Kringen rond de Kern
Waar ben je nu heen?
Zit de Italiaanse liefde rond jouw voet?
Klieft jouw hand door de eindeloze Nijl?
Vind je de stilte onder het leven van Tibet?
Of ben je meer het schetterende New Orleans?
Wat ben je nu?
Ben je de oase in de Sahara, El' Atrum, Selima?
Of ben je de droom op de Golf van Aden?
Ben jij de nevel sluipend door de Alpijnen?
Als ik op de wereldbol draai naar evenbeeld
dan moet ik schateren om velden leegte
ik hoef jou niet te zoeken in cirkels
want dan baan ik rond jou heen
en vergeet ik mijn wereld
niet die verre plaatsen
maar heel dicht
Aanraking
Niet
Warm
Niet
Koud
Jij
En nu denken jullie misschien: is dit wel de echte Dreampoet? Het was een gekke beu van me die zich in een soort gedicht/ verhaal vertaalde. Het is zoals ik me nu een beetje voel: wachtend op een liefde waar ik niet eens meer zeker ben: na twee maanden en zeventien dagen haar niet te zien, heb ik misschien het gevoel laten wegebben, hoewel ik dat niet wou. Ik wacht op een ontmoeting en een moment om een gevoel te uiten. En bedenk, terwijl ik op een wereldkaart kijk, dat ze overal kan zijn, maar dat ik haar wil vinden in mijn hart, dat ik rond haar ronddraai, maar nooit tot de kern kan komen. Ik reis en droom in mijn dagdroom de hele wereld rond. Maar waarom kan ik niet wakker worden?
Groetjes, Dreampoet
__________________
Teo Torriatte Konomama Iko
|