Wat voor vriend/vriendin ben jij? (vriendschappelijk)

Naar aanleiding van het topic over de definitie van vriendschap vraag ik mij af:

Wat voor vriend/vriendin ben jij voor jouw vrienden en vriendinnen?


TS begint:
Ik geef graag uit mezelf, in verplichtingen ben ik slecht. Een vriendschap waarbij je elkaar iedere dag belt of bijpraat zou niets voor mij zijn, tenzij ik je "toevallig" iedere dag zie. Ik zou je dan alleen maar teleurstellen.

Ik ben slecht in contact houden. Ik bel niet vaak uit mezelf, ik bel vaak niet terug, ik kom vaak te laat op afspraken. Aan de andere kant stuur ik vaak een kaartje, af en toe een brief en ben ik gek op cadeautjes kopen voor mensen. Als ik ergens mee zit zal ik dit altijd zeggen, dat respect verdienen mijn vrienden en vriendinnen denk ik. Ik laat je niet makkelijk toe, maar als ik je eenmaal heb toegelaten ben ik je heel lang trouw. Ik zal je nooit om hulp vragen, maar wel altijd voor jou klaar staan. Als je je hulp aan me opdringt, zal ik het wel altijd accepteren en heel erg waarderen. Je kunt bij mij niet snel iets verpesten als ik je eenmaal heb "toegelaten". Ik heb veel vrienden en vriendinnen (zeker 10 tot 15), waarbij het vaak wisselt wie op welk moment het dichtst bij me staat.

Ik vind mezelf soms echt een slechte vriend of vriendin, maar kennelijk hebben anderen me zo geaccepteerd want ik krijg er zelden tot nooit klachten over

Pff, haha, volgens mij kun je dat beter aan mijn vrienden vragen. Ik dénk dat ik wel een goede vriendin ben - dat wil zeggen, ik heb eigenlijk nooit problemen met hoe zij dingen aanpakken, ik eis volgens mij niks van ze (behalve gezelschap, zo af en toe ), ik accepteer ze zoals ze zijn, vind ze ook echt léuk zoals ze zijn. Ik denk dat ik er voor ze ben als ze dat nodig hebben - in ieder geval als ze aangeven dat dat zo is. Ik maak geloof ik wel duidelijk dat ik er altijd voor ze ben, mochten ze me nodig hebben, maar ik heb geen vrienden die daar veel gebruik van maken, stelletje zelfstandigerds. Nou ja, we bespreken natuurlijk alles waar over gepraat moet worden, is dat al 'er zijn als iemand je nodig heeft'? Ik vind dat altijd zo vanzelfsprekend, om mee te gaan als iemand daarom vraagt, om te luisteren als iemand ergens over wil vertellen... Ik ben ook trouw, redelijk beschermend en lief. Bovendien ben ik natuurlijk vreselijk leuk gezelschap.

Maar. Ik ben vrij egocentrisch en het kan dus best voorkomen dat ik te weinig rekening houd met wat zij willen en vinden. Daarnaast ben ik ook nog eens bemoeizuchtig en kan ik slecht dingen geheim houden. Niet dat ik roddel, maar als je mij iets vertelt en je zegt er niet bij dat het geheim moet blijven, kun je er vanuit gaan dat in ieder geval mijn twee beste vriendinnen het ook weten, en, naarmate het leuker is om te vertellen, de rest van mijn vriendengroepen en mijn ouders ook

Oh en ik heb een nogal gemeen gevoel voor humor, vaak, en pest de mensen in mijn gezelschap. Vooralsnog gaat dat volgens mij altijd goed (mijn vrienden hebben over het algemeen diezelfde tic), maar ik kan me voorstellen dat ik per ongeluk mensen daarmee kwets. Dat is altijd onbedoeld, trouwens; ik zou nooit iets zeggen waarvan ik weet dat het iemand zou kwetsen, laat staan mijn vrienden.

