De wraak van Harry: Deel VI

[tss]

Alle vorige verhalen van Harry en zijn vrienden zijn hier terug te vinden

http://forum.scholieren.com/showthre...5#post14768295

http://forum.scholieren.com/showthre...0#post14785910

http://forum.scholieren.com/showthre...9#post14830939

http://forum.scholieren.com/showthre...6#post15793786

http://forum.scholieren.com/showthre...3#post15815723

http://forum.scholieren.com/showthre...ighlight=harry

De Wraak van Harry: Deel VI

We zaten nog steeds opgesloten in een garage waar Fets a.k.a Steph ons wilde gaan verkrachten. Juist op het moment dat ik in Fets haar hoogzwangere buik wou schoppen belde Koen me op en begonnen de kinderen van Fets te krijsen. Ik besloot om Fets nog even met rust te laten en eerst de telefoon op te nemen. Ik nam de telefoon op. ‘Hallo, geile cavianeuker’, zei ik. Ik kon Koen niet goed verstaan door het gekrijs van de kinderen. Ik hoorde alleen: ‘Ik zit met ..ans, ..ud en ..el o......te. .n .e. .u.k…. …en …….’.
Op dat moment sloeg Fets de telefoon uit m’n handen, die vervolgens kapot op de grond viel. Dat was behoorlijk klote want dat was de enige telefoon die het vliegongeluk heeft overleefd. Hierop werd Poncke zo boos dat hij een paternoster in het achterste van Fets stak. Fets was op slag dood en de paternoster stonk nu naar mergpijpjes. Dat vonden we niet fijn. Alhoewel ik wel hield van mergpijpjes, dus mocht ik hem lekker aflikken.
We besloten de auto van Fets te pakken en zo onze vrienden te zoeken. Buhati zat achter het stuur (alhoewel dit natuurlijk niet slim is, want Arabieren zijn nooit te vertrouwen) en Robbie en Poncke zaten achterin te rollebollen. Ik was al dat geflikflooi eigenlijk meer dan zat. Nog even en ik draai helemaal door. ‘Stelletje flikkers’, dacht ik nog.
Na zo’n 7 uur rijden waren we nog niet veel verder, we hadden al 74 keer hetzelfde rondje gereden (om de eiffeltoren heen) en er was geen spoor van onze vrienden of van Olaf Krijns. Toen was onze benzine op. We besloten niet verder te rijden, omdat te namelijk niet kan zonder benzine. Het was ondertussen al 1 uur in de nacht, en we waren moe en we hadden honger. Geld hadden we natuurlijk niet meer. Gelukkig had Fets nog wat mergpijpjes in haar auto liggen, dus hebben we die maar opgegeten. Het is niet zo lekker als de appelsap en ligakoeken die we gewend waren, maar het was toch wel te doen.
Slapen deden we buiten. We gingen liggen naast een chocoladebruine zwerver.

Enkele uren later werd ik wakker. MAAR WAT!! Iedereen was ineens weg, en ik was ineens poedelnaakt. Ik raakte compleet in paniek en draaide helemaal door. Iedere voorbijganger neukte ik helemaal plat, zelfs de insecten moesten eraan geloven. Natuurlijk was daar al snel de politie, ik probeerde ze nog te ontvluchten maar ze hadden me al snel te pakken. Stiekem vond ik dit wel fijn, want de politievrouw die me pakte was best knap. Ze raakte zelfs even m’n piemel aan.
Onderweg naar het politiebureau moest ik nog even denken aan de woorden van Koen aan de telefoon: ‘Ik zit met Ans, Ud, en Elo te neuken’. Typisch Koen, we zitten in de miserie en hij komt met zo’n bericht. Ik zou trouwens niet eens weten wie Ans, Ud en Elo zijn. Het zullen wel weer van die Oost-Europese hoeren zijn waar Koen zo graag naartoe gaat.
Afijn, ik zat natuurlijk nog steeds in die politiewagen. Natuurlijk laat ik me niet zomaar meenemen, want ik moet m’n matties vinden. Ik had al snel een plan bedacht. Ik vroeg aan de wouten of ik even mocht poepen buiten, anders zou ik hun auto onderschijten. Dit wilden ze natuurlijk voorkomen, dus mocht ik even met de politievrouw naar een boom om te poepen. Ik deed daar mijn behoefte, maar er was een probleem. Ik zat in de boeien, dus ik kon m’n kont niet afvegen. Gelukkig was de politievrouw zo gastvrij om dat even voor mij te doen. Ik vroeg aan haar of ze haar hand goed diep in de spleet wilde steken om korstjes te voorkomen (alles in het Frans natuurlijk). Ik vond dit een fijn gevoel, het was lekkerder dan die snikkels van Robbie en Poncke in m’n reet. Maar goed, ik had geen tijd om ervan te genieten, want ik moest zien te ontsnappen. Dat was al snel niet meer nodig, want een aantal voorbijgangers hadden de politie al gebeld , want het zag er natuurlijk allemaal best onsmakelijk uit. Gelukkig dachten ze dat de politievrouw mij wilde verkrachten en niet andersom, want natuurlijk zat ik in de boeien. De politievrouw werd meegenomen en mijn boeien werden weer losgemaakt. Ik was gelukkig weer vrij, maar ik was nog steeds naakt. Ik moest eerst kleren zien te vinden voordat ik verder ging zoeken. Ik ging weer bedelen, net als op de camping, en in een stad als Parijs heb je dan al snel 100 euro. Hiervan ging ik kleren kopen. Ik had nog €20,- over. Hiermee ging ik eten in een klein restaurantje. Ik kocht een Banaan met zuur, en een hamburger met paardenworst en Ju d’orange. Toen ik weer naar buiten liep zag ik dezelfde chocoladebruine zwerver als gisteren. Ik vroeg aan hem of hij toevallig m’n vrienden gezien had. Hij vertelde dat ze vanochtend toen ik nog sliep even naar de wasserette waren gegaan, en mijn kleren ook meegenomen hadden. Ik werd weer helemaal gek toen ik dit hoorde. Hoe kunnen ze mij nu helemaal naakt laten liggen in een stad als Parijs. Ik draaide weer zo door dat ik op alle voorbijgangers ging rijden. Gelukkig wist de zwerver me te kalmeren. Hij zou me wel even naar de wasserette brengen. Onderweg had ik een heel gesprek met hem, hij vertelde dat zijn naam Gilles was. Gilles zou me helpen om m’n vrienden terug te vinden. Gilles vertelde verder dat hij er niks aan kan doen dat hij neger is, maar dat dit komt doordat zijn ouders negers waren. Gelukkig vertelde hij mij dit, want ik kan negers namelijk niet uitstaan, maarja hij kon er nu eenmaal niks aan doen.

