Al die discussies hier over geloof...

[Changshan]

... mooi samengevat in een interview met één van de weinige bètawetenschappers die écht goed kunnen oreren:






Ik zou zeggen; kijk de filmpjes af en spui eventueel commentaar/gemis hier. Ik ben wel benieuwd of jullie iets stoort aan het betoog van Icke.

Ik heb ze helemaal afgeluisterd en heb er weinig aan toe te voegen, behalve dat ik de indruk heb dat die man God wel heel erg ziet als een oude man die vanaf zijn wolk aan de touwtjes trekt.

[Egoconstructie]

Heel interessant. Bedankt voor dit topic.

Voorop wil ik stellen dat ik liever een gelukkige christen zie dan een depressieve atheïst. Vroeger was ik zelf nogal wetenschappelijk en nihilistisch ingesteld, maar toen ik echt na begon te denken liep ik een depressie op die zich jaren voortsleepte, simpelweg omdat wetenschap voor mij geen waarde aan het leven geeft. Ook geloof ik niet dat we werkelijk de kern van het leven zullen begrijpen via wetenschap. We kunnen het hooguit conceptualiseren, maar verstandelijke overeenkomst is ook maar het zoveelste kader. Wetenschap zal er altijd om heen draaien. De kern en waarheid van het leven kunnen we naar mijn ervaring alleen zelf ervaren met puur bewustzijn. Ware kennis komt dan van binnen.

Geloof draait er ook vaak omheen. De vele bezwaren tegen geloof zijn natuurlijk bekend en heel logisch. Misschien houden veel gelovigen zichzelf inderdaad voor de gek. Je kan tenslotte niet geloven wat je niet gelooft, en toch proberen ze het. Ik denk dat geloof vooral nog bestaat omdat het waarde geeft aan een leven, het geeft zin en doel en het gevoel bij iets groters te horen. Dat die denkbeelden daar bij verzonnen moeten worden dat vind ik soms jammer. Mensen zoeken altijd naar verstandelijke bevrediging. Maar zo is het in de wetenschap ook. We zeggen dat we dieren zijn maar geloven het eigenlijk niet omdat ons verstand zo ver kan gaan. Arrogantie en hypocrisie.

De denkbeelden van mensen waarmee ze zichzelf constant identificeren, wetenschappelijk of gelovig, is een hele zware last. Daartegenover staan leegte, zoals men met meditatie kan ervaren. Maar als mensen geleerd hebben altijd te denken, zullen ze niet snel die leegte accepteren.

[crltj]

Klopt helemaal egoconstructie

Dit filmpje geeft me raar genoeg wel nog meer redenen om te geloven. Maar ja dat is meer mijn gedachte erover, sommige zien dit juist weer als bevestiging van het atheïsme. Het is maar net hoe je het ziet.

Ik heb me altijd voorgenomen dat ik pas na ga overwegen om op te stappen uit het geloof als er redelijk complex buitenaards leven is gevonden en zolang dat nog niet is gebeurt, zit ik in de "hemel"

Misschien is het ook maar beter dat dat niet gebeurt, iedereen raakt zijn geloof kwijt en hopende christenen vallen in een depressie omdat er niets meer is om voor te leven of er komt een religieuze oorlog op aarde omdat iedereen in ontkenning schiet, wat vele mensenlevens zou kunnen kosten, Of de aliens komen natuurlijk onze kant op . En aan de andere kant, als het niet gebeurt dat wie iets vinden dan blijven we maar doorzoeken in een leeggeviste zee en dan krijg je hetzelfde verhaal als met waarom we God dan nooit hebben gezien, maar gaat het dan om aliens en blijven ze aan beide kanten allemaal rare opmerkingen verzinnen om elkaar onderuit te halen.