Oh, en ik vind dat exen gemeengoed zijn en dat je daar helemaal niet af hoeft te blijven als vriendin, dat zal ook wel een punt in mijn nadeel zijn (Maar die van mij zijn het dus ook!)

Ik heb een enorm verantwoordelijkheidsgevoel en dat uit zich ook in mijn vriendschappen. Ik ben op tijd, bel/sms/mail altijd terug (behalve als het té onzinnig is), ben me er heel bewust van als ik iemand naar mijn eigen of naar diens idee te weinig aandacht geef, wil zeker weten een goed cadeau hebben, heb het liefst dat ik bij niemand in het krijt sta, ik ben heel gewetensvol en ik kan wel harde opmerkingen maken/pesten e.d. maar dat is net als met Morgan nooit om opzettelijk iemand te kwetsen, want als ik dat per ongeluk toch doe, voel ik me ontzettend rot.
Ik heb niet veel goede vrienden, maar de paar die ik heb koester ik. Verder heb ik nog wel 1001 kennissen, maar daar gaat het hier niet over. Als je eenmaal ''binnen'' bent (wat moeilijk is en soms heel lang duurt) dan ben ik heel loyaal en trouw. Vroeger was ik niet lief, echt absoluut niet, nu schijnbaar wel. Ik ben er voor die paar goede vrienden altijd, althans dat hoop ik, ik luister graag naar alle dingen die ze te vertellen hebben en blijkbaar heb ik vaak goed advies dus dat geef ik dan ook maar. Al moet dit ook wel een beetje wederzijds zijn: ik wil óók kunnen zeiken op zijn tijd.
Ik probeer niet chagrijnig te zijn in gezelschap van vrienden, maar dat lukt niet altijd, zeuren doe ik sowieso altijd wel, dus daar moet je een beetje resistent tegen zijn. Daar staat tegenover dat ik een een goede bui bijzonder gevat schijn te zijn.

[Bloem]

Ik ben ontactisch, onattent en ik vergeet altijd verjaardagen enzo. Misschien ben ik eigenlijk wel een man.

[Mariekje*]

Dusjcrib schreef:

Wat voor vriend/vriendin ben jij voor jouw vrienden en vriendinnen?

Bij voorkeur plan ik alles op het laatste moment in, omdat ik helemaal naar word van verplichtingen. Een vriendschap waarbij je elkaar iedere dag belt of bijpraat, is ook niets voor mij, tenzij ik je inderdaad "toevallig" iedere dag tegn het lijf loop.

Ook ik ben slecht in contact houden, en ben absoluut geen bel-graag om steeds te vragen of mensen iets af willen spreken of zin hebben om iets leuks te gaan doen. Echter stuur ik wel regelmatig kaartjes, brieven, of haal ik andere fratsen uit zoals leuk verpakte kleinigheden, of iemands schoen vol proppen met Sinterklaas.
De mensen die 'dicht bij me' staan, wisselen veel en vaak, en dat heeft verschillende redenen.

Het duurt lang voordat ik een vriendschap aan ga, en over het algemeen laat ik het maar hangen op 'vage kennissen' zijn. Als mensen echter echt problemen hebben, dan ben ik er altijd... ongeacht of dit draait om de problemen van een vage kennis of beste vriend. Uiteraard zal ik voor een goede vriend nog net even iets meer doen & bewegen.

Wat voor vriendin ik ben? Een luisterend oor, de wijze raadgeefster, trouw, behulpzaam, weinig subtiel, optimistisch, altijd op tijd... alleen vreselijk laks in het werkelijk onderhouden van contacten.

[xxChange]

Zo'n iemand die enorm koud kan overkomen maar er voor de rest van je leven zal zijn, niet zozeer iemand waarmee je gezellig gaat shoppen, uit eten, of andere toch vrij oppervlakkige dingen.

[Armoed]

De bom.

