Het reukzintuig

Als ik loop
op die ene straat -
of weg
- hoor ik
kijk ik

Maar boven al
wat ik doe
is ruiken
maak mij moe.

Scheten,
vervuiling,
auto-rook,
tabak-smoke,

Knijp mijn neus dicht,
schat van me,
geef me meer licht,
zie mijn hemel.

En waar ik ook kijk of hoor
maar meer nog
hoor
enzo
blijf ik vergeten
het doel

Waarom is het
dat nut
ruik ik bloemen
plassende lieverheersbeestjes,
bijen zoemen.

Was ik maar
een steen;
dan ik
gelukkig.

Ook met jou.

Inleving van een steen?

Wie is 'schat van me'? Ik kan dat niet thuisbrengen in de rest van het gedicht .. vertel
Voor de rest vind ik zulke gedichten het leukst om te maken. En te lezen uiteraard.

Waarom staan je woorden zo onder elkaar?

Ik vind het idee heel leuk, maar ik vind het gedicht niet zo fijn om te lezen.

Was ik maar
een steen;
dan ik
gelukkig.

Ook met jou.

Dit stukje snap ik ook niet helemaal. Althans, het stukje 'dan ik gelukkig - Ook met jou' niet. Het lijkt mij grammaticaal niet te kloppen?

[wilookmeepraten]

ik struikel erg over plassende lieveheersbeestjes.. dat vind ik niet erg mooi

[=zwart wit=]

rijm komt wat geforceerd over.

dit stukje

trouser schreef op 31-10-2006 @ 21:36 :
Knijp mijn neus dicht,
schat van me,
geef me meer licht,
zie mijn hemel.

vind ik een beetje eng.

Waarom is het
dat nut
ruik ik bloemen
plassende lieverheersbeestjes,
bijen zoemen

'waarom is het dat nut' kan nog. dan komt 'ruik ik bloemen', grammaticaal los, maar dat zou dan weer terug kunnen slaan op 'waarom is het', als de laatste regel maar niet 'bijen zoemen' was. volgens mij moet je er meer tijd in steken .