Dichters onder jullie - hoe interpreteer je dit gedicht?

[lso]

Het gaat over ruzie... Maar ik vind het zelf vrij moeilijk

Uit dun ijs
kras je
met scherpe woorden
stukken

maar
kan je zwemmen?

Ik niet...

--------------------------------------------------------------------------------

[elysea]

'je gebruikt scherpe woorden ijs breekt oeps klote kan jij het aan ik niet.'

wat een gedicht.

edit: ik bedoel natuurlijk dat de vriendschap kapot gemaakt wordt door die scherpe woorden, niet het ijs. zodat je het maar weet.

[lso]

Ik dacht iets in de aard van...

We zijn allemaal wel kwetsbaar (dun ijs) en door harde woorden kunnen we wel eens gebroken zijn... Gekwetst... kapot..

Maar die "kan jij zwemmen... ik niet.." vond ik vrij moeilijk

Bedankt alvast!

[elysea]

'kun je er mee omgaan' dus door het ijs zakken

[Baal]

Om eerlijk te zijn vind ik dit geen gedicht, maar een paar random woorden bij elkaar geplaatst in de hoop intilligent en diep over te komen.

[elysea]

ja nee jij bent intelligent zeg

[botervleug]

Dit is een andere versie van het spreekwoord : wie een kuil graaft voor een ander (valt er in dit geval zelf ook in)

[Yes, Anastasia]

lso schreef op 15-04-2007 @ 20:05 :
Het gaat over ruzie... Maar ik vind het zelf vrij moeilijk

Uit dun ijs
kras je
met scherpe woorden
stukken

maar
kan je zwemmen?

Ik niet...

--------------------------------------------------------------------------------

Heel erg beeldend. Ik denk dat je nog wat aan de structuur ervan moet doen, verder vind ik het leuk.

Vriendschap, je maakt iets kapot wat je zelf niet meer kunt repareren.

[Makaveli]

lso schreef op 15-04-2007 @ 20:05 :
Uit dun ijs
kras je
met scherpe woorden
stukken

maar
kan je zwemmen?

Ik niet...

Mooi gedicht!

Ik interpreteer het als volgt:
Het dunne ijs zie ik als metafoor voor de afscherming van het innerlijk, dus de buitenkant, hierbij moet je denken aan je imago of eigenlijk het beeld wat anderen van je hebben. Het is dun ijs, zou kunnen duiden op het al laten door schemeren van je een deel van je innerlijk (ijs is doorzichtig namelijk) en het ijs is niet meer dik namelijk.
Het 'uit dun ijs met scherpe woorden stukken krassen', interpreteer ik als 'moeilijk, harde, maar vooral directe opmerkingen' die als spiegel dienen voor het laten zien (van delen) van je innerlijk. Oftewel woorden die je meer vertellen over je innerlijk, waarbij je jezelf beter leert kennen.
Met de vraag 'Kan je zwemmen?' wordt vervolgens bedoeld: 'Kan jij mijn ware ik zien?' of meer uitdagend 'Kan jij de ware ik aan?'.
Met als slot 'ik niet...', wat als persoonlijk antwoord dient voor bovenstaande vragen.