[Optima]

1

[Trimm Trabb]

Dusjcrib schreef:

Ik geef graag uit mezelf, in verplichtingen ben ik slecht. Een vriendschap waarbij je elkaar iedere dag belt of bijpraat zou niets voor mij zijn, tenzij ik je "toevallig" iedere dag zie. Ik zou je dan alleen maar teleurstellen.

Ik ben slecht in contact houden. Ik bel niet vaak uit mezelf, ik bel vaak niet terug, ik kom vaak te laat op afspraken.

Precies dit. Het schrikt me zelfs af als mensen me teveel berichtjes sturen en constant willen afspreken. Dan voelt het voor mij meer als een verplichting en dat haat ik echt. Ik vind mezelf dan ook geen geweldige vriendin, maar als mensen me om hulp vragen ben ik er wel voor ze.
Ik stuur wel eens berichtjes of mensen zin hebben om iets leuks te doen, maar vaak word daar dan door 1 persoon gehoor aan gegeven. Dat is dan ook de persoon die ik nu zie als beste vriendin.Heel veel vrienden heb ik trouwens ook niet. Voornamelijk omdat ik nooit contact hou en de boel verwaterd. De vrienden die ik zo af en toe zie zijn dudes waar ik gewoon graag mee rond hang, domme films kijk en naar concerten ga. Niks diepgaands verder.

Ik ben natuurlijk een ontzettend toffe vriend, eentje uit duizenden. Ik sta altijd wel klaar voor vrienden. Als ze problemen hebben kunnen ze bij mij terecht voor een luisterend oor en advies (). Maar goed, mijn vrienden maken daar niet vaak gebruik van. Verder ben ik ook heel betrouwbaar enzo, maak nooit ruzie en laat ik ze nooit in de steek.

Zelf ben ik overigens niet iemand die alles wil of hoeft te bespreken, dus ik maak weinig gebruik van hun beschikbaarheid. Ik weet wel dat als er iets is, dat ik bij ze terecht kan.
Wat afspreken betreft ben ik weinig initiatiefnemend, maar ik ben altijd wel in voor iets leuks.
Bellen, kaartjes sturen en dat soort onzin doe ik niet echt (iig niet voor babbeltjes). Via MSN wel, das makkelijk tussendoor te doen als ik bezig ben op de computer.

[Armoed]

Ik ben natuurlijk een ontzettend toffe vriend, eentje uit duizenden

Dus er zijn meer dan 1300000 mensen zoals jij in China?

[Bloem]

Het blijft toch verbazend hoe makkelijk ik me aan mensen kan ergeren, zelfs op internet.

[Armoed]

Het blijft toch verbazend hoe makkelijk ik me aan mensen kan ergeren, zelfs op internet.

Zijn wij stiekem toch een heel klein beetje hetzelfde

Het blijft me toch verbazen hoe bepaalde mensen consequent opmerkingen kunnen maken waar ik niets van snap. Als het serieus bedoelt is ben je dom, als het als grap bedoelt is mag je weleens een cursus humor gaan volgen. Mijn lachspieren moeten ervan gapen.

[Armoed]

Gapende lachspieren zijn goed, zo lopen ze geen RSI op als je constant mijn posts leest.

Misschien moet ik eens een fotoboek aanmaken om de ogen weer te revitaliseren, anders gaan de ogen nog bloeden van het constante gestaar naar mijn elite posts.

[AzN]

Ik kan geen langdurige, hechte vriendschappen onderhouden. Ik leer heel graag nieuwe mensen kennen en raak al snel uitgepraat. Ik hou er gewoon niet van om te horen wat iemand gisteravond op TV heeft gezien of om te vertellen hoe m'n treinreis was. Ik spreek 't liefst (twee)wekelijks iets af met 'n vriend(in) en ik haat 't als ik iemand dagelijks zie. 't Ene moment praat ik honderduit en heb ik zin in lange, diepgaande of juist melige gesprekken en 't ander moment zwijg ik als 't graf. Vandaar dat 't voor kan komen dat ik je vandaag vrolijk aanspreek en morgen ontloopt. Maar goed, daarom weten de meeste mensen niet wat ze met me aan moeten en vinden me maar bizar.

