Ik sterf om te leven

[Lalala1111]

Losse draden verweven tot een bestaan
de iemand die ik ben die ik al jaren leef
Een rol die iemand mij toen al gegeven heeft
maar die ik spelen zal

En dan vliegt de wereld mijn venster voorbij;
m'n blik op de wereld vervroegd alweer kwijt
De kus van de duivel: de deur naar benee
verlies van je leven wanneer je 'm vree

't Leven zo duister en de dood zo verleefd:
herspeeld en herspeeld maar verloren
Je dagen tellen enkel als de dag vantevoren
toen je bestond in de schaduw zijn geest

Erg mooi, vooral de zin:

't Leven zo duister en de dood zo verleefd'

Goed doorgedacht, alleen snap ik af en toe het ritme niet helemaal, en leest het niet helemaal lekker.

[lieke008]

leuk dat je het vanaf een afstand bekijkt
zo lees ik het tenminste
mooi gedicht

[Lalala1111]

Halloo,

Bedankt voor jullie reacties.. Altijd fijn om te horen dat mensen je gedicht leuk vinden.

Met het ritme zit ik zelf ook nog wel een beetje, maar door school heb ik nog geen tijd gehad om er opnieuw aandacht aan te besteden. Ik zie het nu namelijk zo: de eerste strofe is een inleiding waar het ritme traag op gang komt, en vervolgens word je in de tweede en derde strofe meegesleurt in rijm en ritme.

[Porcelain]

Wel een typisch jij-gedicht.

Je schrijft erg fijn. De eerste strofe vind ik het minste en in de laatste haper je een beetje, maar je weet dingen wel erg gevat te verwoorden. De eerste strofe mag je van mij wel weglaten. Hmmm, ik heb wel beter van je gelezen, maar dit is zeker niet slecht.

[Lalala1111]

Dank