Verwarring over break-up

[Doemyernogmaar1]

Beste iedereen

Tot voor kort heb ik een relatie gehad met een meisje, deze relatie duurde bijna anderhalf jaar. Ze maakte het afgelopen vrijdag uit met de woorden "Ik hou niet meer van je". Ik weet (helaas achteraf) wat ik fout heb gedaan en wat ik in het vervolg anders/beter moet doen.
De afgelopen paar weken had zij het heel druk met tentamens en studeerwerk, hierdoor heb ik haar gedurende een periode van ongeveer 2 weken niet gezien, dit is voor mij best lang aangezien we vaak bij elkaar zaten en toen ineens helemaal niet. Ik heb haar die tijd met rust gelaten omdat ik haar studie belangrijk vind, na de tentamens zou ze immers toch vakantie hebben. In de vakantie sprak ze last-minute heel veel dingen af met vrienden, collegas en ouders (gescheiden en ze woont op zichzelf), verder waren er ook nog de kerstdagen. Allemaal niets mis mee, maar op het moment dat ik wat tijd samen met haar wilde spenderen werd ik voor zeikerd uitgemaakt. Kort heeft ze een aantal dingen gezegd, die ik nogal naar en onterecht vond, hierna heb ik mij nogal als een aso gedragen en haar de rest van de dag genegeerd. In de avond ging ik toch even naar haar toe om het goed te maken. Na héél veel gepraat wilde ze ook wel weer dat het goed kwam tussen ons.

Het ging toen even goed, op oudejaars avond vertelde ze me dat ze heel blij was dat we nog bij elkaar zijn gebleven en dat ze heel veel van me houdt. Een dag later (op 1 januari) zaten we tv te kijken en begon ze over de vader van haar ex. Over dat hij aan verschillende bekende programma's werkte. Hieruit concludeerde ik dat hij vast en zeker een hele belangrijke functie had, toen dit achteraf niet zo bleek te zijn, had ik heel even een denigrerend lachje. Hierdoor werd ze zo boos dat ze naar huis ging en zei dat ze even na moest denken.

De volgende dag spraken wij wat af en zei ze "Ik vertel het maar meteen, ik hou niet meer van je". Dit vind ik nogal raar aangezien ze een dag daarvoor nog zo blij was dat we bij elkaar waren. Bovendien, als er iets is dat ik wél geleerd heb, is het feit dat zij nooit iets zeker weet. Dit blijft ze wel volhouden en ik kan haar om een of andere reden niet overtuigen dat dit een dip is dat ze meemaakt aangezien het gewoon niet klopt.

Nu de vraag: wat moet ik doen om er voor te zorgen dat ze niet meer zo vreemd doet en dingen volhoudt die eigenlijk helemaal niet kloppen al denkt ze van wel?

Ik hoop dat jullie me hiermee kunnen helpen

Waarom wil jíj eigenlijk iemand die helemaal niet zeker weet of ze jou wel wil?

[Doemyernogmaar1]

Freyja schreef:

Waarom wil jíj eigenlijk iemand die helemaal niet zeker weet of ze jou wel wil?

Ze zei zelf altijd dat ze heel veel van me hield meerdere keren per dag soms wel héél erg vaak per dag (niet dat dit nou 100% garantie biedt) dus ik ga er wel van uit.

Wat ik bedoel met iets niet zeker weten, is qua beslissingen. Soms is ze ergens 100% zeker van dat ze iets gaat doen, maar daarna snel al weer niet meer, dit gaat dan over vanalles en nogwat. Ik wil haar omdat ik van haar hou en denk dat ze door een vreemd impulsje een hele drastische beslissing neemt.

[Qimm]

'ik hou van jou' is echt een lege huls geworden, al die giebelende tiener meisjes roepen dat naar elkaar. hvj, ntb!!!! Blaat. Het zeggen is niet het zelfde als voelen

[I C U]

Ik sluit me aan bij wat er al gezegd is:
A) waarom zou je bij iemand willen blijven die niet zeker is of ze jou wel wil
B) Als ze dan wel dan niet van je houdt, trap je daar toch niet meer in?

[Doemyernogmaar1]

Qimm schreef:

'ik hou van jou' is echt een lege huls geworden, al die giebelende tiener meisjes roepen dat naar elkaar. hvj, ntb!!!! Blaat. Het zeggen is niet het zelfde als voelen

I C U:

Ik sluit me aan bij wat er al gezegd is:
A) waarom zou je bij iemand willen blijven die niet zeker is of ze jou wel wil
B) Als ze dan wel dan niet van je houdt, trap je daar toch niet meer in?

Ik denk zelf dat wat ze zei oprecht gemeend is, als het een relatie van een maand oid is dan kan ik die onzin over NTB etc wel begrijpen. Ik denk zelf dat ze het tegen mij oprecht meende.


B van I C U snap ik even niet

bovendien dipjes en twijfels heeft iedereen toch wel eens?

[miekmuis]

Zelfs al meent ze echt te denken dat ze van je houdt, dan nog hoeft dat niet waar te zijn. En dit klinkt wel heel erg als een typisch geval daarvan.

[Doemyernogmaar1]

miekmuis schreef:

Zelfs al meent ze echt te denken dat ze van je houdt, dan nog hoeft dat niet waar te zijn. En dit klinkt wel heel erg als een typisch geval daarvan.

Hmm... Daar komt ze dan nu ineens na anderhalf jaar achter?
Ik vind dat het allemaal wel heel snel gaat, ik heb nooit echt signalen opgepikt waaruit bleek dat ze niet meer bij me wilde zijn. (maar dit kan dan weer aan mij liggen )

[miekmuis]

Geloof me nou maar, ik spreek uit ervaring. Mijn eerste relatie duurde ook ruim een jaar en ik hield zoveel van hem. Dacht ik.

[Doemyernogmaar1]

Oke, maar dit is geen eerste relatie. Bovendien, zijn niet alle situaties het zelfde.

En wat als het omgekeerd is? ze houdt niet meer van me, denkt ze.

Niet om aan te vallen oid, maar ik snap er gewoon geen bal van

[miekmuis]

En dus zul je haar moeten geloven op haar woord Ik snap dat het kut is, maar je hebt wel weinig vertrouwen in haar als je denkt dat ze dit soort dingen er in een opwelling uitflapt en volgende week weer van gedachten verandert.

[Doemyernogmaar1]

miekmuis schreef:

En dus zul je haar moeten geloven op haar woord Ik snap dat het kut is, maar je hebt wel weinig vertrouwen in haar als je denkt dat ze dit soort dingen er in een opwelling uitflapt en volgende week weer van gedachten verandert.

Een hele tijd geleden na een ruzie maakte ze het ook uit, een week later zei ze dat ze toch wel terug wilde. Vandaar dat ik er nu aan twijfel.

[Methuselah]

Wat 'n randgeval.

[Doemyernogmaar1]

Methuselah schreef:

Wat 'n randgeval.

Dankje.

[Doemyernogmaar1]

Ze belde me net op, over dat ik de hoop maar op moest geven. Het is écht afgelopen.

Hier kan wat mij betreft een slotje op.