Ik heb dus niet veel vrienden, maar dat zou ik ook niet willen. Dan zou ik alleen maar mensen kwetsen met m'n freaky gedrag. Ik ben niet eenzaam ofzo, heb genoeg mensen met wie ik prima op kan schieten en die ik alleen op de uni zie. Zolang ze niet iedere dag in m'n nek staan te hijgen, vind ik 't prima . Er zijn enkele mensen die ik al jaren ken en met wie ik altijd en overal urenlang kan ouwehoeren over van alles en nog wat, dat komt doordat ze me door en door kennen en weten hoe ik in elkaar zit.

Ik moet trouwens toegeven dat ik behoorlijk weinig om vrienden geef... M'n familie is tig keer belangrijker voor me.

Armoed schreef:

Gapende lachspieren zijn goed, zo lopen ze geen RSI op als je constant mijn posts leest.

Misschien moet ik eens een fotoboek aanmaken om de ogen weer te revitaliseren, anders gaan de ogen nog bloeden van het constante gestaar naar mijn elite posts.

Zie, weer van die "grappen" die echt compleet de plank misslaan

Nou ja, als jij je ermee vermaakt good for you.

Een vriend die (mede in verband met een drukke baan) niet altijd even regelmatig contact zoekt maar die wel heel trouw is en die zijn vrienden niet afschrijft als zij een tijdjelang geen contact (kunnen) onderhouden.

Ik ben iemand die het contact meestal laat verwateren op het moment door tijd gebrek door fulltime te werken en savonds school. Maar ik bel meestal zo eens in de 2 a 6 maanden om weer eens wat te leuks te gaan doen en even bij te praten

[Armoed]

Zie, weer van die "grappen" die echt compleet de plank misslaan

Nou ja, als jij je ermee vermaakt good for you.

Het was geen grap.

Bron

Armoed schreef:

Dus er zijn meer dan 1300000 mensen zoals jij in China?

?

Voor een grap was die opmerking echt jammerlijk mislukt. Ik snap uberhaupt niet waar die opmerking op slaat.

[zoef de haas]

Ik vind vrienden belangrijk, maar ik heb liever een paar hele goede vrienden dan een hoop oppervlakkige vrienden. Ik raak snel uitgekeken op mensen. Ik heb aan de middelbare school 2 vrienden en een goeie vriendin overgehouden en 1 vriendin die ik al mn hele leven ken. Voor de rest heb ik de contacten heel erg laten verwateren. Maar dat is misschien ook wel omdat ik een totaal ander leven heb dan mijn vrienden van toen. Ik ging op kamers en zij kwamen nooit mijn kant op ik moest maar terug komen naar venray.
Sinds dien ben ik heel selectief in mn vrienden uitzoeken, klinkt heel asociaal misschien maar ik steek mn tijd niet in mensen die niet zoveel moeite in steken in een vriendschap als ik.

Maar in een vriendschap kun je altijd bij met terecht, bellen, langskomen wanneer je wilt whatsoever dag en nacht, als je een probleem hebt zal ik altijd proberen je te helpen of gewoon alleen maar te luisteren als t nodig is. Ik leg mn eigen problemen praktisch nooit bij niemand neer behalve bij mn beste vriendin al weet die ook maar 25%. en ik vind t belangrijk dat je in een vriendschap alles moet kunnen zeggen tegen elkaar

Ook niet terug smsen bellen whatsoever gebeurt regelmatig met alle 4 maar dat maakt allemaal niet uit we weten van elkaar wat we aan elkaar hebben en als we door drukte elkaar 2-3 maanden niet zien wat ook regelmatig gebeurt allemaal prima t is gewoon altijd weer zoals vanouds en dat is fijn.

