werkstress

[relyt]

graag jullie mening over het volgende:

Ik werk sinds een jaar nu bij een bedrijf dat nutsvoorzieningen aanlegt/onderhoudt.

In de loop van het jaar ben ik van leerling monteur een beetje in de werkvoorbereiding terecht gekomen.

ipv in de blubber te staan zit ik nu op kantoor, te plannen enz.

Nou heb ik absoluut geen ervaring met echte werkstress ( werkdruk wel, heb jaren in horeca gewerkt), maar sinds 3 weken kan ik het niet meer bijbenen.
De werkdruk die op mij ligt, de verantwoordelijkheid, en puur het gemauw en gezeik van mensen omdat ik het a) vergeet, door alle drukte, b) de jongens buiten tegenslag gehad hebben en hun werk dus niet afkrijgen. Ik kan hier niet mee uit de voeten.

Ik heb het er al met mijn uitvoerder over gehad ( dezelfde trouwens die mij met al dit werk opzadelt ) en met mijn bedrijfsleider... hier zijn toen dingen voor geregelt, maar ik merk van die afspraken de laatste weken dus niets meer.

Het ergste van dit alles is dat ik sinds 3 weken ongeveer 3 uur per nacht slaap.

Iemand advies over wat ik zou moeten doen?
Dit kan ik zo niet veel langer volhouden, want hier ga ik aan onderdoor.

Groeten T

Zien dat je pauze houdt. Zou een aantal snipperdagen opnemen, een weekje vakantie hebben, eventjes er helemaal uit en afleiding zoeken. En daarna het er weer over hebben, zodat die afspraken weer staan. Kijken of je misschien iets minder kunt werken, of je tijd anders kunt verdelen.

Ook belangrijk - jezelf aanleren dat die mensen het niet doen om jou te kutten, die zijn gewoon te veel opgeslokt door hun eigen sores. Proberen gewoon lol te hebben in je werk en je niet te veel aan te trekken van wat vervelende mensen zeggen. Wel lastig, maar als je niet in staat bent om dat los te laten, zullen zulke functies te moeilijk blíjven.

En zorg dat je je werk op je werk laat als je naar huis gaat. Probeer een heel duidelijk verschil te zien tussen werkvloer en thuis en ga je niet thuis druk maken over je werk. Gemakkelijk gezegd, maar het is echt belangrijk om je thuis gewoon te kunnen ontspannen en even níet aan je werk te denken. Misschien dat leren mediteren zin heeft om je beter te leren ontspannen..

Maar het enige dat bij mij echt helpt tegen stress is domweg minder doen

[relyt]

daar wringt het nu juist.

Ik weet wel dat die mensen dat echt niet doen om mij te kutten, maar ik ben zon debiel die zich alles aantrekt en altijd helpt om mensen te helpen, en 1tje die zichzelf voluit geeft en gaat voor zijn bedrijf.

Een aantal snipperdagen opnemen dat gaat helaas niet omdat wij hier met ze 2en zitten en hij ( mn directe leidinggevende ) ook al omkomt in het werk.

En daar ben ik dan weer te goed voor, ik wil hem niet " in de steek" laten :\

Weet iemand een manier om het werk op je werk te laten en niet mee te nemen naar huis?

Gr T

relyt schreef op 27-08-2007 @ 11:30 :
1. Een aantal snipperdagen opnemen dat gaat helaas niet omdat wij hier met ze 2en zitten en hij ( mn directe leidinggevende ) ook al omkomt in het werk.

En daar ben ik dan weer te goed voor, ik wil hem niet " in de steek" laten :\

2. Weet iemand een manier om het werk op je werk te laten en niet mee te nemen naar huis?

1. Bullshit. Als jullie zoveel werk hebben dat jij niet eens vakantiedagen kunt opnemen is er iets verkeerd geregeld.

Jullie nemen of teveel werk aan, of hebben te weinig mankracht.

Als de werkdruk erg variabel is, zou je kunnen overwegen om tijdelijk een stagiair aan te nemen die routine werk uit jullie handen neemt, waardoor jij en je leidinggevende meer tijd hebben voor het echte werk.

