Chirac stelt zich niet herkiesbaar.

[RHCP_NAC]

(Novum/AP) - Na een loopbaan van veertig jaar met wisselende successen heeft Jacques Chirac zondagavond zijn vertrek van het politieke toneel aangekondigd. In een televisietoespraak zei de Franse president zich niet nog eens kandidaat te zullen stellen voor een nieuwe termijn. Twaalf jaar lang drukte de conservatieve politicus als staatshoofd zijn stempel op de Franse republiek; alleen de socialist François Mitterrand bekleedde het ambt langer.

Toch is de balans van zijn werk mager. De Fransen zijn de 74-jarige Chirac, die met verbazingwekkende politieke wendbaarheid, onfeilbaar machtsinstinct en weinig principes aan de macht vasthield, al lang beu.

Sinds het verloren referendum over de Europese grondwet in mei 2005 gold Chirac als politiek afgedaan. Dat hij toentertijd in strijd met alle gaullistische logica niet is afgetreden zegt veel over de politicus, die geen grootse historische prestaties heeft verricht en in twijfelgevallen zijn persoonlijke belangen boven die van het land liet prevaleren. Hij gaat bovendien de geschiedenis in als prototype van een traditionele politieke kaste, die ter financiering van de eigen partij ongegeneerd graaide uit de openbare kas.

Niet dat Chirac geen morele overtuigingen kent: een van zijn grootste verdiensten als president blijft de erkenning van Franse schuld voor de jodenvervolging onder het Vichy-bewind. Kort na zijn aantreden in 1995 - in Duitsland was toen Helmut Kohl aan de macht en in Groot-Brittannië John Major - maakte Chirac een eind aan deze leugen van het naoorlogse Frankrijk.

Bovendien trok hij onvermoeid ten strijde tegen de rechtsextremisten van het Front National van Jean Marie Le Pen. "Dat is bijna iets lichamelijks. Racisme en vreemdelingenhaat verdraag ik gewoonweg niet", zegt Chirac in het interview-boek De Onbekende van het Elysée waarmee hij de Fransen in de afgelopen week op zijn komende afscheid voorbereidde.

Minder bekend is Chiracs succesvolle ijveren voor grotere verkeersveiligheid in Frankrijk. Na zijn herverkiezing in 2002 riep hij het omlaag brengen van het aantal verkeersslachtoffers uit tot een van de drie speerpunten van zijn beleid in zijn tweede ambtsperiode. Met een netwerk van flitspalen, verscherpte politiecontroles en mediacampagnes is het hem inderdaad gelukt om het aantal verkeersdoden in vijf jaar tijd met 43 procent omlaag te brengen onder de vijfduizend.

In de buitenlandse politiek ontpopte Chirac zich als een Europeaan, die weliswaar hardnekkig voor de Franse belangen in Brussel opkwam, maar ook overtuigd was van de betekenis van Europa en de Duits-Franse betrekkingen. Het unilaterale machtsstreven van George Bush was hem vreemd; als woordvoerder van de tegenstanders van de oorlog in Irak werd hij in 2002 en 2003 bijzonder populair.

In de binnenlandse politiek liet Chirac na zijn overweldigende verkiezingszege op Le Pen een historische kans lopen om in te spelen op het hartstochtelijke verlangen van de Franse bevolking naar ingrijpende hervormingen en een nieuwe politieke cultuur. Hij liet de brede meerderheid, die hem als 'het mindere kwaad' tegen Le Pen bij zijn herverkiezing een droomresultaat in de schoot wierp, in de kou staan en regeerde het land alsof er niets gebeurd was. Al in 1995 had hij de kiezers beloofd de 'sociale tweedeling' in het land te verkleinen, de rellen die in het najaar van 2005 in de banlieues uitbraken vormden daar een honend commentaar op.