[drukknoopje]

Voor mijn vriendinnen ben ik er als ze erom vragen, als ze er niet om vragen ben ik slecht in contact houden. Ik hou ontzettend van samen dagjes weggaan ergens heen en vergeet geen verjaardag.

Ik ben redelijk in het contact houden. Ik bel (als ik tijd heb) eventjes als ik een tijd niks gehoord heb, mail regelmatig en heb een vaste groep die ik elk weekend zie.
Ik zeg waar het op staat, ook als dat betekent dat je er niet zo blij mee bent ('Dat is toch wel het meest achterlijke idee ooit'). Ik verwacht dat dan ook van mijn vrienden.
Ik probeer op 'belangrijke' dagen iets van me te laten horen. Het vriendje van een vriendin ging 20 augustus naar St. Maarten, zij ging hem uitzwaaien. Toen heb ik haar even een smsje gestuurd. Mijn beste vriend had vorige week een sollicitatiegesprek voor zijn stage, dan laat ik ook iets van me horen.
Ik praat veel, maar kan goed luisteren. Als mijn vrienden ergens mee zitten, wil ik er voor hen zijn, en meestal lukt dat ook wel. Zelf heb ik er veel moeite mee om mensen te vertellen wat me nou echt bezig houdt, maar de mensen waarbij ik dat kan, vertrouw ik dan ook ten volste.
Ik vind het moeilijk om mensen te vertrouwen. Ik heb net iets te vaak meegemaakt dat mensen afhaakten, boos werden of me negeerden op het moment dat ik mezelf liet zien. Daarom zal ik in het begin mensen niet in vertrouwen nemen over dingen die ik 'echt' belangrijk vind. Een goede vriendin van me durfde ik pas na twee jaar te vertrouwen.
Ik hou van dagjes weg en lieve dingen doen, helaas heb ik er te weinig tijd voor. Afgelopen zaterdag belde een vriendin me jankend op, haar vriendje zit dus op St. Maarten en hij twijfelde aan hun relatie. Ik stond op het punt om onder de douche te gaan, maar ben meteen op mijn brommer gesprongen en daar naar toe gereden. Op zo'n moment doe ik alles voor mijn vrienden.
Als je ruzie met me hebt, kun je beter dekking zoeken, dan ben ik wel echt heel erg. Verder geen toelichting nodig, maar dat hoor ik regelmatig. Gelukkig kan ik redelijk veel hebben van mijn vrienden.

[Lilything]

Pff....das echt lastig

Ik ben eigenlijk van nature beter in 1 op 1 contacten, hoewel ik als vriendin in een groep ook goed functioneer hoor ben k toch liever het type dat 1 op 1 met een vriendin afspreekt Dan praat ik ook makkelijker over dingen die me dwarszitten Maar met een groepje vriendinnen op stap vind ik ook heel gezellig

Ik ben niet het type van 'eenmaal toegelaten, altijd aardig'. Mensen kunnen het soms ongelooflijk bij mij verpesten, bijv. in 1 week, waardoor het weer lang nodig heeft om dat te laten helen en dan kan het best zijn dat ik even wat minder contact heb met een bepaalde vriendin. Bij sommige mensen heb ik ook in het verleden het gevoel gehad dat ik ze echt 'ontgroeid' ben. Dan vind ik het lastiger om nog energie in iemand te steken.

Ik ben echt zo'n vriendin die met kaartjes en cadeautjes aan komt zetten. Hoewel ik ook een beetje chaotisch ben, waardoor ik vooral verjaardagen niet zo heel goed onthoud. Ik probeer er verder te zijn voor iemand als diegene problemen heeft, ik trek me dat soort dingen vaak erg aan.

Ik ben best een beetje gesloten, maar als ik je voldoende vertrouw zal ik je heel veel vertellen Maar ik probeer wel altijd open te zijn over mijn gevoel.

