Vastklampen

[Jours Tristes]

Ik heb al een aantal maanden last van depressieve gevoelens, waar ik overigens net hulp voor ben gaan zoeken, maar daar is nog niks aan gedaan.
Sinds 2 maanden heb ik een nieuwe vriend. Nu is het zo dat ik ontzettend verliefd ben, maar het lijkt wel een obsessie voor me geworden. Ik wil het liefst de hele dag bij hem zijn, wat natuurlijk niet kan en als ik niet bij hem ben voel ik constant de drang hem te bellen of te smsen hoe gek ik wel niet op hem ben.
Door mijn depressieve gevoelens voel ik me dus vaak slecht en dat gebeurt ook als ik bij hem ben. Hij zegt er niet voor weg te willen lopen, maar dat het niet erger moet worden, omdat het anders wel fout gaat tussen ons. Hij heeft dit namelijk al een keer eerder meegemaakt en wil het vanzelfsprekend niet nog een keer. Hierdoor ben ik nog banger geraakt hem kwijt te raken dan ik al was (terwijl daar eerst geen reden voor was) en wil ik me nog erger aan hem vastklampen. Ik weet dat dit niet goed is en dat ik zo m'n eigen glazen in gooi, maar het voelt nu zo. Het zal best met mijn situatie te maken kunnen hebben, ik ben erg emotioneel en labiel geworden de afgelopen tijd. Maar op deze manier raak ik hem sowieso kwijt.

Iemand die hier ervaringen / tips over wil delen???

[noek1111]

Je moet gewoon gaan werken of dingen voor jezelf gaan doen, daardoor denk je niet meer de hele dag aan hem?

Jah, je weet het zelf al, maar HIJ IS NIET DEGENE DIE JOUW PROBLEMEN KAN OPLOSSEN. Hij kan er niet voor zorgen dat jij je minder kut voelt, of minder depressief. Het grote voordeel daarvan is dat jij prima kunt leven, ookal is hij niet jouw vriend. Dat deed je voor hem toch ook?

Vervelende is alleen dat je dat soort dingen wel wéét, maar dat je ze dan niet voelt. Tja. Je moet gewoon helemaal beseffen dat hij niet de oplossing is, dat hij niet het enige goede in het leven is. Je moet je zélf los zien te worstelen. En als je dat doet/daarmee bezig bent, zul je zien dat het met hem ook gemakkelijker gaat. Het is namelijk verdomd moeilijk om met iemand te leven die jou de verantwoordelijkheid over zijn of haar levensgeluk heeft gegeven.

Mijn moeder komt de laatste tijd trouwens de hele tijd hiermee aanzetten: http://www.thework.com/index.asp Als je dit kan en wil doen, kan het je misschien helpen om te zien wáár je problemen eigenlijk liggen. Maar goed, voor dat soort dingen moet je wel open staan...