'Iets' kwijt.

[Sqoink]

Ik moet iets kwijt, eigenlijk alles wat aan me knaagt, voor al die jaren dat ik opgevreten word door;
gevoelens, verdriet, ik heb veel moed moeten verzamelen om mijn verhaal met alles erop en eraan hier te plaatsen.

Als je geen zin hebt om naar een verdrietig persoon te luisteren die om hulp vraagt, hou dan alsjeblieft nu op met lezen.

Maar als je je wilt verdiepen in een andermans verhaal, lees dan alsjeblieft verder.

Ik weet niet waar ik moet beginnen, maar op dit moment is het een en al leegte, alles is koud en ik word langzaam kleureblind (Niet echt hoor), Ik ben een verlegen persoon en dat word alleen maar erger als ik zo blijf dichtgroeien.

Ik zit z'n 6 jaar in een dipje, depressief, maar het begon echt in de brugklas, waar ik vol van vertrouwen naartoe ging en dacht dat ik echt vrienden zou gaan maken en een vriendin zou krijgen, en dat ik eens voor de verandering niet in elkaar dook maar voor mijzelf opkwam.

In de brugklas zat Geert-Jan (Afkorting-GJ vanaf nu), Je kent het, een etter.
Echt een persoon wat je recht in je ogen kijkt, je schaperig uitlagt, die zegt dat je niet leuk bent, iemand die héél klef kan doen zichzelf voordoet als een homo die mij probeerd te versieren, iemand die uit het niets hemself op mij gooit, schopt, traps, slaat, negeer-spelletjes tegen mij organiseren, 'vrienden' van hem erbij halen en mij belachenlijk maken.

Kortom, een sadist, en al sla je me dood, ik weet niet waarom ik te grazen ben genomen.

Ik heb met GJ 2 jaar in de klas gezeten, 2 volle jaren, ik probeerde mijzelf te beteren, voor mijzelf opkomen en ik werd vervolgens spreekwoordelijk de grond in getrapt, ik stond op, werd weer de grond in getrapt.

Ben naar mijn mentor gegaan, ongelovenlijk dat ik dat durfde, maar nee hoor, ze vond dat ik overdreef, dat ik het zelf moest aanpakken, een schoolvoorbeeld van een vastgeroestte takken wijf die nergens vatbaar voor was.

Dag in dag uit ging het zo voor mijn gevoel, in die 2 jaren ben ik 1 keer ingestort, de volgende dag moest ik weer doodleuk naar school en die draad weer oppakken.

Ik bleef wel proberen, Een groepje zat te praten over koetjes en kalfjes, ik wou er bij staan gewoon meepraten vrienden maken vriendinnen en wat niet, maar het lukte niet, zodra er iemand bij stond die onaardig/bot tegen mij deed sloeg ik dicht, en er was geen zinnig woord meer uit mij te krijgen.

Ik zit nu in klas 3, GJ is inmiddels naar een andere klas, maar wat er van mij overgebleven is na die 2 jaar is iemand wat in een hoekje gaat zitten lekker naar zijn iPOD luisteren, die nauwelijks vrienden/bekenden op de gang durft te groeten bijvoorbeeld.

Ik ben nu af van dat gezeik van GJ in de 3e, Ik zit nu in een klas met normale en leuke mensen, Wat houd mij tegen om normaal te leven, normaal te praten en normaal met mensen omgaan die ik niet eens goed ken.

..Het is en blijft die angst om de grond in getrapt te worden.

Ik wil ook niet arrogant overkomen, maar voor de duidelijkheid, ik ben 15 jaar, ik ben een jongen net als de meesten die op vrouwen valt, mij is verteld dat ik er helemaal niet zo slecht uitzie, en als ik het na mijn zin heb in een groep ben met vertrouwde personen kan ik heel normaal doen, pret maken, lachen.

Als je tot zover hebt gelezen, bedankt.

Daar, mijn verhaal eindelijk kwijt, zeg me maar gewoon wat je denkt, ik heb het nodig.

En wat de spelling betreft, ik had wel iets anders aan mijn hoofd toen ik dit schreef, echt diep nadenken en proberen zo duidelijk mogenlijk over te komen.

sowieso ten eerste.. die GJ doet of deed zo triest omdattie zelf zo onzeker is als de pest.. zolang ie dat op een ander kan projecteren lijkt ie zelf zeker over te komen zodat niemand denkt dat hij zelf zo onzeker als de pest is.. dus dat je iig maar weet dat het niets met jou te maken heeft!

maar het heeft jou wel gemaakt tot hoe het nu is.. en dat is ontzettend zonde.. probeer meer met je mensen in je klas om te gaan, meer met ze te praten en ook buiten school dingen met ze te doen.. hou sowieso jezelf goed voor dat je zoals je zelf al begrijpt best een leuke jongen bent en dat het niet zo mag zijn dat je je sociale leven laat verneuken door zo'n kansloos kutpersoon als GJ..

kan je niet echt helpen, kom uit je schulp, durf de wereld te laten zien dat jij een leuke jongen bent.. als je dat langzaam maar zeker gaat durven zul je zien dat het werkt!

sterkte!