Wat soms lastig is dat iedereen mij eigenlijk wel aardig vind. Ik kan me eigenlijk op ieder menstype (en eigenlijk ook haast wel iedere situatie) wel een beetje aanpassen en dat doe ik vaak onbewust. De eerste indruk die ik achterlaat is dan ook vaak behoorlijk goed bij mensen en ik merk dat het niet altijd lukt om voldoende energie te steken in iedereen die me aardig vindt en dat vind ik weleens jammer

In het contact houden met vriendinnen ben ik 'redelijk', maar het gaat veel beter als ik ze regelmatig zie. Dat komt omdat ik echt heel druk ben.

(Ik vind mezelf eigenlijk een beetje op Rory Gilmore lijken haha Alleen loop ik niet met een boek op een feestje rond)

[Inanis]

Ik ben een bijna oneindig loyale vriend, mits ik niet geschaad word fysiek. (een onschuldige duw in een boze bui kan ik wel over me heen laten komen btw)
Anyways je kan wel stellen dat ik vriendschap boven alles stel,
en juist omdat het zo belangrijk is ben ik er heel voorzichtig mee.
Mensen zijn gevoelige wezens en moet je niet teveel liefde geven anders gaan ze van je afhangen.

Ik vergeet altijd alles, heb de theorie dat ik, omdat ik de verjaardagen van mijn basisschoolvriendinnetjes nog uit mijn hoofd weet, die van de mensen die ik nu mijn vrienden noem niet kan onthouden, ik kom altijd te laat op afspraken of bel een kwartier van te voren dat de plannen zijn veranderd. Daarnaast ben ik niet echt attent, ik bel of sms niet als iemand iets moest doen, om de simpele reden dat ik daar gewoon niet aan denk. Ik bel ook niet snel uit mezelf wanneer ik iemand lang niet gesproken heb. Het komt eropneer dat ik echt een kutvriendin lijk, maar ik probeer me deze dingen wel aan te leren. Verder ben ik wel trouw en als er iets met iemand is, probeer ik er altijd voor diegene te zijn. Voor mensen die belangrijk voor me zijn, doe ik eigenlijk wel alles, ook al komt het heel vaak niet uit qua tijd of planning.

[Rob]

zoef de haas schreef:

Ik vind vrienden belangrijk, maar ik heb liever een paar hele goede vrienden dan een hoop oppervlakkige vrienden.

[...]

Sinds dien ben ik heel selectief in mn vrienden uitzoeken, klinkt heel asociaal misschien maar ik steek mn tijd niet in mensen die niet zoveel moeite in steken in een vriendschap als ik.

Maar in een vriendschap kun je altijd bij met terecht, bellen, langskomen wanneer je wilt whatsoever dag en nacht, als je een probleem hebt zal ik altijd proberen je te helpen of gewoon alleen maar te luisteren als t nodig is. Ik leg mn eigen problemen praktisch nooit bij niemand neer behalve bij mn beste vriendin al weet die ook maar 25%. en ik vind t belangrijk dat je in een vriendschap alles moet kunnen zeggen tegen elkaar

Ik had 't zelf niet beter kunnen verwoorden. En dus ga ik 't niet proberen.

[zoef de haas]

die laatste zin klopt in het algeheel niet met wat ik daarboven zeg als ik t zo teruglees

