Goede avond vreemdeling,
denk ik als ik binnen kom,
we geven elkaar een knikje,
we zwijgen verder in stilte,
en dan voel ik me een beetje dom.
Het is een knappe vreemdeling,
hoogstens 30 is hij denk ik,
we doen beide ons eigen ding,
ik kijk een beetje naar buiten,
hij leest een boek, behoorlijk dik.
Tijdens de reis, wisselen we blikken,
terwijl een paar meisjes binnenkomen,
hij kijkt naar me, en ik lach vriendelijk,
leuk hè, die meisjes, denken we,
en ik ga weer verder met dromen.
Giechelend komen de meisjes terug,
weer met hem diezelfde warme blik,
we denken hetzelfde, je lijkt me aardig,
met jou had ik best willen praten,
maar gebeurt niet in de trein, dat weet ik.
Jammer, maar het is niet anders,
Gouda is voor beiden de eindbestemming,
een gezellig 20 minuten gedeeld en,
terwijl onze wegen ons weer scheiden,
denk ik: tot ziens vreemdeling…
__________________
~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|