2. Dat is een kwestie van instelling. Een baan is gewoon een baan. Morgen gaat dat bedrijf failliet en heb je jezelf al die tijd voor niks kapot gewerkt voor hetzelfde salaris dat iemand anders verdient die om 5 uur fluitend de deur uit wandelt.

Oftewel: er is altijd wel een andere baan. Op het moment dat je niet meer zo bang bent om je baan te verliezen, zit je ook niet meer zo met de problemen die je op je werk hebt

Ik heb altijd zoiets van "het moet redelijk zijn". Een werkgever mag best iets van mij verwachten en ik ben ook best bereid om sporadisch over te werken en er iets leuks van te maken, maar het is niet de bedoeling dat je helemaal verzuipt in het werk en dat ze dan maar van je verwachten dat je het zelf allemaal opknapt.

Een leidinggevende hoort rekening te houden met de draagkracht van zijn werknemers. Die draagkracht of verantwoordelijkheid wordt daarom ook vaak verbonden aan het salaris. Hoe meer je verdient, hoe meer mensen van je kunnen verwachten.

[Gamut]

Ik weet precies hoe jij je soms voelt. Ik ben zo iemand die, als het moet, geen pauzes neemt en 9 uur nonstop werkt om het werk af te krijgen. Helaas wordt hard werken niet altijd beloond. Sterker nog, de meest harde werkers krijgen meer kritiek te verduren dan de grootste nietsnutten. Meestal trek ik kritiek niet persoonlijk aan, maar stiekem denk ik dan toch: ' Ik geef altijd 100%, en toch is het nooit genoeg.'

Je bent niet geschikt voor een functie waarin je verantwoordelijkheid draagt. Omgaan met stress is aangeboren, sommige kunnen het en anderen niet. Als jij er nu al aan onderdoor gaat zou ik gewoon weer de buitendienst ingaan, daar worden jij en je collega's het gelukkigst van.

Overigens, het scheelt een hoop als je je even realiseert dat de relatie met jouw werkgever een zakelijke is. Dat wil zeggen dat als jij niet voldoende presteert, jouw werkgever jou eruit flikkert. Dat betekent dus ook dat als jouw leidinggevende problemen heeft die jou niet aangaan, je hem mooi in de stront kunt laten zakken. Oftewel: geen hooi op je vork nemen die niet van jou is.

[HybridTheory]

Misschien moet je je inderdaad afvragen of je door moet gaan met een baan als deze, en weer een keer met je werkgever gaan praten.
Stress is iets waar je wel of niet tegen kan, natuurlijk kun je in de loop van de tijd leren er beter mee om te gaan, maar als jij het gevoel hebt dat je het niet meer trekt moet je maatregelen nemen.
Een goede manier om, zoals jij het zegt, te zorgen dat je je werk niet mee naar huis neemt, is te mediteren als je thuis komt. Dat is niets zweverigs, maar gewoon puur om even tot rust te komen en je gedachten aan je werk opzij te zetten.
Succes ermee in ieder geval!

nare man schreef op 28-08-2007 @ 03:45 :
Je bent niet geschikt voor een functie waarin je verantwoordelijkheid draagt. Omgaan met stress is aangeboren, sommige kunnen het en anderen niet. Als jij er nu al aan onderdoor gaat zou ik gewoon weer de buitendienst ingaan, daar worden jij en je collega's het gelukkigst van.

Omgaan met drúk denk ik. Niemand gaat op de lange termijn goed om met stress. Als je kan leren om geen stressreacties te krijgen van een dergelijke werkdruk, is er ook geen probleem. Maar idd, ik denk dat dit niet zo'n geval is.

Even heel simpel gedacht, maar als je dingen vergeet, waarom schrijf je dan niet systematisch alles op? Dat helpt bij mij in ieder geval om mijn hoofd te ordenen, en dan kun je rustig alles achter je laten zonder dat je het allemaal dreigt te vergeten. En kun je de volgende dag zo weer verder.

nare man schreef:

Je bent niet geschikt voor een functie waarin je verantwoordelijkheid draagt. Omgaan met stress is aangeboren, sommige kunnen het en anderen niet. Als jij er nu al aan onderdoor gaat zou ik gewoon weer de buitendienst ingaan, daar worden jij en je collega's het gelukkigst van.

Mooie woorden, maar in deze maatschappij wel moeilijk om te accepteren.