[woezel]

ik ben zo iemand die vaak onverwacht binnenspringt bij vrienden of onverwacht bel om te vragen of ze tijd hebben om op dat moment iets te gaan drinken. Ik ben ook eerlijk tegen ze en probeer der zovaak mogelijk te zijn en als het slecht gaat met iemand ga ik die wat oppeppen . Aan de andere kant heb ik het vaak ook druk dus dan zien ze me minder maar dan komt het wel van hun kant. Als mensen iets belangrijks moeten doen dan sms ik niet maar vraag ik er wel naar de volgende keer dat ik ze zie. Ik ben ook zo open mogelijk en vertel gewoon wat op mn lever ligt,ook als het met hun gedrag te maken heeft.
Ik vind het moeilijker om contact te houden met buitenlandse vrienden want mijn leven gaat gewoon verder en er gebeurt zoveel dat het hopeloos lijkt om ze op de hoogte te houden, maar die verras ik ook wel soms met een telefoontje dat me veel te veel kost en dat wordt altijd wel geapprecieerd.
verjaardagen enzo ontgaan me meestal volledig want ik ben te chaotisch , maar ik denk niet dat iemand dat erg vindt eerlijk gezegd.

[rensd]

Ik ben iemand die wel altijd enthousiast is als een vriend met een idee komt wat leuks te gaan doen ofzo. Zelf bel ik ook weleens wat gasten met zulk soort ideeen en ik kan best wel iniatief nemen. Toch sta ik soms een beetje op de achtergrond.. Misschien moet ik toch meer iniatief nemen en mensen op bellen om elkaar te zien enzo. Alhoewel ik het toch niet altijd op een ander neer laat komen.

Met verjaardagen ben ik er altijd als ik kan en heb volgens mij nog nooit slappe excuusjes gehad.. Waar ik overigens zelf ook helemaal niet van houd als ze dat bij mijn verjaardag hebben.

Ik vind het leuk om lol te hebben met vrienden en kan op zijn tijd zorgzaam zijn (als iemand echt in de put zit).

Wel is het zo dat ik een grafhekel aan verplichtingen heb (en dat heeft mij al vaker vriendschappen gekost). Ik ben meer het type mens dat graag met anderen voor de gezelligheid omgaat en niet per se vrienden voor het leven nodig heeft ofzo die verwachten dat je altijd klaar voor elkaar staat.

Dat kan ik namelijk niet geven.. al helemaal niet als ik verliefd ben en een relatie heb of druk bezig ben met werk en studie.

De meest ideale vriendschap voor mij zou zijn dat ik met iemand over alles kan praten, er veel lol mee kan hebben, maar dat diegene net zo is als ik en we elkaar gewoon zien als we tijd over hebben.

Ach ja.. ik mis het wel. Een goede vriend.

Ik onthoud vrijwel alles wat vrienden tegen me zeggen, ik ben ook echt geinteresseerd in ze en vergeet dingen als verjaardagen en belangrijke dingen niet. Ik vind het best belangrijk om het contact goed te houden en daar probeer ik veel aandacht aan te besteden. Twee vrienden weten echt veel van me, voor de rest ben ik redelijk gesloten als het om mezelf gaat. Aangezien ik redelijk onzeker en ook wel jaloers ben, trek ik het soms slecht als ik mijn beste vrienden lang niet zie of spreek. Ik moet leren dingen in perspectief te zien en niet alles persoonlijk op te vatten.

[June bug]

Ik denk dat ik wel heel loyaal en trouw ben ofzo. Als ik weet dat 1 van mijn vrienden belangrijke dingen heeft dan stuur ik even een smsje, of een emailtje of ik bel etc. Ik vind het heel belangrijk dat dingen van twee kanten komen. Ik kan me er ongelofelijk aan irriteren als mensen afspraken vergeten of op het laatste moment afzeggen of omgooien. Ik krijg dan het idee dat de afspraak voor de ander niet zo heel belangrijk is terwijl het dat voor mij wel is. Ik steek veel energie in een vriendschap, die wil ik dan ook terugzien. Andersom voel ik me er ook ongemakkelijk bij wanneer het initiatief altijd van de ander afkomt. Als ik iemand al lang ken zal ik dit soort dingen wel een tijdje over m'n kant laten gaan, het is tenslotte een vriend/vriendin, maar na een tijdje heb ik er wel echt genoeg van.