Annelot

[rare kwast]

oke.. zoals je kan zien ben ik geen meesterlijke schrijfster, daarom wil ik graag tips
(geen totale afkraking a.u.b) maar goede en bruikbare tips en moet ik verder met dit verhaal of maar weer een ander verhaal beginnen.. (ik heb al wel ongeveer een verloop in mijn hoofd waar o.a dagboek stukjes in voor gaan komen)

Met twee treden tegelijk rende Annelot naar boven. Ze keek om zich heen, waar kwam dat geluid nou vandaan?
Annelot begon te roepen, ‘Tim waar zit je?’ Thihiiiim?! Maar Tim zei niets terug, nee das niet zo gek ook dacht Annelot, dan is het hele begrip verstoppertje spelen weg.
Annelot zocht verder, in de slaapkamer, de badkamer, de rommelkamer en de kamer van Tim. Ze zuchtte eens diep.. Tim was nergens te vinden, nu werd het toch een beetje vervelend. Normaal had ze Tim al na een minuutje of 5 zoeken gevonden maar nu had hij zich supergoed verstopt. Ze keek op haar horloge en zag dat het al half 8 was en Tim zou eigenlijk nu naar bed moeten. Er kraakte weer wat en snel draaide Annelot zich om. Weer niets te zien. Nee, het geluid kwam van boven. Annelot slikte eens. Het geluid kwam van zolder. Ze was nog nooit op de zolder geweest van de familie Petersen en dat wilde ze eigenlijk zo houden. Ze had een hekel aan zolders en zeker die in oude vreemde huizen.
Tim, je weet dat je niet op de zolder mag verstoppen, gilde Annelot naar boven. Ze wachtte even maar er kwam geen antwoord en ook Tim kwam niet naar beneden, het bleef helemaal stil.
Een rilling liep over haar rug als ze aan de zolder dacht.. O nee verzuchtte Annelot en ze begon langzaam de trap op te lopen. Eenmaal boven liet ze haar ogen even aan het donker wennen en keek langzaam rond. Ik had een zaklamp mee moeten nemen dacht Annelot. Ze zag wat vage silhouetten van kasten en stoelen en in de hoek stond allemaal oud speelgoed van Tim. De zolder rook erg muf en overal hing spinnenrag. Alsjeblieft Tim zit hier niet verstopt, dacht Annelot en ze riep nog een keer. Tihiiiim zit je hier op zolder?
Weer geen antwoord, geen geluid alleen de wind die ze rond het huis hoorde waaien. Annelot keek nog een keer rond en ging toen zo snel als ze kon weer terug naar benenden. Shit het was al 8 uur. Tiiiim je moet nu echt naar bed hoor! Kom maar tevoorschijn, je bent te goed verstopt ik kan je echt niet vinden.
Annelot liep de trap af naar de woonkamer. Tim?! Ik weet dat je hier ergens moet zijn, het is nu klaar, jij hebt gewonnen.
Weer een geluid, Annelot schrok en keek om. Het geluid kwam uit de keuken, het leek een beetje op een vallende deksel.
Aha riep Annelot,, je hebt jezelf verraden. Kom maar uit de keuken Tim. Maar zodra Annelot de klapdeur naar de keuken doorging voelde ze de kille wind door haar haren strijken. De achterdeur stond open en de wind bolde het gordijn dat er voor hing. Annelot wist zeker dat die deur dicht en op slot zat, hoe kon hij nu ineens open zijn? Nu hoorde ze de voordeur. Aha slimme Tim was gewoon via de achterdeur naar de voordeur gelopen om Annelot zo te slim af te zijn. Lachend liep Annelot naar de woonkamer terug en wachtte daar op Tim. De deurklink kraakte wat toen hij naar beneden ging, maar in de deuropening stond niet Tim maar zijn ouders.
Hoi, Annelot zeiden Rick en Simone Petersen tegelijk. Er schoot van alles door het hoofd van Annelot heen en weer. Waarom zijn ze zo vroeg thuis? Straks zijn ze boos en waar is Tim? Uh Hallo meneer en mevrouw Petersen zei Annelot na een kleine aarzeling. Was het gezellig?
Het was super gezellig, hè schat zei Rick terwijl hij zijn vrouw aanstootte, zeker, zeker zei Simone. Rick, ik ga nog even bij Timmie kijken, betaal jij Annelot even? Annelot bleef als versteend staan en kreeg geld van Rick in haar handen geduwd. Ze hoorde dat mevrouw Petersen nu boven was en zette zich schrap voor wat er komen ging. Meneer Petersen begon ze aarzelend. Rick keek Annelot recht aan, als het niet genoeg is moet je het zeggen hoor, en hij lachte vriendelijk.

