Dualitijd

[*nerwen elensar]

Anno 2008,
in juni, zou alles anders zijn,

al vouwden velden zich nog steeds
open als picknickdekens
op een dag zo zweterig kropen uren
met een slakspoor door de bomen,
als lauwe limonade hing loom de lommerte
ergens zongen er ook cicaden

later kwam door een kier nacht naar binnen, ik zag
hoe er een vrouw lag als een stilleven in slaap
weekten haar spieren door haar wimpers sloop
de schaduw van een dier in een plas licht stroomden letters
over de randen van mijn boek, ze waren net zo moe als
ik
herkende mezelf niet wanneer ik haar tegenkwam,

(buiten was de wereld glas. de bel ging.
het was net een onbekende de hand schudden.
een jas aannemen en aan de kapstok hangen.
terwijl zij “1e deur rechts” -maar ze kende de weg-
in de woonkamer gaan zitten was, zwijgend
vuur aanknipte in een sigaret.)

ze ging liggen
slapen in mijn huid,


gaat in een enkelvoud verder.


(Arme wij)


*probeersel*

[Fayelinde.]

Hoera, er wordt weer wat geschreven. Hier kom ik met mijn pen in gal gedoopt met dank aan de inmiddels té lang aanhoudende examenperiode;

De eerste metafoor vind ik al meteen helemaal niet leuk. Het is jammer, je gehele eerste strofe spreekt me niet aan. 'Loom de lommerte', dat klinkt niet goed, omdat het fonetisch gezien wel lijkt of je twee keer hetzelfde woord gaat gebruiken. Lauwe limonaden en cicaden vind ik dan weer woorden die helemaal niet mogen ontbreken!

De tweede strofe vind ik een stuk beter, alleen jammer van de vrouw, dat de 'weekten' zo plots komt. Voor mijn part had je je zin gerust af kunnen maken, de bruuske afkapping staat er niet mooi. Je 'ik' in deze strofe staat ook behoorlijk verloren, je had die best kunnen samenzetten met de vorige of de volgende vers.

De derde is mijn favoriet! Maar ik kokhals bijna als ik '1e' lees. Cijfers kunnen een gedicht zó verpesten! Eerste, alsjeblieft. Eerste. Het laatste vers, 'vuur aanknippen in een sigaret', klinkt heel leuk, maar als ik er over nadenk klopt er natuurlijk helemaal niets aan. Is dat de bedoeling of heb je je gewoon vergist? Het komt een beetje over alsof je het niet doorhebt namelijk, terwijl ik er zeker van ben dat het wel zo is.

Die laatste stukjes mogen weg weg weg voor mijn part. Het voegt er helemaal niets aan toe. Maar als je moet alles moet schrappen wat ik weg wil, is je gedicht geheel anders, geloof ik.

[*nerwen elensar]

Hier inmiddels ook al een te lang aanhoudende blok- en examenperiode van 8 mei al, genoeg om helemaal gek te worden waarschijnlijk daardoor de betrekkelijk lage kwaliteit van dit schrijfsel.
Het wil de laatste tijd maar niet meer lukken, misschien door die examens, maar ik heb het gevoel dat ik rondjes loop op papier...Nochtans lees ik terug veel poëzie en gewoon romans maar het wil maar niet terugkomen. Hoe vernieuw je jezelf?! (althans op papier dan)
Fayelinde, bedankt voor je reactie, die '1e' is natuurlijk vrij idioot van me, normaal gezien erger ik me daar ook aan Ik denk dat al ik de stukjes weglaat die jij zegt het inderdaad iets helemaal anders wordt en dat bevalt me wel. Zie nog wat ik hiermee ga doen, misschien dat dit gedicht (of althans wat ervoor moet doorgaan) in een andere vorm opduikt. (succes nog met je examens)

[Fayelinde.]

Beankt, jij ook.

Je hoeft jezelf niet af te breken, ik zeg niet dat dit 'mislukt' is. Aan iets wat anderen goed vinden, kan ik nog veel foutjes zien, gedichten zijn natuurlijk iets heel subjectief . Misschien zit je gewoon een beetje met een writersblock? Dat gaat wel over. Ik heb ook een tijdje niets geproduceerd, en nu schrijf ik bijna elke dag wel. Volgens mij moet je vooral véél schrijven. Daar zit veel crap bij, maar ook een paar zinnen die je dan kan gebruiken...

Nuja, succes ook daarmee!

[Porcelain]

Ja want ik vind het bijvoorbeeld wel een goed gedicht. Je doet van die dingen die ik de hele tijd weer probeer te doen: mooie ingewikkelde beeldspraken. Een sigaret aanknippen vind ik juist één van die goeie dingen: natuurlijk klopt het eigenlijk niet, maar in mijn hoofd is die knip onlosmakelijk verbonden met de geur en de rook die dan voor iemands gezicht opstijgt, dus ik vind het treffend.

De lommerte is ook een fijn woord en ik stoor me niet aan 'loom' ervoor. De vergelijking met het picknickkleed vind ik een romantische opening van het gedicht: alsof je het openslaat voordat je begint met vertellen. Echt, ik zíe dit gedicht gewoon, en ik wil zelf ook gedichten schrijven die mensen kunnen zien. Supermooi ook hoe je de vrouw laat opstaan uit de lezende persoon en daarna er weer in stappen en 'gaat verder in enkelvoud'. En de letters die eerst nog van haar boek afdrijven: je zegt het gewoon goed. Denk maar niet dat je het schrijven verleerd bent, dus.

Alleen 'arme wij' mag je heel erg schrappen van mij. En je gebruikt het woord 'vrouw' denk ik wat te vaak. En 1e is inderdaad niet mooi.

[*nerwen elensar]

Porecelain, dank je voor je reactie. Is een opsteker