De Fransen leerden hun Jacques en diens verkiezingsbeloften niet al te serieus te nemen. Als burgemeester van Parijs beloofde hij dat binnen tien jaar het water in de Seine weer schoon genoeg zou zijn om er in te kunnen zwemmen. Dat was in 1978. Chirac was toen al ex-premier (onder president Valéry Giscard d'Estaing) en bereidde vanuit het stadhuis van Parijs, waar hij er op kosten van de belastingbetaler een feodale levenswijze op nahield, zijn verovering van het Elysée voor. Tot twee keer toe bezorgde Mitterrand hem een bittere nederlaag.

"De Fransen houden niet van mijn man", pruilde zijn vrouw Bernadette. Toch slaagde Chirac erin zijn imago van bulldozer te veranderen in dat van een joviale en vertrouwenwekkende president, die als geen ander op de jaarlijkse landbouwtentoonstelling in Parijs vakkundig de achterwerken van runderen betastte. Gretig presenteerde de geboren Parijzenaar, die zijn opleiding volgde aan de elitaire hogeschool voor bestuurders ENA, zich als vertegenwoordiger van de provincie, van het echte Frankrijk in plaats van de arrogante hoofdstad.

Als burgemeester van Parijs en oprichter van de neogaullistische partij RPR was Chirac verwikkeld in smeergeldaffaires, die ook de belangstelling trokken van de Franse justitie. Maar waar zijn kroonprins Alain Juppé veroordeeld werd en zijn hoop op de opvolging van zijn politieke mentor de bodem ingeslagen zag worden, kon Chirac zich verschuilen achter de onschendbaarheid van zijn ambt. De val van Juppé luidde een van de laatste nederlagen in van Chirac, die hulpeloos moest toezien hoe zijn aartsrivaal Nicolas Sarkozy zich meester maakte van zijn UMP-partij en zich opwierp als de onbetwiste presidentskandidaat van rechts.

Het afzien van Chirac van een nieuwe presidentskandidatuur is slechts een voetnoot in de verkiezingsstrijd: de opiniepeilers vroegen in de afgelopen weken al niet eens meer naar hem.

www.nieuws.nl

Ik heb me nooit echt ingelezen in de Franse politiek maar ik ben wel benieuwd door wie hij opgevolgd gaat worden.
Wat vinden jullie van Chirac en wie hoop/denk je als opvolger te zien?

[Duplo - Dos]

Tiaswah.. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan

[reno]

Wat een ongelofelijk slecht geschreven stuk, kon het niet aflezen.

[Gimme more beer]

Nou ja, het is natuurlijk wel opvallend dat hij er nog steeds zit.

[Magican]

Als Le Pen hier maar niet beter van wordt.

Ik hoop dat Le Pen hem gaat opvolgen.

[MH]

Dat Chirac de politiek vaarwel zegt, heb ik in 2002 al zien aankomen...
Na twee termijnen van resp. 7 en 5 jaar als president van een land dat iets meer betekent op deze wereld dan ons koninkrijkje, met daarvoor nog jarenlange politieke ervaring zoals het burgemeesterschap van Parijs en premier, verwacht je niet dat hij nog een keer eurocommissaris van het een of het ander wordt.

[Mark Almighty]

Van wat ik van Frankrijk weet, ziet de economische situatie er door toedoen van het beleid van Chirac niet erg florissant uit. Stagnatie en werkloosheid alom, is wat ik me herinner. Plus de situaties in de vele banlieus. Immigranten wonen onder schandelijke omstandigheden in onveilige huizen in de buitenwijken. De situatie is daar explosief, dat hebben we gezien.

Ik hoop niet dat Le Pen hiervan profiteert. Hij is een extreem-rechtse racist/facist, net als iedereen die hem steunt of symphatiek tegenover hem staat. Zo iemand die alleen maar kan schelden en klagen en een zondebok zoeken (in dit geval: de allochtonen) maar geen enkele oplossing heeft voor de heersende problemen. Laat Royal het maar winnen.

[T_ID]

De situatie in de banlieu's gaan ze echt niet 1,2,3 verbeteren. In Frankrijk was en is het namelijk not done om te wijzen op problemen. Hier zeggen we dat er problemen zijn onder Somaliërs omdat er een enorme werkeloosheid onder hen heerst, of dat er integratieproblemen zijn als mensen geen Nederlands leren.