[Missy]

Wat een eikels zijn zulke mensen!

Klinkt écht als een vervelende situatie. Waar ligt het volgens jou denk aan dat je minder snel contact met de mensen in je klas wil zoeken. Door die GJ, oké. Maar waarom durf/doe je het nu niet?

[~> Eilidh <~]

Missy schreef op 25-01-2007 @ 20:45 :
Wat een eikels zijn zulke mensen!

Klinkt écht als een vervelende situatie. Waar ligt het volgens jou denk aan dat je minder snel contact met de mensen in je klas wil zoeken. Door die GJ, oké. Maar waarom durf/doe je het nu niet?

Ik denk, omdat hij onbewust bang is voor herhaling van de vervelende dingen die gebeurd zijn.
@ts: ik denk dat je zelfvertrouwen nodig hebt zodat je vertrouwen kunt hebben in anderen en mee durft te praten. Je moet ook niet 'nep-leuk' gaan doen en je gevoelens ontkennen, maar je zelf zou zijn als je het niet eng vond. Dat is moeilijk en zal zeker tijd kosten. Misschien kun je iets van een cursus volgen voor zelfvertrouwen? Volgens mij ben je gewoon een gewone jongen die harstikke leuk is, alleen traumatische ervaringen hebt met een aantal klasgenoten. iig veel succes en hopelijk meer tips

Ah jongen, ik weet niet of je op een sport zit, zo nee, ga dat doen. Of in ieder geval iets anders wat jou leuk lijkt. Mensen met dezelfde intesses/hobbies als jij, zijn je eerder geneigd in de groep op te nemen zonder dat je daar echt veel moeite voor hoeft te doen. Ik ben een paar jaar terug ook extreem onzeker geweest. Gepest ben ik niet, maar ik werd wel vaak buitengesloten. Mijn 'vriendengroep' ondernam altijd dingen, zonder mij iets te vertellen, en ik snap hoe kut het is om buitengesloten te worden. Ik wou ook best leuke dingen doen, maar ik hoorde altijd achteraf wat ze deden en hoe leuk het was. Toen ging ik op een sport, en ik merkte dat ik er niet alleen goed in was, maar ook veel sociale contacten kreeg. Ik kreeg zelfvertrouwen en leerde hoe je met andere mensen moest omgaan. Dat je gepest bent, heeft inderdaad een litteken achter gelaten, echter indien je je zelfvertrouwen terug hebt, heb je erook van geleerd. En zul je merken dat mensen die gemeen doen, je niet zo heel veel meer deren.

[D'nisSe]

Heej Sqoink

Echt onwijs vervelend dat ze jou iedere keer moesten hebben!!!
Mensen en dan met name jongeren kunnen heeel gemeen zijn, ik vind het vreselijk dat die mentor niets gedaan heeft. Dit vind ik ook een groot probleem, je kan wel naar je mentor gaan, maar uiteindelijk wordt het alleen maar erger.
In ieder geval je zal het zelf waarschijnlijk ook al is bedacht hebben, maar misschien moet je voorzichtig proberen toch weer een beetje vertrouwen te krijgen in de mensen (makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk). Neem kleine stapjes (figuurlijk) en doe geen dingen die je niet wilt, ga met mensen om uit je klas waarvan je het gevoel hebben dat ze oprecht intresse in je hebben en probeer die te vertrouwen. Ik zou niet beginnen over je verleden en vertellen hoe het eraan toe is gegaan, het zou kunnen dat die mensen je alleen maar als een zeur gaan zien en dat moet je niet hebben.
Probeer op te komen voor jezelf, ik heb een sociale vaardigheidstraining gevolgd, misschien is dat ook wat voor jou! Je leert mensen kennen die allemaal wel iets gemeen hebben en zo'n groep kan je echt in vertrouwen nemen, want iedereen zit in het zelfde bootje. Mijn groep kon ik echt vertrouwen en iedereen had respect voor elkaar, het was niet zo dat we de hele tijd over onze problemen aan het praten waren, want we hadden heel veel lol dan vergeet je ook ff je kut situatie.

Heel veel sterkte!!!!

Groetjes Denise

[Dark Phoenix]

Bekend, te bekend. Ik vind het heel rot voor je dat je dit hebt door moeten maken.

Ik vind het bijzonder knap van je dat je blijft proberen, dat je contact blijft proberen te maken.

Mensen als die GJ zijn de meest infantiele, onintelligente kutwezens in deze wereld. Ze zijn vaak zelf onzeker, of bang dat mensen hun niet mogen, en dus mikken ze zich op mensen die toch niks terug zeggen, zodat ze zich goed voelen en vaak populair worden.

De reden waarom jij te grazen bent genomen is helaas duidelijk, je bent verlegen en stil, en DUS een makkelijk doelwit. Dat is ook de énige reden.

Succes.

