders kind dus die moet zich er niet mee bemoeien. ik snap dat jij er tussen zit, maar jij moet je er al helemaal niet mee bemoeien, lekker laten zitten lossen ze vanzelf wel op. Wat je eventueel kunt doen is tegen je moeder zeggen dat ze zich dr niet mee moet bemoeien maar verder: niet mee bemoeien.

[Cookie]

Valentine schreef op 03-03-2006 @ 11:58 :
Laat de vriend van je moeder het zelf uitzoeken, er is niets ergers dan een stiefmoeder of -vader die zich met je bemoeit.

Ik heb er geen ervaring mee maar ik zou ook geen dingen aannemen van iemand die er bij in is komen wonen. Zou ik niet tegen kunnen.

Als je moeder en haar vriend het echt niet met elkaar eens kunnen worden en ook geen compromis kunnen sluiten, denk ik dat in dit geval toch echt de mening van de vader van het meisje zwaarder weegt dan die van de vriendin van de vader. Je moeder kan zich er misschien aan doodergeren maar zich toch beter op de achtergrond houden; als het meisje tegenstrijdige signalen krijgt gaat ze zich alleen maar meer verzetten.

[Stefanie]

Sarah schreef op 05-03-2006 @ 22:28 :
Als je moeder en haar vriend het echt niet met elkaar eens kunnen worden en ook geen compromis kunnen sluiten, denk ik dat in dit geval toch echt de mening van de vader van het meisje zwaarder weegt dan die van de vriendin van de vader. Je moeder kan zich er misschien aan doodergeren maar zich toch beter op de achtergrond houden; als het meisje tegenstrijdige signalen krijgt gaat ze zich alleen maar meer verzetten.

En hoe zit het dan met 'foute' vriendjes? Te laat thuiskomen en rondzwerven op straat. Haar vader heeft ook geen idee of ze wel veilige seks heeft en wat ze dan wel allemaal uitspookt.

Mag mijn moeder zich wel bemoeien als zij duidelijk ziet dat het lichamelijk/geestelijk slecht met haar gaat (als de vader dus zelf niets kan/weet te doen)?

Ik zou het eerder erg vinden als het degene die bij één van mijn ouders in kwam wonen niets kon schelen hoe het met me ging en wat ik deed ed...maar goed, ik zit niet in die situatie en zal er ook nooit in komen te zitten, dus ik heb makkelijk praten.

@Stefanie: Het is geen kwestie van wel of niet ermee mogen bemoeien. Natuurlijk mag ze zich er mee bemoeien, maar of het effect heeft is wat anders. Misschien dat dat meisje zich alleen nog maar lastiger gaat gedragen. Ik krijg een beetje de indruk dat alles een beetje langs haar vader heengaat en het hem misschien ook wel weinig kan schelen? Zou ze niet juist aan het proberen zijn om zijn aandacht te krijgen door die verkeerde dingen te doen?

Als je moeder er met haar vriend niet uit kan komen (wat toch neer zal komen op van beide kanten elkaar wat tegemoet komen) dan is het verder toch de verantwoordelijkheid van haar vriend. Natuurlijk kan jouw moeder dingen signaleren en er proberen met die dochter en/of met haar vriend over te praten, maar als die twee niet willen dan houdt het toch een beetje op. En misschien kan ze zich dan beter afzijdig houden om de relatie met haar vriend niet nog meer onder druk te zetten?

Stefanie schreef op 06-03-2006 @ 09:30 :
En hoe zit het dan met 'foute' vriendjes? Te laat thuiskomen en rondzwerven op straat. Haar vader heeft ook geen idee of ze wel veilige seks heeft en wat ze dan wel allemaal uitspookt.

Mag mijn moeder zich wel bemoeien als zij duidelijk ziet dat het lichamelijk/geestelijk slecht met haar gaat (als de vader dus zelf niets kan/weet te doen)?

Mja, wat ik dus al zei: ze heeft er een reden voor als ze veel spijbelt. Ze is blijkbaar bezig met allerlei dingen waar haar vader niets of weinig van weet. En dan kun je haar wel gaan straffen door bijv. huisarrest te geven ofzoiets, maar het lijkt me beter dat haar vader zonder beschuldigend te zijn meer te weten probeert te komen over het leven van zijn dochter. Waar houdt ze zich mee bezig, wat vindt ze belangrijk, hoe voelt ze zich, wat voor problemen heeft ze, etc. Pas als ze zover is dat ze open kan zijn, wil zijn en durft te zijn over die dingen tegen haar vader, dan helpt het om te gaan praten over school en spijbelen.

[Stefanie]

Haar vader en mijn moeder hebben besloten om een schoolpsycholoog in te schakelen omdat werkelijk niets helpt; ook niet de goede bedoelingen. Ik weet wel dat het gewoon een verschrikkelijk puber is momenteel, maar het beinvloed het thuisfront zo enorm. Ik heb het al met mijn moeder erover gehad, dat ze zich minder moet bemoeien om grote discussies te vermijden. Dit gezeur mag absoluut geen reden zijn dat het minder gaat tussen haar en haar vriend. Ook gaf ze toe dat het anders 'voelt' dan toen ze mij opvoedde. Het doet haar wel wat dat de dochter van haar vriend niet haar best doet op school, maar ze zou er niet voor door het vuur gaan. Het is haar eigen keus en haar eigen vader doet er verder weinig aan.