In Frankrijk is er dan geen probleem, want iedereen is Frans über alles, en Fransen kunnen immers niet slecht geïntegreerd of kansarm zijn.

Nog een probleem van Frankrijk is de enorme ambtenarij (een paar jaar geleden ongeveer evenveel als in de gehele VS, die nochthans een meermalen grotere bevolking hebben) en de ongebreidelde macht van vakbonden, die bij de minste poging economische weerbaarheid te creëren de zaak plat gooien.

[Cartosa]

T_ID schreef op 12-03-2007 @ 19:16 :
De situatie in de banlieu's gaan ze echt niet 1,2,3 verbeteren. In Frankrijk was en is het namelijk not done om te wijzen op problemen. Hier zeggen we dat er problemen zijn onder Somaliërs omdat er een enorme werkeloosheid onder hen heerst, of dat er integratieproblemen zijn als mensen geen Nederlands leren.

De toestand in de banlieus komt zowat dagelijks in het nieuws hoor, alsof ze een speciaal item ervoor hebben naast 'binnenland'. Het punt in Frankrijk is de politieke situatie, waar rechts en links (beide verdeelde fracties) vaak moeten samenwerken op de meest vreemde manieren om toch tot besluitvorming te komen.

Overigens, Le Pen zal niet winnen, er komen twee rondes aan.

[T_ID]

Cartosa schreef op 12-03-2007 @ 19:32 :
De toestand in de banlieus komt zowat dagelijks in het nieuws hoor

Maar de oorzaken worden praktisch nog doodgezwegen, of kampen met de voorgeschiedenis daarvan. Om nog maar te zwijgen van de aanpak van de oorzaken.

Maar Frankrijk mist ook simpelweg geld en (wettelijke) middelen om een grootschalige inhaalslag te maken in integratie en onderwijs, om van stedelijke vernieuwing nog maar te zwijgen.

[MH]

Cartosa schreef op 12-03-2007 @ 19:32 :
De toestand in de banlieus komt zowat dagelijks in het nieuws hoor, alsof ze een speciaal item ervoor hebben naast 'binnenland'. Het punt in Frankrijk is de politieke situatie, waar rechts en links (beide verdeelde fracties) vaak moeten samenwerken op de meest vreemde manieren om toch tot besluitvorming te komen.

Overigens, Le Pen zal niet winnen, er komen twee rondes aan.

Het is in 2002 ook niet gelukt idd. Ik vraag me wel af of er ooit een president is die met een groter mandaat de tweede ronde heeft gewonnen (voor wie later is ingeschakeld: in 2002 waren er drie grote kanshebbers, namelijk Chirac, de linkse premier Jospin en Le Pen. Jospin viel af in de eerste ronde af, waardoor de tweede ronde ging tussen Chirac en Le Pen. Uitslag: C 85%, LP 15%).

[MH]

T_ID schreef op 12-03-2007 @ 19:35 :
Maar Frankrijk mist ook simpelweg geld en (wettelijke) middelen om een grootschalige inhaalslag te maken in integratie en onderwijs , om van stedelijke vernieuwing nog maar te zwijgen.

En dat met alleen maar openbaar onderwijs...

[T_ID]

MH schreef op 13-03-2007 @ 13:08 :
En dat met alleen maar openbaar onderwijs...

Ik begrijp niet waarom je dat er opeens bij haalt.
Het probleem in Frankrijk is dat ze de onderwijs achterstanden onder 1e generatie migranten niet aanpakten, en de uitval onder 2e en 3e generatie migranten niet bestreden. Ook in Nederland speelt dat een rol, maar in Frankrijk is het not done om te zeggen 'Marrokanen krijgen over het algemeen een traditionele opvoeding waar ouders voor daden buitenshuis geen verantwoordelijkheid nemen en minder stimulatie tot leren bieden en daardoor is er meer uitval, wat een probleem is". Dat hinderde de aanpak, met bekende gevolgen.

[MH]

Het was een kritische reactie over religie, dat niet-openbaar onderwijs integratievertragend zou werken. Maar dat wordt behandeld in een ander topic.