weekendrelatie & elkaar missen doordeweeks

[vrancken_anke]

Hello

Ik zit nu iets langer dan 2.5 jaar in een weekendrelatie. We zien elkaar dus alleen van vrijdagavond tot zondagavond. Hoogst zelden eens een dag in de week.

In het begin hebben we elkaar heel hard gemist in de week. En eigenlijk ik nu ook nog wel. Maar hij zegt dat misgevoel niet meer zo te hebben, omdat hij toch weet dat hij mij in het weekend terug ziet. Kvind dit spijtig dat hij mij zo eens niet meer mist. En misschien ook wel raar? Ik weet het niet, daarom dat ik dit hier post.

Want onze relatie zit goed! We hebben zelfs plannen voor dit jaar nog samen te gaan wonen.. Want we zijn die weekendrelatie allebei beu!

Maar toch vind ik het raar dat hij mij doordeweek niet meer mist. Hij denkt wel aan mij, maar echt missen doet hij mij niet. Hij heeft ook zo niet echt behoefte aan veel contact doordeweeks, ookal horen we wel dagelijk iets van elkaar. Maar als ik het niet eens vraag om te bellen zou het voor hem vb ook niet hoeven.

Ik vraag mij af of zijn gevoelens wel sterk genoeg zijn? Want ik ben echt blij als ik hem hoor doordeweeks, en mis hem eigenlijk toch wel als ik hem 5 dagen niet kan zien..

Kvind het jammer dat hij dat gevoel niet meer heeft. Of is dat gewoon normaal?

Alvast bedankt!

[Zwoek]

Ik dénk.. dat je je niet druk hoeft te maken. Hij weet gewoon dat hij je in het weekend weer ziet en dat vindt hij misschien nog wel leuker, omdat hij dan vijf dagen naar je verlangd heeft en dan het hele weekend van je mag genieten.

[Orpheo]

het moment dat je vaste dagen hebt, hoef je niet echt meer te missen, want je weet 'ah dan zie ik haar/hem toch weer'. mijn vriendin en ik zien elkaar heel onregelmatig, en dat houdt t wel spannend, maar tis ook vervelend. ik mis haar soms behoorlijk, en tis frustrerend, maar de momenten samen zijn wel extra leuk fijn en intiem.

[Lill]

Er komt gewoon een soort routine in, en net wat ze al zeggen, hij weet dat ie je weer kan zien en dan weer bij je kan zijn

[__]

ik snap hem ook wel, ik raak er ook wel enigszins gewend aan moet ik zeggen. en dan heb ik niet eens het geluk van vrijdagavond tot zondagavond bij hem te kunnen zijn..

[elledc]

Wij zien elkaar ook slechts in de w-ends. Ik werk de hele week en hij werkt in de grootstad waar hij een kamer heeft (hij is kok en moet soms heel laat werken) dus in de week kan hij zich onmogelijk vrijmaken. In de weekends komt hij logeren in mijn appartementje. Eerst vond ik het niet fijn hem zo weinig te zien maar ik vind het nu eigenlijk best zo! Na m'n werk in de week heb ik het graag rustig. In de weekends maken we het dan gezellig samen. Ik zou het bijvoorbeeld niet kunnen om élke dag bij elkaar te zijn

[Yolcu]

Ik begrijp hem ook helemaal.
Ik heb een langeafstandsrelatie en hoe raar het ook klinkt, het intense gevoel van missen wordt normaal. Ik denk wel aan hem, maar ik leef gewoon mn leven en kijk uit naar de momenten dat we samen zijn.

Niets om je zorgen om te maken dus.

[SilverBlue]

Ik heb ook een weekend relatie. Wij hebben nu bijna 2 jaar samen. Ik merk nu dat ik alleen de eerste nacht, als hij weer weg is, jank en hem mis. Ja de eerste nacht weer helemaal alleen in dat grote koude bed. Maar de volgende dag is het alweer een stuk minder. En als ik hem toch mis pak ik zijn t shirt (hij vergeet altijd wel een kleding stuk mee te nemen) dat ruikt lekker en geeft mij het gevoel dichterbij hem te zijn. Mijn vriend zegt dat hij mij ook niet vaak mist, en als hij dat wel doet belt hij mij, en zegt hij altijd ik wou je stem even horen. Je went wel. Al moet ik er wel bij zeggen dat als je al zo lang hebt dat je het eigenlijk ook zat wordt en graag bij elkaar wil wonen. Dat gevoel komt steeds meer bij mij. Ook wij hebben plannen om samen te wonen dit jaar. En dat helpt mij door de toch iets moelijkere dagen.

[Experiment]

Ik heb nu bijna 2.5 jaar een weekendrelatie en ook mijn vriend heeft weinig behoefte aan contact doordeweeks. Ik nog iets meer, maar heb ook wel genoeg aan enkele mailtjes ober wat we zoal meemaken, en natuurlijk de mogelijkheid tot bellen als er iets bijzonders gebeurt.

