Depressie/moeheid

[tinkebel]

Hoi

Een ruim half jaar geleden is bij mij een lichte depressie vastgesteld. Een aantal weken geleden ben ik in een groep begonnen hier overheen te komen, maar door het groepsgebeuren is het lastig een paar dingen op het woord te brengen. Met een paar dingen zit ik best wel, hier even eentje, ik hoop eigenlijk dat iemand (doorervaring?) weet om het wat dragelijker te maken.

Het eerste is moeheid, ik zou dag en nacht kunnen slapen en nog moe zijn. Ik weet dat dat niet goed is en probeer daarom een regelmatig ritme aan te houden wat redelijk normaal is, maar zonder resultaat. De moeheid remt echt mijn hele dagelijkse bezigheden en concentratie, dat is erg vervelend. Zou ik daar niet beter mee om kunnen gaan of kunnen onderdrukken, of moet eerst heel die depressie over? Het duurt al zo lang

Bedankt voor het lezen en ik hoop dat iemand een beetje tips kan geven

ps als dit beter op LG past sorry, maar ik dacht gezien de oorzaak van de moeheid dat het beter hier paste?

[Nona]

Dit past heel goed hier inderdaad.
Je moeheid is een symptoom van je depressie en hoort er eigenlijk gewoon bij. Dit is vervelend, maar ik denk dat je er heel goed mee omgaat door te proberen een ritme vast te houden. Hier zou je waarschijnlijk wel medicijnen voor kunnen nemen, maar dat bestrijdt alleen het symptoom en niet de depressie zelf. Dus of dit verstandig is, is nog maar de vraag.

Misschien kun je je psych eens vragen wat zijn/haar mening hierover is?

[tinkebel]

Kruimel schreef op 18-11-2006 @ 21:05 :
Dit past heel goed hier inderdaad.
Je moeheid is een symptoom van je depressie en hoort er eigenlijk gewoon bij. Dit is vervelend, maar ik denk dat je er heel goed mee omgaat door te proberen een ritme vast te houden. Hier zou je waarschijnlijk wel medicijnen voor kunnen nemen, maar dat bestrijdt alleen het symptoom en niet de depressie zelf. Dus of dit verstandig is, is nog maar de vraag.

Misschien kun je je psych eens vragen wat zijn/haar mening hierover is?

Mja ik weet dat ik de oorzaak er niet mee aan pak, maar het moet eigenlijk wat dragelijker worden. Het leven, school etc. gaat toch gewoon door en daar heb ik nu veel moeite mee.
Medicijnen, hebben we het dan echt meteen over dingen op recept? Naja ik weet iig niks over de mogelijkheden dus wilde hier even informeren, anders moet ik miss toch eens aan m'n psyg/amw vragen of er iets kan...

dankjewel iig

[ScheleKameel]

Over die moeheid, slik je toevallig geen medicijn waardoor je als bijwerking extra moe kan worden, bijvoorbeeld risperdal o.i.d. ??

Ik zat namelijk met PRECIES het zelfde probleem.

En toen ik op een ander medicijn over ging, werd ik veel fitter.

Helaas zit het moezijn gewoon in mij, en het komt door de vele prikkels die ik niet kan verwerken (autisme) dat ik moe blijf.

Maar het is al veeeele stukken minder.

Misschien heb je hier niets aan, dan sorry.

[pearlette]

Ik vond ook altijd dat ik zelf iets aan die vermoeidheid moest veranderen, maar het lukte me niet zo ver als ik zou willen. Nu heb ik antidepressiva gekregen en het is echt een wereld van verschil. Of dat voor jou verstandig is, hangt denk ik af van de oorzaak van je depressie. Of het aangeboren is, of dat het door een bepaalde gebeurtenis komt die je moet verwerken. Je kunt misschien aan je psych vragen wat zijn/haar prognose is voor je kans op verbetering en hoe lang dat ongeveer gaat duren. Dan kun je zelf bepalen of je een steuntje in de rug wil in de vorm van medicatie, of een lage dosering, of niet.

[SuperSanne]

Ee vriend van me is een tijd depressief geweest en kreeg toen medicijnen. Het nam de oorzaak van de depressie niet weg, maar het was voor hem wel een steuntje in de rug en gaf hem dat beetje extra dat 'ie nodig had om zijn problemen uiteindelijk te overwinnen. Medicijnen kunnen dus wel helpen, maar voorzichtigheid blijft wel geboden.