Oh wacht dat is een ander onderwerp, ik laat me ook veel teveel meeslepen

[Changshan]

Hmm, ik vind dat je net iets te gemakkelijk 'God' (even tussen aanhalingstekens om alle heilige wezens uit geloven te duiden) tegenover aliens zet. Gaan we uit van pure ratio, dan kunnen we net als Icke zeggen dat er eigenlijk wel leven elders moet zijn. Zo ongeveer het principe van oneindigheid: met zoveel zonnestelsels en nog veel meer daar omheen zwevende planeten, is het niet meer dan logisch om aan te nemen dat er ander leven is, aangezien er wel planeten moeten zijn die onder dezelfde omstandigheden verkeren als de Aarde (sterker nog: nog niet zo lang geleden is ongeveer zo'n planeet ontdekt, de afstand is echter te groot om meer waar te nemen dan dat de planeet er net zo bij ligt als de Aarde). Als niet, dan zou 'God' daar een stokje voor gestoken moeten hebben. En da's weer een beetje cirkelredeneren, want het bestaan van die 'God' hebben we ook nog niet bewezen of zelfs maar echt onderbouwd.

Een groot verschil tussen 'God' en de aliens is de almacht: bij de aliens kunnen we gewoon uitgaan van wat we waarnemen om te concluderen dat ze er wel moeten zijn (in welke mate en hoe ze leven even daargelaten). Voor het bestaan van 'God' moet er meer aan de hand zijn: er moet dan iets (een vacuüm?) aanwezig zijn waar tijd en ruimte volgens andere regels gelden, met andere woorden: je impliceert dan het bestaan van een andere dimensie.

Daarom vind ik het aannemen van ander leven toch wel heel wat logischer dan dat van een 'God'. 'God' bewijst alleen zijn bestaan door zichzelf te laten zien (wat hij/zij/het tot nu toe nog niet gedaan heeft), het andere leven heeft zichzelf al deels bewezen doordat de omstandigheden/voorwaarden daarvoor aanwezig zijn.


Ik denk niet dat je hoeft te stoppen met geloven als je denkt zoals ik hierboven, of dat de wereld in depressie/oorlog vervalt enkel doordat er geen gekke tradities meer ontleend kunnen worden aan boeken. Misschien zal men uiteindelijk zelfs wat meer ontspannen tegen het leven aankijken, zoals Icke ergens aan het eind ook betoogt.


Nog een laatste toevoeging: er bestaan meerdere geloven en niemand die gelooft, lijkt het erg te vinden dat er dan nog andere geloven zijn met mensen die net zo sterk geloven dat ze naar een hemel o.i.d. gaan, terwijl ze zich aan heel andere tradities/rituelen houden. Tot zover waar iedereen weleens over struikelt. Maar nu zegt Icke dat als we allemaal hetzelfde geloof hadden gehad, net zoals dat alle watermoleculen in het Heelal hetzelfde zijn, hij dat geloof wél tot de waarheid had gerekend(/aangenomen). In feite zegt hij dat zoiets zou aantonen dat het dan meer dan een geloof is, dat het vastgelegd is in ons lichaam en dat het ooit wetenschappelijk aangetoond zou kunnen worden. Maar omdat al die geloven die we nu hebben, stammenreligies zijn (tegenwoordig door geavanceerdere infrastructuur met soms enorme stammen, maar desalniettemin nog steeds stammenreligies) en ze cultureel verklaard kunnen worden als een houvast en een 'bundel verklaringen' voor mensen, zijn ze beduidend minder aannemelijk als waarheid. Ik zou daaraan toe willen voegen dat sommige mensen liever niet verder willen tasten in de leegte die de wetenschap (nog lang) laat en (uit angst?) zich liever op een bepaald punt vaststellen. Vandaar ook dat de meeste religies onveranderlijk zijn: hoe onveranderlijker, hoe vertrouwder het aanvoelt. Slechts wanneer een religieus gebod/regel/traditie/stelling écht niet meer houdbaar is (meestal door wetenschap via beïnvloedde cultuur), zal een religie gewijzigd worden.


En dat, lieve kijkbuiskinders, maakt dat ik religie (en geloof in mindere mate) wantrouw. Maar een onschuldig geloof in een 'lot' vind ik altijd leuk om mee te spelen hoor. En tegen mijn geweten mompelen om het te sussen wanneer er niemand in de buurt is, is me ook niet vreemd.