Lovely day 13

[sterres]

Lovely day 13



En opeens zet je de scherpe punt van je pen op mijn papier. Het papier van mijn boek. Langzaam maar zeker verschijnen je eerste woorden.

Waar kom je vandaan?

Dat je het lef hebt mijn boek te openen en niet alleen de pen, maar ook de touwtjes uit mijn handen te trekken.
En dit op een moment waarop de harde, bruine kaft me niet kan beschermen. Kwetsbaar perkament.

Je pikt zelfs bladzijdes in. De angst voor het Onbekende slaat me om het hart.
Als een schaduw die je vanuit je ooghoeken dichterbij ziet sluipen.


Waar kom je vandaan?
Ik ga vechten.


Grote, boze wereld.
Maar Toch,..dat Onbekende, dat nieuwe, het prikkelt. Het is moeilijker dan je denkt om te geloven dat deze angst een gevoel van warmte met zich meebrengt. Een geluk dat langzaam omhoog kruipt via mijn rug en op me jaagt gedurende de nacht.


Ik ga vechten.


Je kent mijn oude boeken niet.
Ik heb geleden,. lang geleden...
Toen ik eenmaal was begonnen met voelen, nam mijn verlangen om te voelen steeds meer toe. Ik wilde meer voelen, dieper voelen. Ik raakte verslaafd aan voelen. Ongeacht hoeveel pijn het deed. Warmte. Tintelingen. Verdoof me, Verdoof me, lief.


Waar kom je vandaan?


De tintelingen vertellen me over een volledig nieuwe ruimte, te vullen met geluk.
Je opent nieuwe deuren en doet de oude dicht. Langzaam keren de bladen.
Er verschijnen verse, nieuwe letters op bladzijdes die ooit gevuld waren.
Vervaagd. Versleten. Verdoofd.
Nieuwe woorden vol betekenis verschijnen in krul-letters.
Woorden. Klanken. Muziek.

Ik ga dansen.
Ik ga dansen voor jou.
Ik ga vechten.
Ik ga vechten voor jou en mij.

Maar het heeft geen zin om te vechten tegen schaduwen.
Hoe meer ik me verzet, hoe meer bladzijdes en hoofdstukken je in mijn boek vult.

White flag.

Morgen zal dag 14 zijn

[Porcelain]

Wat mij betreft is dit meer proza. Ik hoop dat je het ermee eens bent dat ik dit naar letteren verplaats (al doe ik het niet graag want hoe meer topics hier hoe beter, dus schrijf snel een gedicht).

Ik vind dat je veel te vaag blijft en dat je het quasi-mysterieus maakt. Als ik het lees krijg ik dan het idee dat je probeert iets heel goeds te schrijven maar eigenlijk geen idee hebt, en daarom eigenlijk maar niks zegt in heel veel woorden.

Als je nou de volgende keer meer to the point probeert te zijn kun je misschien iets spannends schrijven.