s.o.s

[goodfella]

help, zit met een probleem:

Heb nu al een tijdje een vriendin. In haar verleden is iets gebeurd waardoor ze nu sexueel geremd is. Ik weet niet wat, ze wilt er niet met mij of iemand anders over praten. We gaan met elkaar naar bed, maar ik voel dat zij er niet helemaal bij is. Slechts een enkele keer kan zij zich losmaken van wat haar tegenhoud.
Van tijd tot tijd zorgt dit voor frustraties van mijn kant omdat ik me machteloos voel en omdat ik zelf hou van lichamelijk contact
Het zet onze relatie onnodig op scherp. Ik wil haar om deze reden niet laten gaan, ik weet dat zij het er moeilijk mee heeft en dat verdient ze niet. Echter, soms heb ik gewoon liefde nodig en het gevoel gewenst te zijn. Dus wat kan ik doen? Heeft iemand hier ervaring mee? Hulp zoeken wilt ze niet, praten wilt ze niet..... ik weet t niet meer??

[Mephisto]

Klaarblijkelijk een trauma, en op het moment dat zij dat niet wilt verwerken is er vrij weinig hoop voor je.

[AzN]

Inderdaad hoogstwaarschijnlijk 'n trauma, die blijkbaar nog vers in haar geheugen zit.
Heb je haar al eens gevraagd of ze überhaupt met jou naar bed wilt? Misschien is er nog niet klaar voor en doet ze 't alleen voor jou...

Dé oplossing zou (in mijn ogen) zijn:
Zij: vertelt jou wat er aan de hand is, zodat jij weet waar je aan toe bent.
Jij: zet je eigen behoeftes op de tweede plaats, stelt haar zoveel mogelijk op haar gemak en wacht tot zij 't initiatief neemt.

Dumpen!

[Changshan]

Mephisto schreef:

Klaarblijkelijk een trauma, en op het moment dat zij dat niet wilt verwerken is er vrij weinig hoop voor je.

Plus verwerking vereist waarschijnlijk professionele hulp, je kunt echt niet alles alleen voor haar (en jou) oplossen - soms juist omdat je zo dicht bij haar staat.

Wil ze niet inzien dat een sessietje of wat haar echt niet tot gehandicapte maakt en haar juist prima kan helpen (dit probleem komt zó ongelooflijk vaak voor), dan is er inderdaad weinig hoop.

Zij wil niets aan het trauma doen. Jij wil neuken. Ik zeg dumpen!

[Chimera]

Dakus schreef:

Dumpen!

Inderdaad. Lullig voor haar, maar het zou in mijn geval ook gewoon een splijtzwam in de relatie worden.

[remy476]

Dakus schreef:

Dumpen!

lijkt me op t eerste gezicht niet echt nodig......praat erover, zeg dat je er ook mee zit en haar bij haar trauma wilt helpen

['I'he Prophet]

remy476 schreef:

lijkt me op t eerste gezicht niet echt nodig......praat erover, zeg dat je er ook mee zit en haar bij haar trauma wilt helpen

Leuk die naieve/lieve reacties.

Ik sluit me bij de "dumpen" mensen aan, vooral ook omdat ze er niet actief mee bezig is wat aan dr trauma/nare gevoel/whatever it is te doen.

[Sens.]

waarschijnlijk behoor ik bij de naviëve mensen...

Maar als je iemand graag ziet dan dump je die niet omdat deze persoon een groot probleem heeft;..
Ik versta dat sex belangrijk is... Maar toch niet zo belangrijk dat je iemand direct dumpt... Je doet toch een poging om te helpen...

OT: ik zou juist hetzelfde zeggen als Remy 476

[Nona]

Meteen dumpen hoeft natuurlijk ook weer niet, maar ik zou haar wel zeggen dat ze gewoon hulp moet zoeken. Dat is lastig ja, maar anders blijft ze ermee rondlopen en lost ze nooit iets op. En dit probleem heeft toevallig wel invloed op jullie relatie, dus je mag er wel degelijk iets van zeggen of een beetje aandringen. Wil ze na aandringen nog steeds geen hulp zou ik jullie relatie wel heroverwegen.

[Chimera]

Sens. schreef:

Maar als je iemand graag ziet dan dump je die niet omdat deze persoon een groot probleem heeft;..
Ik versta dat sex belangrijk is... Maar toch niet zo belangrijk dat je iemand direct dumpt... Je doet toch een poging om te helpen...

Klinkt niet alsof ze zich laat helpen.

En sorry hoor, maar een trauma verwerken doet ze maar in d'r eigen tijd.

[Sens.]

Chimera schreef:

Klinkt niet alsof ze zich laat helpen.

En sorry hoor, maar een trauma verwerken doet ze maar in d'r eigen tijd.

iedereen zijn eigen mening he... Het was niet bedoelt als persoonlijke kritiek

[deoxyribose]

Kruimel schreef:

Meteen dumpen hoeft natuurlijk ook weer niet, maar ik zou haar wel zeggen dat ze gewoon hulp moet zoeken. Dat is lastig ja, maar anders blijft ze ermee rondlopen en lost ze nooit iets op. En dit probleem heeft toevallig wel invloed op jullie relatie, dus je mag er wel degelijk iets van zeggen of een beetje aandringen. Wil ze na aandringen nog steeds geen hulp zou ik jullie relatie wel heroverwegen.

Eens. Ik heb ook 'ns wat gehad met iemand met een jeugdtrauma. Dat had niets met seks te maken, maar op emotioneel gebied had-ie gewoon ontzettend veel issues en dat (o.a.) dreef ons uit elkaar.