[Ceespop]

oke, het is echt een goed verhaal, alleen mijn enige punt was dat mij niet duidelijk werd of annelot oppaste of dat ze er woonde. dat was gissen.
of tim haar broertje was of niet wist ik ook niet.
ik ben er op de manier achtergekomen dat ze geld in haar hand gedrukt kreeg van de de petersen, dus wist ik dat het niet zo was. voor de rest is het echt geweldig.
( ben niet iemand van de miereneukerij )

[Ceespop]

je moet er zowiesi verder mee gaan, er is zeer weinig tot niks op aan te merken

[Choking Duck]

oeioei, het interpunctiewerk is wel een beetje niets zeg maar. Het verhaal is goed, er zit een rode draad in. Misschien een optie om consequent bij zinnen en gedachten aanhalingstekens te plaatsen, dit maakt het duidelijker. (Mijns inziens )

Ze zuchtte eens diep..

Gewoon één punt. Geen idee of je de zucht wilde benadrukken.
Als je met puntjes wil werken, dan drie. Staat netter

Voorderest ben ik hier niet zo goed in, hopelijk zijn er anderen die zich geroepen te voelen je te helpen. Succes!

[rare kwast]

oke bedankt voor de tips..
ik heb altijd al moeite gehad met punten en komma's enzo.
ik gooi ze maar ergens neer haha
maar ik heb weer een nachtdienst dus ga eens kijken of ik verder kom en wat dingen kan aanpassen

[rare kwast]

ik heb het begin even aangepast en heb er een stukje bij geschreven (leve de nachtdiensten)

Annelot is een meisje van 16 jaar en zit in 4 havo. In het weekend past ze regelmatig op Tim van 5 die met zijn ouders aan de rand van het dorp in een groot oud huis woont. Tim is verzot op zijn oppas en Annelot past dan ook met veel plezier op hem. Maar hoe lang nog?


Met twee treden tegelijk rende Annelot naar boven. Ze keek om zich heen, waar kwam dat geluid nou vandaan?
Annelot begon te roepen, ‘Tim waar zit je?’ Thihiiiim?! Maar Tim zei niets terug, nee das niet zo gek ook dacht Annelot, dan is het hele begrip verstoppertje spelen weg.
Annelot zocht verder, in de slaapkamer, de badkamer, de rommelkamer en de kamer van Tim. Ze zuchtte eens diep.

*knip* deel twee;

