Heimwee?

Sinds Augustus 2005 woon ik in Finland. Ik ben met de Kerstvakantie 3 weken in Nederland geweest en de eerste twee weken van Maart dit jaar ook, verder niet.

In het begin had ik eigenlijk nergens last van, maar een tijdje geleden ben ik heel bewust gaan nadenken over mijn opleiding e.d. Ik doe hier een dansopleiding. Ik ben heel spontaan naar de auditie gegaan, en toen werd ik ineens aangenomen dus ging ik de opleiding ook maar doen. Ik weet nu alleen veel duidelijker wat ik wil en dat is geen dansopleiding. Ik maak dit jaar wel gewoon af, om samen met de hele groep af te sluiten e.d.

Alleen de laatste tijd, vooral sinds drie weken o.i.d. voel ik me steeds minder goed. Niks voor mij.. Ik ben een rasoptimist en heb de kloteperiodes wel gehad, wil vooral genieten. Ik heb het ook nog steeds erg naar mijn zin hier, lach veel etc.

En toch.. Ik huil de laatste tijd ontzettend makkelijk, voel me vervreemd van thuis en heb geen zin om mensen van thuis te spreken omdat ik ze dan mis. Ik wil er niet in dwepen enzo, niet aan toegeven omdat het zo niet bij me past te gaan zitten van 'ik mis thuis zooo bleeeeh'. Maar fysiek gaat het de laatste tijd ook een stuk minder en ineens vroeg ik me af of het daarmee te maken heeft.

Ik snap het gewoon allemaal niet.. Mijn vriend komt aanstaande vrijdag voor een week langs.. en over een maand is het schooljaar afgelopen en ga ik definitief terug naar NL.. en maanden heb ik hier geleefd zonder ook maar ergens last van te hebben. Kan het toch heimwee zijn? Of heb ik ergens anders last van.. Hebben mensen ervaring.. Of advies?

Op internet staan adviezen als je eigen leven opbouwen op de nieuwe plek, maar dat heb ik hier volledig. Ik heb hier vrienden, een thuis, genoeg bezigheden. Ik weet echt niet wat ik ertegen kan doen?

[Stefanie]

Misschien zie je nu in dat je weer naar Nederland kunt en dat alles boven komt. Emoties die je misschien hebt weggestopt om daar goed te kunnen beginnen. En een jaar is toch ook best wel lang

Het zou inderdaad zomaar kunnen dat het ene met het andere te maken heeft. Dat je je geestelijk bijvoorbeeld niet zo lekker voelt en dat dat lichamelijk doorwerkt of andersom.
Het kan met een heleboel dingen te maken hebben dat jij je nu zo voelt, bijvoorbeeld met wat Stefanie zegt. Er komt iemand uit je eigen omgeving waardoor je dus min of meer 'gedwongen' stil moet staan bij wat je nu niet bij je hebt. Bijvoorbeeld dan hè?

Wees gewoon nog even heel erg lief voor jezelf, goed op jezelf passen en jezelf niet overvragen, en voor je het weet is die maand voorbij. En veel plezier met het bezoek van je vriend

[Oekie]

Ik zou er ook gek van worden.

[Experiment]

Je kunt ook heimwee krijgen juist doordat je al bijna naar huis gaat. daardoor ben je nu waarschijnlijk al steeds meer bezig met Nederland, wat je daar allemaal gaat doen, wie je allemaal weer gaat zien e.d. Daardoor kan het zijn dat je 'drang' naar huis gaan steeds groter wordt omdat je er in je hoofd al op aan het voorbereiden bent. Een vriendin van mij zit van afgelopen augustus tot 2 juni als Au Pair in Engeland en die heeft hier nu ook last van.

Ja, dat zal het dan wel zijn. Strontvervelend eigenlijk.. Ik weet dat ik toch over niet zo lang weer in Nederland ben dus wat voor zin heeft het het nu te gaan zitten missen..

Maar ja. Het heeft er misschien ook wel mee te maken dat ik weet dat ik veel van hier ook heel erg ga missen. Een soort heimweer naar hier bij voorbaat al, en gewoon die hele onzekerheid van wat er komen gaat. Ik heb voor 3 maanden een plek om te wonen, verder heb ik geen idee waar ik terecht kom.

Ik wou alleen dat ik het allemaal wat makkelijker van me af kon schudden. Ik vind het maar irritant en wil hier gewoon zorgeloos lol trappen en me goed voelen nu ik hier nog zit.

Het is de zon ook. Afgelopen zomer heb ik de geweldigste zomer ooit gehad, en nu is het hier zulk lekker weer en dat brengt dat hele gevoel van toen weer terug. Nou ja.. Ik hoop dat het weer wegzakt en ik er niet straks in NL andersom last van krijg Bedankt voor de reacties..

Meer adviezen zijn altijd welkom!

@Oekie: Gek word ik nergens van hoor.