[stukje] Moedermelk.

[Roosje]

Moedermelk., 14 maart 2007.
Zijn zoon ben jij.

Je ziet het aan de streepjesoverhemden, aan het kuiltje in je wang, aan de nonchalante tred en je bruingroene ogen. Jij zijn zoon, ik zijn vrouw, hij mij, ik hem. Jij kent hem niet, niemand zag hem de afgelopen jaren als zodanig. Enkel ik weet wie hij is, waar hij woont, dat hij zich verbergt onder zijn jas en zijn hoed. Het zware montuur van de bril die hij tegenwoordig draagt, doet in niets denken aan de ooit jonge vader. Hij schreef dat ik hem te vroeg van repliek had gediend, dat ik te luidkeels schreeuwde.
Oh, de consternatie in mijn hoofd. Elke dag loopt hij met zijn ogen gebogen langs je, hij vermijdt elke blik van herkenning. Zijn zoon ben jij, maar hij ontkent het stug. Ik weet wel wat ik zeg, nooit vree ik met een ander, ik wilde hem alleen.
Zou hij de verantwoordelijkheid durven dragen, zou hij afhankelijk kunnen leven? Zou hij op zichzelf vertrouwen? Hij wil het niet weten, hij zou nooit zonder de cocktails kunnen, hij wil zijn eigen leven niet missen. Dat wij jaren geleden achterbleven, doet hem niets. Hij wil je niet, mij evenmin, hij weet niet meer wie hij is. Misschien was hij niet geschapen voor wasmachines en babybedjes.
Je draagt het gewicht van de generatie zonder liefde, je zult de zonde moeten verhullen. Verlaat je kind, verspil je leven aan de lust, maar verberg het. Het ergste is het besef dat met de jaren groeit. Ik leefde een leven vol angst, je jeugd was vol koekjes en slagroom, maar zonder vader. Oh, beschuldig mij niet!

Hij ging zonder jou.


Jaaa commentaar bitte?

Ik kom er niet echt doorheen.
Ik vind het 'hij jij mijn zijn haar' wat storend.
Morgen ga ik het nog een keer lezen.

[Vogelvrij]

Ik snapte er eerst ook totaal niets van, maar nu lees ik het nog een keer en hij is de vader, ik is de moeder en jij is de zoon, toch?
Ik denk dat het gewoon wat te kort is, dat je het wat uit moet breiden. Want op zich kun je er best wat mee doen, volgens mij, maar nu is het wat ingewikkeld en opeengestapeld.

Leuk!
''Misschien was hij niet geschapen voor wasmachines en babybedjes.'' vind ik er op één of andere manier slecht tussen passen, wellicht omdat het zo down to earth is vergeleken met de rest.
Net als Vogelvrij denk ik dat het beter wordt naarmate je het uitwerkt. Gewoon meer woorden om te zeggen wat je zegt. Maar het idee en vooral de sfeer zijn goed gezet, sommige woordkeuzes zijn heerlijk.
Ja, vooral bewaren en later (of nu al) uitwerken en uitdiepen.
Repliek + consternatie <3 Daardoor worden teksten natuurlijk het lezen waard.

[Roosje]

Hmmm dank jullie. ^^ En Vogelvrij, dat klopt. En verder vind ik het altijd zo moeilijk om niet in een paar woorden te zeggen wat ik zeggen wil. Hebben jullie tips daarvoor? Als in, de manier waarop ik het verder uit kan bouwen?

Tips. Hum. Tja.
Schrijven is niet altijd schrappen, dat sowieso. Laat zinnen die op het eerste gezicht overbodig lijken niet weg, of, als je überhaupt niet van dat soort zinnen had, probeer ze er tussen te zetten. Geef meer ''uitleg''. Lezers zijn niet dom, maar als je een leuke stijl hebt is het niet erg meer te lezen dat strikt noodzakelijk is. Probeer eens vanuit de stijl (want je hebt wel degelijk een eigen stijl) te schrijven en niet vanuit het onderwerp, dat het onderwerp zegmaar meer op de achtergrond geraakt. Meer bijwoorden gebruiken. Vaker dingen herhalen, op een andere manier nog een vertellen, voorbeelden gebruiken, beschrijvingen maken van details, synoniemen. Minder ingewikkelde metaforen, of wel de metafoor gebruiken maar m dan ook nog eens uitleggen.

[Roosje]

Hee dank je! Daar kan ik wat mee, chill. <3

[Porcelain]

Ik vind het anders niet ingewikkeld, ik vind het juist sprekend. Ik hoefde niets dubbel te lezen. Het is gedichtachtig om veel te zeggen in weinig woorden. Schrijf (meer) gedichten \o/ (er is een wedstrijd, reclamemaakreclamemaak).

Hoe dan ook, ik vind 'repliek' en 'consternatie' ook opvallen, maar niet persé in positieve zin omdat ze zo opgezocht lijken in combinatie met de rest van de tekst die een stuk natuurlijker overkomt (niet dat ik denk dat jij indrukwekkende woorden hoeft op te zoeken, maar als ik je nooit had gezien/gesproken had ik dat misschien wel gedacht).
Dit 'je jeugd was vol koekjes en slagroom, maar zonder vader. Oh, beschuldig mij niet! / Hij ging zonder jou.' vind ik heerlijk dramatisch .