Bij de wasserette was geen spoor meer van ze. Gilles had toevallig nog 20 cent diep in zijn zak zitten. Ik besloot maar even te bellen, helaas waren bijna alle mobieltjes kapot en het nummer van Koen kende ik niet uit mijn hoofd. Ik besloot Maris en de kids maar weer even te bellen. Één van de kids nam op. In de achtergrond hoorde ik vreemde geluiden. Ik hoorde: ooooh, Jantje. Jaaaa jaaa Jan. Ik hoorde ook een kleine jongetjes stem, die opgewonden geluidjes maakte en de hele tijd iets over z’n oma schreeuwde en dat hij morgen wordt genomen.
Afijn, dat zijn natuurlijk maar bijzaken. Ik vroeg aan de kid of hij nog iets van z’n vader Frans had gehoord. Hij vertelde dat Frans een aantal dagen geleden nog had gebeld met de mobiel van Koen, en dat hij vertelde dat ze opgesloten zaten in een kutkamertje in Parijs. Mariska had blijkbaar geen zin om Frans te helpen, want zij had blijkbaar een nieuwe lover gevonden.
Ik begreep er niks meer van, hoe kon Frans nu met Koen z’n mobiel bellen? Want Koen hadden we althans achtergelaten op Schiphol (Zie: De Wraak van Harry: Deel IV). Het kon ook niet zo zijn dat Frans Koen zijn telefoon gejat had, want Koen heeft mijn gisteren nog gebeld. Maargoed, ik moest nu eerst maar is gaan uitzoeken waar dat kutkamertje is. Al is dat in Parijs zoeken naar een dildo in de aars van Erica Terpstra. Ik ging even rustig op een bankje zitten met Gilles en probeerde alles rustig op een rijtje te zetten. Ik moest denken aan de woorden van Koen: ‘Ik zit met Ans, Ud en Elo te neuken.’
Wie zouden Ans, Ud en Elo zijn en waarom vertelde hij dit? Ik begon een beetje te snikken, ik begon de tongzoenen van Robbie, Frans en Poncke nu toch een beetje te missen. Ik mocht een beetje uitsnikken in de armen van Gilles. We konden het beide niet laten en begonnen elkaar helemaal af te lebberen. Ik voelde me al snel weer beter. Van chocolade werd ik altijd al vrolijk.
Na een kwartiertje hadden we er genoeg van, en gingen we verder met onze zoektocht. We liepen een beetje over straat te drentelen. Toevallig keek ik naar de overkant van de straat, en……… WTF, daar stond Harry bij de Shell. Hij was zijn Ferrari aan het tanken. Ik schreeuwde zo hard als ik kon: HARRY HARRY, LEKKER STUK VAN ME!!!!!!!11 Door al het lawaai hoorde Harry me niet. Hij wilde weer in z’n Ferrari stappen, dus ik besloot zo snel mogelijk de straat over te steken. Het was erg druk op straat en ik kon dan ook alle auto’s maar net ontwijken. Maar toen gebeurde het, ik had nog maar een paar centimeter te lopen en toen werd ik aangereden door een rode Toyota Corrola. Het werd helemaal zwart voor m’n ogen.


Wordt vervolgd

[Olaf Krijns]

minder dan de vorige, maar nog steeds een superverhaal. ik wacht met spanning op het volgende deel.

[harige harry]

hulde voor deze schrijver

[Herfst]

Goede opbouw en spanningsboog, echter de seksuele verwijzingen vind ik weinig interessant. Al met al een zeer boeiend verhaal, ik kan niet wachten op het vervolg.

7/10