alweer een topic door mij....

[strontkind]

k heb hier al een shitload aan topics geopend, veel als ik heftige emoties had en in mn eentje achter de computer zit.
topics waarin ik twijfel aan mezelf, topics waarin ik twijfel aan het bestaan van vriendschappen. hopelijk wordt dit niet gezien als spam ze mogen wel verwijderd worden, omdat ik zelf ook wel inzie dat deze topics nogal zwart-wit zijn.
oftewel, mijn excuses hiervoor.

in dit topic zet ik de dingen voor mezelf op een rijtje. dit doe ik hier, omdat ik hoop van jullie een reactie te krijgen. niet omdat ik heel onzeker ben, maar omdat ik antwoord zoek op een vraag.


ok, vriendschap bestaat. in sterke of minder sterke mate.
in het verleden ben ik verkeerd omgegaan met dit begrip. te opdringerig misschien, soms te veeleisend, sommige vriendschappen gingen over doordat die persoon en ik elkaar domweg niet meer zagen uit tijdgebrek (de een studeert in plaats x en de ander werkt in plaats y) sommige vriendschappen zijn kapot gegaan omdat ik er te weinig tijd in stopte, een enkele omdat ik verliefd geraakte op de persoon in kwestie, wat spanningen met zich mee bracht.

mijn vraagstelling/probleemstelling is: ik ben hierdoor nogal onzeker geworden in het aangaan van vriendschappen. ik vraag me dan af of mensen wel te vertrouwen zijn, en hoe ik me moet opstellen.
ik heb van nature interesse in mensen en in wat hen bezighoudt, en hoor van anderen dat ik behoorlijk geduldig en behulpzaam van aard ben. soms kan ik echter ook nogal lang doorgaan met "grapjes" die anderen dan minder leuk vinden.
of erg om bevestiging vragen..... (doe ik dit wel goed, is dat wel in orde?)

mijn vraag is samengevat: wat is een juiste opstelling in de nieuwe vriendschappen die ik momenteel aan het aangaan ben?
momenteel doe ik het nog rustig aan allemaal..... maar vroeg het me af.
en hoe kom ik van dat wantrouwige, onzekere gevoel af? ik pieker er namelijk nogal vaak over.

Denk je er allemaal niet wat te veel over na? Ga om met mensen, als je er plezier mee kunt maken, doe dat dan. Als je toevallig op een gevoeliger onderwerp terechtkomt en blijkbaar goed kunt praten met de gesprekspartner, des te beter. Wordt het moeilijk om tijd voor mekaar te maken, probeer het toch. Wil het gewoon niet meer lukken, tant pis. Enz.

Met andere woorden: go with the flow en straf jezelf niet omwille van een paar mislukte vriendschappen.

[the unknown 1]

Bestaat geen juiste maatstaaf voor, ga je zelf moeten leren ontdekken.
Go with the flow, is in myn ogen nog altijd het beste.
Niet teveel, niet teweinig, en genoeg communiceren. Als bepaalde mensen je te opdringerig vinden zullen ze dit je wel (al dan niet op subtiele wijze) laten weten..

[*oma*]

Ja, wat hiet boven staat. Wees gewoon jezelf en denk er niet teveel overna.

[Daboman]

strontkind schreef:

mijn vraagstelling/probleemstelling is: ik ben hierdoor nogal onzeker geworden in het aangaan van vriendschappen. ik vraag me dan af of mensen wel te vertrouwen zijn, en hoe ik me moet opstellen.
ik heb van nature interesse in mensen en in wat hen bezighoudt, en hoor van anderen dat ik behoorlijk geduldig en behulpzaam van aard ben. soms kan ik echter ook nogal lang doorgaan met "grapjes" die anderen dan minder leuk vinden.
of erg om bevestiging vragen..... (doe ik dit wel goed, is dat wel in orde?)

Dat verschilt natuurlijk per mens. Sommigen zijn wel te vertrouwen, anderen niet. Sommigen klikt het wel mee, anderen weer niet. Als het met iemand niet klikt, spreek je gewoon met een ander af. Misschien helpt het ook als de vriendschap niet het doel op zich wordt maar dat je gewoon eens lekker met persoon X of met meerdere kennissen aan het strand gaat liggen of een biertje gaat doen of whatever je leuk vindt, gewoon omdat je dat gezellig vind en/of er zin in hebt. En als ze geen zin hebben vraag je het aan Y. Of aan Z.

Go with the flow dus.

[strontkind]

onwijs bedankt van jullie reacties echt, ik zat er serieus over in!
piekeraar die ik ben

ik moet zeggen dat de vrienden/vriendinnen die ik de laatste vijf maanden heb leren kennen, ook aardig relaxed van aard zijn en meer op mij lijken dan de mensen waar het uiteindelijk niet mee klikte.
ze zeggen ook dat ze het niet erg vinden als ik onzeker ben en bevestiging nodig heb, en ik heb ze ook al verteld dat het een eigenschap van me is dat ik best snel aan mezelf twijfel....

maargoed, thanx voor de reacties!

[eatdrumseatcym_]

Ts, twijvel je ook aan jezelf als je vriendschappen aangaat of verliest? Mischien moet je dat niet doen. Uit ervaring weet ik dat velen gewoon raar zijn in hun persoontje. Een ieder heeft een handleiding. Neem mensen dus zoals ze zijn en zoek er niet teveel achter. En wat helpt is om iig niet teveel te verwachten, niet emotioneel afhankelijk te zijn van ze (wat mischien moeilijk is als je al eenzaam was). en niet teveel van jezelf geven. Want tveel geven levert uiteindelijk weinig op. Uiteindelijk draait het enkelt om de lol. Is de lol over en heb je ruzie? gewoon laten varen die handel. Dat is wat ik nu ook wil doen.

Je bent welicht te flexibel en buigt teveel voor anderen en hoe zij zijn. Maw. je incassert teveel shit. Wat onnodig is.