Ik merk zelf dat ik mijn vriend alleen maar meer mis als ik hem ga bellen e.d.... als ik me met mijn eigen dingetjes hier bezig houdt mis ik hem veel minder en voor je het weet is het vrijdag. Ook hij mist mij niet veel, bij vlagen, en als je er aan gaat denken.

Momenteel zit bij mij meer het balen van deze situatie hoger, omdat ik er zeg maar 'genoeg van heb'. We zijn er echt aan toe om elkaar vaker te gaan zien, maar het gaat nog min. 2 jaar duren voor we dichter bij elkaar kunnen gaan wonen

[Luna]

wees blij dat hij een leven heeft.

[Poepkind]

na 2,5 jaar kan je zoeits wel verwachten, als de relatie goed gaat, niet druk over maken.

[Optima]

Als je weet dat je elkaar het weekend daarop weer ziet, dan hoef je elkaar toch niet op een negatieve manier te missen?

Toen ik een weekendrelatie had, moest ik ieder weekend weer huilen als ik bij hem weg ging, simpelweg omdat ik dacht dat dit wel eens de laatste keer kon zijn. Als die drama er niet is, en je kunt er van op aan dat je elkaar het volgende weekend weer ziet, zou ik juist denken dat het een relatie spannend houdt.

Volstrekt normaal. Mannen zijn nu eenmaal niet zo hopeloos afhankelijk als vrouwen.

[Macademion]

Na 2,5 jaar zijn de verliefdheidshormonen wat gekalmeerd. Dit betekent dat je het 'missen gevoel' niet meer biologisch ervaart, maar alleen nog omdat je van iemand houdt. Verder is zijn week volgepland met andere dingen, en kent hij natuurlijk niet het gevoel je altijd om je heen te hebben. Daarom mist hij je wat dat betreft ook niet.

Niets aan de hand dus, gewoon een kwestie van aanpassen.

[Al Murphy]

Iemand missen = iets biologisch? In essentie kan je misschien alles wel daartoe reduceren, maar iemand missen is volgens mij echt wel puur psychologisch. En niet iets dat je met een spuitje zou kunnen inspuiten.

De mens is trouwens een gewoontediertje. Als je gewoon bent om iemand vijf dagen per week te missen, slijt dat af. Heeft niks met hormonen of verliefdheid te maken, maar met gewoontes. + dat als je je liefje niet ziet, dat dat niet wil zeggen dat hij in een hoekje hoeft te zitten huilen.

Dus: @anke: maak je maar geen zorgen. Lijkt me normaal.
@optima: iemand negatief missen... Bestaat er dan ook iets als iemand positief missen?
@god: Dat positief missen ben je vergeten te installeren bij mij, denk ik.

[DanseMacabre]

Ik heb ook een "weekendrelatie" en dat misgevoel heb ik eigenlijk niet echt gehad, en volgens mij hij ook niet echt. Misschien ook omdat we doordeweeks redelijk wat contact hebben met elkaar. Ik maak me hier echt niet druk om, ik weet dat het wel goed zit tussen ons.

[Josephine_]

vrancken_anke ik snap jouw wel, ik heb nu al 5,5 jaar een weekendrelatie. En nog steeds mis ik hem doordeweeks wel. Terwijl hij daar geen last van schijnt te hebben.. Jongens zijn wat dat betreft iets anders.

[Crimson]

Josephine_ schreef op 11-01-2007 @ 16:42 :
Jongens zijn wat dat betreft iets anders.

generalisatie.. mijn vriend mist mij ook heel erg doordeweek, maar elkaar niet missen is wat anders dan accepteren dat je nu eenmaal een weekendrelatie hebt.

Na een tijdje went een weekendrelatie, maar veel contact hebben doordeweeks vind ik wel belangrijk.

[Moustache]

Ik had dat met mijn ex ook, en doordeweeks was het niet zo dat ik haar echt erg miste ofzo, ik dacht wel veel aan haar en als ik in het weekend bij haar was was het ook top, maar op zich denk ik dat je je niet teveel zorgen hoeft te maken.

[*wee]

Dat is in bijna iedere relatie wel volgens mij,
in het begin is alles nog spannend enz..
en nu weet hij gewoon dat ie je toch wel weer ziet!
en hij kan je wel blijven missen, maar daarmee komt ie je tog niet te zien.. en ff doorbijten en je ziet elkaar weer!!

hopelijk gaan jullie snel samenwonen, hoef je hem geen dag te missen!

Succes!

[LM]

Je gaat er naar leven op den duur.
Het missen word minder omdat je weet dat je der het weekend tog wel gaat zien.