*geeft gewoon een dikke knuffel*

Wat naar dat je door de pesterijen van GJ zo teruggetrokken bent geworden! En ik snap ook heel goed, dat als je eenmaal zo bent dat je dan als het ware die 'rol' hebt aangenomen en dat het heel moeilijk is om opeens anders te gaan doen, omdat je dan al helemaal denkt dat ze je raar gaan vinden. Maar je moet het toch gewoon doen, geen gekke dingen gaan doen, dingen zeggen die je niet écht vindt, etc. maar gewoon jezelf zijn. Zeggen wat jíj vindt, gewoon een keer bij een gesprek inhaken. Als iemand het heeft over iets waar jij ook wat van af weet of wat jou ook is overkomen, gewoon inhaken. Of als je op de gang staat te wachten voor de les en er staan wat anderen en jullie hebben straks een vervelende overhoring, gewoon eens iets zeggen van: "heej, ken jij het goed? Echt stom dit.. bladibla" (gedeeld leed werkt altijd goed ). Je hoeft niet meteen urenlang over jezelf te vertellen enzo, maar gewoon luchtig met iemand te praten, lol maken. Als je dat af en toe doet, worden de gesprekken vanzelf dieper. En idd, als het op school niet zo wil lukken, ga dan op een leuke sport of een andere hobby, iets waarbij je mensen ontmoet. Iets waar nog niemand jou kent en jij gewoon jezelf kunt zijn.
Sterkte en succes!! Je kan het!

Wat moeten dat moeilijke jaren voor je zijn geweest!
Het kan inderdaad erg moeilijk zijn om, na een periode waarin je gepest werd (zeker op zo'n onvoorspelbare manier), weer te geloven dat de meeste mensen het wél goed met je voor hebben.
Ik ben zelf ook in het eerste jaar van de middelbare school op een vergelijkbare manier gepest, en ik was blij toen ik na dat jaar naar een andere klas kon.
Het liefst zou ik tegen je zeggen: doe het gewoon, zoek contact met andere mensen en je zult zien dat het goed komt - maar ik weet ook wel dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is.
Het makkelijkst is om gewoon stapje voor stapje contact te zoeken met mensen. Zeg bijvoorbeeld eens hoi tegen iemand waarvan je denkt dat die wel aardig is - dat vind je vast ook eng, maar ik weet zeker dat het wel lukt. En dan kan de volgende stap bijvoorbeeld zijn, dat je in de pauze een groepje klasgenoten begroet en bij ze gaat zitten, het is helemaal niet erg als je dan vervolgens niet meteen mee durft te praten, want met kleine stapjes kom je óók vooruit.
Sterkte en succes ermee

[Missy1234567890]

Heel bekend, niet het lichamelijke pesten, maar het buitengesloten worden doordat 1 iemand de hele klas tegen je opzet...

Ik kwam op de universiteit en ik was gewoon verbaasd dat ik niet uitgelachen werd en mensen normaal tegen me deden.

Dus: Probeer jezelf ervan te overtuigen dat niet iedereen tegen jou is. Die G-J was gewoon een ongelovelijke l*l, die waarschijnlijk nog niet eens door heeft wat hij jou heeft aangedaan. Er zijn vast mensen die jou wél leuk vinden en vrienden met je willen worden op den duur. En vooral wat betreft 'nieuwe' mensen, die dus niet toen bij jou in de klas hebben gezeten of die je buiten school ontmoet, je hebt geen reden om hen te wantrouwen. Ben gewoon jezelf en moeten ze je niet, dat klikt het gewoon niet, maar dat ligt dan niet per definitie aan jou.

Dit is wat ik zelf gemerkt heb, toen ik van die middelbare school af was en op de universiteit kwam. Je moet mensen weer gaan leren vertrouwen. Ik dacht eerst ook bij iedereen die naar mij keek en lachte, dat er wat raars aan mij was. Maar vaak gaat het helemaal niet om jou. De beste tip die ik je kan geven is, zoals al meer hier gezegd hebben, jezelf blijven. En als het op school niet lukt met vrienden zoeken, inderdaad op een sport gaan of een andere activiteit.

Ik heb je nog een site 'gepmd' waar je misschien nog wat aan hebt

[amarillo]

Ik kan je niet DE oplossing geven, maar ik weet wat pesten met je doet.
Ik ben zelf een jaar lang gepest. Dat is nu 3 jaar geleden, maar het heeft nog steeds invloed. Ondanks dat ik nu een hele leuke groep echte vrienden heb, voel ik me nog heel vaak onzeker en trek ik met terug uit angst voor wat mensen van me vinden of dat ze me uitlachen.

Het enige dat ik tegen je kan zeggen is: pesten doet pijn. Het maakt je echt kapot.
Er zijn (gelukkig) ook genoeg professionele hulpverleners die dit weten en die je kunnen helpen.
Ik heb hulp gezocht en ik vond het zo'n opluchting om te horen dat ik me niet aanstel en dat pesten je heel erg kan beïnvloeden.
Misschien is het een idee om hulp te zoeken in de vorm van een psycholoog, vertrouwenspersoon, assertiviteitscursus of wat dan ook. Als ik jou verhaal lees, krijg ik de indruk dat je echt heel erg gepest bent en het is moeilijk om daar zelf uit te komen.