Meneer Petersen begon ze aarzelend. Rick keek Annelot recht aan, als het niet genoeg is moet je het zeggen hoor, en hij lachte vriendelijk.
Annelot werd even van haar stuk gebracht. ‘uh nee hoor dit is voldoende’ zei ze toen maar snel. “maar meneer Petersen ik moet u eigenlijk iets vertellen” begon Annelot weer. “Was Tim weer eens ondeugend?” Vroeg Rick lachend. Nee dacht Annelot, kinderen die je kwijt bent kunnen niet ondeugend zijn toch? Juist op het moment dat Annelot het wilde vertellen hoorde ze van boven geschreeuw. “RICK… RIHIIIIIIIICK’’ het was mevrouw Petersen die er nu achter was dat Tim verdwenen was. Annelot slikte hoorbaar en rende toen achter meneer Petersen aan die al halverwege de trap naar boven was.
Mevrouw Petersen stond op de gang wild te gebaren naar haar man. “hij, hij, hij” begon ze. Meneer Petersen keek vragend naar Annelot die inmiddels ook boven aan de trap stond. “wat bedoelt ze?” vroeg hij aan haar maar wachtte niet op een antwoord en stapte de kamer van Tim in. Meneer Petersen keek de kamer rond en bleef met zijn ogen hangen op het bed van Tim. Deze stond nog netjes opgemaakt en zonder Tim in de hoek van de kamer. Aarzelend keek hij om naar zijn vrouw die haar gezicht in haar handen verborgen hield en aan het schokken van de schouders kon hij zien dan ze huilde. Meneer Petersen liep naar het bed en begon het overhoop te halen, trok de deken weg, keek onder het kussen en trok tenslotte het bed van de muur af waardoor de teddybeer van Tim van het bed af viel en bewegingloos op de grond bleef liggen. Meneer Petersen liep naar de kast en trok de deuren met een snelle ruk naar zich toe. De kast was gevuld met kleren, netjes opgevouwen of hangend aan een haakje. In een lichte paniek begon meneer Petersen de kleren de kast uit te trekken op zoek naar zijn zoon. Broeken en truien vlogen door de kamer, net zolang tot de kast leeg was. De paniek in de ogen van meneer Petersen begon langzaam te groeien terwijl hij naar de tweede kast in de kamer liep. Wederom trok meneer Petersen de deuren wijd open en begon de kast door te spitten. Annelot wist dat de kast al het speelgoed van Tim bevatte, Tim had zich er dikwijls in verstopt maar dit keer zat hij er niet in. Er was nergens een spoor van Tim. Meneer Petersen liep terug naar zijn vrouw en sloeg zijn armen om haar heen en begon haar te troosten. “stil maar schat, het komt wel goed, het komt wel goed” Toen liet hij zijn vrouw los en liep naar Annelot. Annelot werd bang, dacht dat hij boos op haar zou zijn, zou straffen misschien wel slaan, zij had hun zoon kwijt gemaakt! Maar in plaats van de verwachte uitbarsting bleef Rick heel kalm en vroeg of het ging met Annelot.
Annelot vertelde met horten en stoten dat ze niet wist waar Tim was. “We deden verstoppertje, dat doen we altijd voordat Tim naar bed gaat. Hij verstopt, ik zoek en als ik hem gevonden heb dan gaat hij naar bed, maar nu, Ik heb ruim een half uur gezocht maar kon hem niet vinden. Ik heb hem toen een paar keer geroepen maar er kwam geen reactie. Toen ik beneden in de keuken was stond de achterdeur open en dacht dat hij misschien omgelopen was en toen de voordeur open ging stonden jullie daar dus ik weet niet waar hij is” Rick gaf Annelot een schouderklopje en liep naar zijn slaapkamer. Annelot hoorde dat hij tegen iemand bij de politie aan het praten was. Hij was druk bezig de politie te overtuigen dat hij hulp nodig had. Nee hij is pas 5 en al een uur weg, ik ga niet nog langer wachten ik wil dat er NU iemand komt. Op het woordje nu legde Rick extra nadruk en Annelot hoorde de woede in zijn stem.
Met een harde knal werd de hoorn weer op de haak gelegd en met grote passen kwam Rick weer terug lopen. Zijn gezicht was rood aangelopen en hij leek lang niet zo kalm meer. De politie komt eraan maar het gaat zeker niet van harte zei hij terwijl hij bij zijn vrouw bleef staan. Simone stond nog steeds met haar handen voor haar ogen en te beven. “Ik breng haar even naar de slaapkamer” zei Rick meer tegen zichzelf dan tegen Annelot. Annelot bleef vertwijfeld in het midden van de gang staan, niet wetend wat ze nu moest doen. Hier blijven? Beneden gaan zitten? Naar de kamer van Tim gaan? Achter meneer Petersen aan? Uiteindelijk bleef ze boven en leunde wat tegen de muur aan wachtend op meneer Petersen.

[Nienna*]

rare kwast schreef op 13-11-2006 @ 05:53 :
Annelot is een meisje van 16 [zestien] jaar [oud] en zit in 4 [vier] havo. In het weekend past ze regelmatig op Tim van 5 [vijf,] die met zijn ouders aan de rand van het dorp in een groot, oud huis woont. Tim is verzot op zijn oppas en Annelot past dan ook met veel plezier op hem. Maar [voor]hoe lang nog? Misschien kun je deze getallen voluit schrijven.