[-zen-Chris]

Kruimel schreef op 18-11-2006 @ 21:05 :
Dit past heel goed hier inderdaad.
Je moeheid is een symptoom van je depressie en hoort er eigenlijk gewoon bij. Dit is vervelend, maar ik denk dat je er heel goed mee omgaat door te proberen een ritme vast te houden. Hier zou je waarschijnlijk wel medicijnen voor kunnen nemen, maar dat bestrijdt alleen het symptoom en niet de depressie zelf. Dus of dit verstandig is, is nog maar de vraag.

Misschien kun je je psych eens vragen wat zijn/haar mening hierover is?

Maar moeheid hoeft toch niet altijd een symptoon van depressie te zijn?

Hoog sensitieve personen bijvoorbeeld worden erg moe door een teveel aan prikkelingen van de zintuigen. En is Pfeiffer uitgesloten? Of zien deskundigen dat gelijk?

[jongen1986]

Hm, tijdens mijn depressie was ik ook extreem moe. Toen nam ik medicijnen (Zoloft, Efexor) en werd het nog erger, ik werd een zombie.

Slaappillen werkte ook niet echt..
Wat mijn ervaring is, is op het moment dat je meer piekert, je vermoeider wordt. Wat dan ook kan helpen, is ontspanning zoeken, vooral voor het slapen. Zoiets als op je gemak een boek lezen, mediteren, etc, kan helpen.

Ookal is het erg moeilijk.. Bij mij heeft die vermoeidheid ruim een jaar geduurd, maar het meeste is gelukkig wel weg . Sterkte iig, en het lijkt me inderdaad geen slecht idee om aan je psych voor advies te vragen..

[Fantôme]

ik vind de opmerking van -zen-Chris eigenlijk ook nog best wat toevoegen. (dat van iedereen trouwens hoor )
Buiten dat denk ik ook dat het moeilijk te bepalen is wat nou oorzaak en gevolg is. Zeker bij het verband depressie - vermoeidheid.
De vermoeidheid kan een symptoon zijn van jouw depressie, maar de vermoeidheid kan ook (mede) jouw depressie in stand houden.
Medicijnen kunnen helpen tegen de vermoeidheid, maar kunnen ook juist de oorzaak zijn...
Je hebt jezelf al een ritme aangewend, geef je aan.
Ik vind dit erg goed van je .
Ik weet niet hoe lang je daar nu al mee bezig bent. Maar als dat niet helpt, is het niet voor niets. Je sluit daarmee uit dat het niet door (te) laat naar bed gaan of (te) vroeg opstaan komt. Er is kennelijk wat anders aan de hand.
Misschien is het goed om uit te zoeken of jouw vermoeidheid wordt veroorzaakt door iets anders dan je depressie (bijv. pfeiffer, bloedarmoede, allergie enz.). Als dat het geval is, kan er in sommige gevallen wat aan gedaan worden wat er ook weer voor kan zorgen dat je beter kunt werken aan je depressie (omdat je niet meer zo vermoeid bent).
Blijkt het dat er niets te vinden is, kan het idd samenhangen met je depressie of medicijnen (als je die hebt)

groetjes, fantome

[Daboman]

Ik herken het probleem van vermoeidheid wel. Ik ben ook vrij moe, al heeft het bij mij een andere oorzaak. Bij mij is de oorzaak dat ik gewoon te lang te veel hooi op m'n vork heb genomen en er te weinig voor heb terug gekregen.

Ik doe het gewoon een tijdje wat rustiger aan. Daarbij wil ik op zich wel in een ritme komen, maar wel een ritme dat minder energie kost. Misschien is dit een oplossing?

[tinkebel]

Sorry dat ik het nu pas lees, ik had niet verwacht dat er nog een upje zou komen.

Ik gebruik helemaal geen medicijnen en heb dat ook niet gedaan dus dat kan de oorzaak niet zijn. Een ruim half jaar, ondertussen miss jaar geleden heb ik bloed laten prikken om bloedarmoede en pfeifer etc. uit te sluiten. Mijn bloed was ook helemaal oke. Ik ga er maar vanuit eigenlijk dat dat nu nogsteeds is.

Wat jongen1986 zou misschien wel iets helpen, ontspanning heb ik er weinig door veel piekeren, erg drukke school en werk, mezelf stel ik op een van de laatste plaatsen. Maar het is moeilijk om die tijd vrij te maken aangezien die anderen dingen ook zo belangrijk zijn.

Ik heb geen persoonlijk contact met psyg en amw omdat mijn therapie in groepsverband is, dat maakt voor mij de drempel wat hoger om ze aan te spreken, zeker omdat ik weet dat er iemand in de groep is die nog veel moeier is en er volgens mij ook niks aan kan doen. Maja misschien moet ik het toch eens proberen.

Iig bedankt voor de nuttige tips tot dusver gekgenoeg ben je nooit de enige