[Chimera]

Sens. schreef:

iedereen zijn eigen mening he... Het was niet bedoelt als persoonlijke kritiek

Dat snap ik, en ik kan prima tegen kritiek

[Changshan]

Chimera schreef:

Dat snap ik, en ik kan prima tegen kritiek

Ik denk dat Sens. het wel kan vinden in Kruimels post, dus uiteindelijk zijn we het allemaal toch nog met elkaar eens.

[fib]

en een paar wijntjes zodat ze minder geremd is.... of zeg ik nou iets stoms

Chimera schreef:

En sorry hoor, maar een trauma verwerken doet ze maar in d'r eigen tijd.

'Ja sorry, schat, vanavond wil ik het echt niet over jouw problemen hebben, niet zeuren, daar heb ik geen zin in. Morgen ga je weer naar huis, zie dan maar hoe je het regelt.'

[Kryptonite]

Oh, ik voel me wel door jouw topic aangesproken. Ik heb zelf in mindere mate last van een trauma. Dit uit zich dan onder andere erin dat als mijn vriend ook maar een pietsie dwingend is (zoals bijv. mijn hand pakken om te dirigeren), ik compleet de lol verlies. Soms ga ik dan toch door voor hem, maar achteraf heb ik er nog wel lang last van. Ik moet ook iemand compleet vertrouwen (en dat duurt lang bij mij) voor ik me kan laten gaan, en dan nog heb ik er dus af en toe moeite mee. Ik heb nu na 3 bedpartners eindelijk een vriend bij wie ik me zo op mijn gemak/veilig voel, dat ik klaar kan komen.
Aan de andere kant heb ik dan ook weer erg veel behoefte aan lichamelijk contact (een jongensafschrikkend hoog libido ), dus ik snap ook jouw kant van het verhaal.

Ik heb zelf altijd moeite gehad erover te praten, omdat het over rottige en intieme zaken gaat.
Daarom wil ik nog steeds geen professionele hulp (bovendien heb ik het gevoel dat ik er nu zo langzamerhand zelf overheen kom).
Anyway, geen ex van me heeft ooit aan me gevraagd of ik niet eens naar de psycholoog zou gaan en ik denk dat dit mij alleen maar geblokkeerd zou hebben. Ik weet niet of zij dat ook heeft, maar als je het daarover hebt, wees dan voorzichtig.
Toch zou ik als ik jou was het advies van Kruimel zeker volgen. Het is goed om aan een ander te denken, maar tot op zekere hoogte. (En als ze er echt zo'n last van ondervindt, wil ze er diep in haar hart zelf ook vast en zeker vanaf).
Vertel haar om te beginnen wat je dwars zit, dan weet zij ook waar ze aan toe is.

Verder wil ik je op het hart drukken heel geduldig te zijn. Geef haar meer tijd dan je aan andere meisjes zou geven en push haar niet. Openstellen kun je niet afdwingen en zolang ze zich niet zelf openstelt, ben je kansloos.

Weet je trouwens ook wanneer ze blokkeert? Wil ze sowieso geen seks of krijgt ze er alleen bij sommige seksuele handelingen last van? Je zou kunnen vragen hoe zij het ervaart, wat ze fijn vindt en wat vervelend.

[Changshan]

^ Zoveel woorden, soms word ik er toch wel moe van. 'Bek houden en mooi zijn' (kent iedereen, toch?) veranderen we hier even in 'bek houden en gelukkig zijn'.

[Kryptonite]

[goodfella]

Na alle reacties waar ik erg dankbaar voor ben zal ik even toelichten en beantwoorden;
In de eerste plaats voor alle mannen die zeggen dumpen even dit; ze is echt echt echt zoho mooi. Echt gewoon om van jaloers van te worden. Maakt dit het makkelijker? niet echt...Het maakt het alleen maar frustrerender.

Ik heb er vaak met haar over gepraat, en zij ziet zelf haar probleem heus wel in... soms bied ze zelfs haar excuses aan. Als het tussen ons helemaal goed zit voor langere tijd komt ze vanzelf wel wat losser....maar het gaat stap voor stap en zodra we ruzie hebben begin ik weer bij af. Het probleem is dat zij zich beseft hoe ik er soms problemen mee heb, mij vasthoud omdat ze bang is naar een ander ga en zo weer een ruzie tot stand komt....het is een vicieuze cirkel denk ik.

Een enkele keer...tot nu toe 1 maal heeft zij zich na een leuke avond, met wijn, dansen en gezelligheid helemaal kunnen laten gaan. Dit geeft hoop, echter....avonden daarna in dezelfde setting hadden niet hetzelfde resultaat...

Ik blijf dus manouvreren tussen pushen en bemiddelen, betrap mezelf op de gedachte de makkelijke weg te kiezen en moet uitkijken niet ontvankelijk te worden voor aandacht. Maar ik hou van haar en blijf hopen dat het goed komt want dan zou ik wel compleet gelukkig zijn met ons

bedankt iniedergeval iedereen voor de reacties!

[Changshan]

Foto?

Ik betrap mezelf erop dat ik in de betere relaties die ik heb of heb gehad, voor het geweten ga spelen van mijn vriendin. Dat wil zeggen dat ik haar probeer te confronteren met haar eigen wil (die ze misschien onderdrukt). Aan je verhaal af te lezen, ken je haar nu al erg goed, zo niet door en door, dus misschien heb je het recht om kritische vragen te stellen over wat ze bij haarzelf onderdrukt of ontkent. Zodoende kunnen jullie er samen achterkomen of die 'vicieuze cirkel' zo vicieus is dat er professionele hulp nodig is. Je hoeft je eigen mening en bezwaren dan misschien niet eens in de strijd te gooien (die leveren namelijk pas echt druk op).

Hoop je hiermee geholpen te hebben.