Met twee treden tegelijk rende Annelot naar boven. Ze keek om zich heen,[punt in plaats van komma.] Waar kwam dat geluid nou vandaan?
Annelot begon te roepen, ‘Tim, waar zit je?’ "Thihiiiim?!" [Dit zou ik in zijn geheel weglaten. Een uitroep vind ik zelf niet zo fijn staan. Mensen kunnen zich dit wel inbeelden hoor.] Maar Tim zei niets terug, nee das niet zo gek ook [Lees deze zin zelf nou eens een keer. Dit is echt onleesbaar... Je hoeft er niet eens "dacht Annelot" achter te zetten, dat staat zo schools en groep vijf-achtig (no offence). Laat dat maar weg. Voorbeeld verbetering: Maar dat is ook niet zo gek, want dan is het hele begrip verstoppertje spelen compleet weg.] dacht Annelot, dan is het hele begrip verstoppertje spelen weg.
Annelot zocht verder, in de slaapkamer, de badkamer, de rommelkamer en de kamer van Tim. Ze zuchtte eens diep.

*knip* deel twee;

Meneer Petersen begon ze aarzelend. [Aanhalingstekens?] Annelot recht aan, ? als het niet genoeg is moet je het zeggen hoor?, en hij lachte vriendelijk.

De rest ga ik niet meer verbeteren, want dat is teveel werk. Misschien kun je wat met de volgende algemene tips:

* Schrijf getallen het liefst voluit, behalve als het een getal is zoals driehonderdduizendtweehonderdtweeëntwintig (want daar heb ik zelf ook moeite mee, zoals je ziet ).

* Gebruik aanhalingstekens als iemand iets zegt. Een correcte wijze:
"Nou, ik heb echt geen idee waar dit op slaat!" riep Hans.
"Nou, ik heb echt geen idee waar dit op slaat," zei Hans.
"Nou," zei Hans, "ik heb echt geen idee waar dit op slaat."

* Fijn is ook als je na ieder citaat op een nieuwe regel begint.

Ik zal even een stukje herschrijven, zodat je ziet hoe het eventueel beter kan.

"Meneer Petersen?" begon ze aarzelend.
Rick keek Annelot recht aan. "Als het niet genoeg is, moet je het zeggen hoor," en hij lachte vriendelijk.
Annelot werd even van haar stuk gebracht. "Uh, nee hoor, dit is voldoende," zei ze toen maar snel. "Maar meneer Petersen... ik moet u eigenlijk iets vertellen."
"Was Tim weer eens ondeugend?" vroeg Rick lachend.
Nee, dacht Annelot, kinderen die je kwijt bent, kunnen niet eens ondeugend zijn.
Juist op het moment dat Annelot wilde vertellen dat ze Ricks kind was kwijtgeraakt, hoorde ze van bovenaf geschreeuw. "Rick! Rick!"
Het was mevrouw Petersen, die er nu achter was gekomen dat Tim verdwenen was. Annelot slikte hoorbaar en rende toen achter meneer Petersen aan, die al halverwege op de trap naar boven was.

Nu wil ik niet zeggen dat dit feilloos is, maar het is in ieder geval een stuk beter en een stuk beter leesbaar .

Ik wens je veel succes met de rest van je verhaal!

[rare kwast]

^^ thanx
ik ben nooit een taal wonder geweest.. ik ga eens kijken wat ik er mee kan

Ik vind het, los van de interpunctie, niet echt om over naar huis te schrijven. Er zijn nog al wat ongeloofwaardigheden (Voorbeeld: Ze kijkt op haar horloge, het is half acht, ze loopt naar zolder, het is acht uur? En: Het kindje ligt niet in bed en in plaats van aan de oppas te vragen waarom dat niet zo is beginnen de ouders de hele kamer overhoop te gooien?), en ik vind het niet echt interessant. Misschien ligt het aan mij, maar dit verhaal nodigt niet echt uit verder te lezen.