Radeloos

[Gedoemd]

Goed, ik was eigenlijk niet van plan mijn issues hier op te schrijven omdat ik ook niet zeker weet of het lukt maar ik probeer het toch maar:

Als kind ben ik door mijn ouders nogal in de problemen gebracht en werd ik al snel in een positie gebracht waarin ik me erg verantwoordelijk voelde over wat er met mijn ouders gebeurde. Hier (de problemen die mijn ouders met elkaar hadden en alles wat er gebeurde in huis) heb ik nooit over mogen praten en kunnen praten, ik had indertijd namelijk ook niet echt vaste vrienden+de vuile was mag je nooit buiten hangen.

Nu ben ik 17 en zijn er heel wat jaartjes overheen gegaan vol problemen waarbij ik de gevoelens die die problemen opriepen altijd heb onderdrukt. Ik heb een soort ziekelijke manier ontwikkelt om overal en altijd alles goed te willen doen, dit is terug te brengen op het grote verantwoordelijkheidsgevoel. Nu is al een paar keer de bom gebarsten, afgelopen zomer en zo ook afgelopen zaterdag. Ik voelde dat ik dingen fout deed en het schuldgevoel wat ik naar mijn ouders heb (altijd voor mijn moeder opgekomen-->problemen tussen ouders door mij) werd vermeerdert door het feit dat het op school minder gaat (zit in 5 VWO).

Nu heb ik hulp (psychotherapeut) en daarmee worden natuurlijk heel wat aspecten van mijn verleden en mijn gedachtenschema (want dat is mijn perfectionistische gedrag) op de voorgrond gebracht. Nu was het in de zomer en afgelopen zaterdag zo dat ik niet meer kon omgaan met mijn gevoelens van onvolmaaktheid e.a. Ik bracht ze op een wat aparte manier naar voren door gewoon depressief gedrag te vertonen (ik kan namelijk niet met gevoelens omgaan). Probleem is dat mijn vrienden hier niet mee om kunnen gaan.

Na afgelopen zaterdag wist één van mijn vrienden, die erbij was toen het heel kut ging, het niet meer met mij. Ook vandaag weer krijg ik dingen naar m'n hoofd geslingerd als: "je verpest het" en "ik heb een kloteweekend gehad" Ik weet niet meer hoe ik hier allemaal mee om moet gaan, het is allemaal mijn schuld. Ik wil niet dat ze zich zorgen om me maken dus probeer ik me te isoleren van mijn vrienden maar dat wekt bij hen alleen maar op dat ze heel erg bezorgd worden en het, wederom, niet meer trekken.

Ik doe iedereen pijn zonder dat ik het wil, m'n vrienden denken dat ik het puur voor de aandacht doe en zijn bang dat ik rare dingen ga doen (mezelf van kant maken bijv.). Het vervelende is dat door mijn hardnekkige schuldgevoel en het feit dat ik heel erg door krijg dat ik hun pijn doe, ik alleen maar meer het gevoel krijg beter niet te kunnen bestaan.

Kortom: ik weet het allemaal niet meer zo goed.

Zijn er mensen die dit herkennen of een mening hebben o.i.d?

ik hoop dat jullie mijn verhaal begrijpen

Groetjes Gedoemd

Mocht je het nog niet gedaan hebben, dan moet je dit misschien eens aan je vrienden proberen uit te leggen? Openheid, hoe moeilijk dat soms ook is, haalt een hoopt onduidelijkheid weg (logisch ) en dat zorgt vaak voor meer begrip.

[Nona]

Vertel je vrienden dat je het gevoel hebt dat alles jouw schuld is, ook wat hen betreft. Dat hoeft geen emotioneel verhaal te worden, vertel gewoon feitelijk welke ideeën jij hebt. Vraag daarnaast ook wat zij verwachten. Natuurlijk moet je bij je vrienden gewoon wat kwijt kunnen, daar zijn het vrienden voor. Maar als het voor hen te belastend wordt moet je een klein stapje terug doen. Vraag hen of ze zelf aan kunnen geven wat hun grenzen zijn, tot wanneer ze naar jou willen en kunnen luisteren, en wanneer het hen te veel wordt. Dan kunnen ze er ook niet meer achteraf mee komen dat jij iets verpest hebt ofzo.

Ik vind het trouwens een beetje een onzinnige reactie en heb het vermoeden dat je vrienden zo reageren omdat ze zelf ook even aan het puberen zijn, of op het moment stress hebben ofzo. Tegen je vrienden roepen dat ze alles verpesten en een vervelend weekend aan je vrienden toeschrijven gaat realistisch gezien gewoon een beetje te ver, zij kunnen zelf namelijk ook invloed uitoefenen op de situatie tussen jullie. Denk maar eens goed na: zou jij ook je vrienden de schuld geven als je een vervelend weekend hebt gehad?

[Gedoemd]

Allereerst: bedankt voor jullie reacties

Na mijn therapie van vorige week donderdag heb ik er met m'n vriendin over gepraat. Allereerst hield ze een gesprek af (wat voor mij extra frustrerend was) maar later heb ik haar toch zover gekregen en nu is het dan ook uit gepraat. Ik heb met haar afgesproken dat ik de komende tijd gewoon wat minder drink omdat ik mezelf dan in het weekend wat beter in de hand kan houden waardoor mijn gevoelens niet zo escaleren. Het is overigens niet zo dat ik mezelf elk weekend klem zuip de alcohol komt alleen wat harder aan op momenten dat ik me kut voel en/of te weinig heb gegeten.

Gelukkig heeft ze min of meer ingezien dat opmerkingen als "je verpest alles" niet erg bevorderend werken wat betreft mijn schuldgevoelens (waardoor ik me nog kutter ga voelen). Wat wel jammer is dat een andere vriendin van me, die mij al eens in een ergere situatie heeft meegemaakt (een situatie van niet thuis wonen en het écht allemaal niet meer weten), vindt dat ik mensen manipuleer. Dit is mijns inziens echt niet het geval, ik zou niet eens weten hoe ik dat zou moeten aanpakken of wanneer ik dat heb gedaan en andere vrienden van me kunnen zich ook niet in deze mening vinden. Ik heb wel het idee nu dat ik het met m'n vrienden beter niet meer over m'n problemen kan hebben omdat ik de indruk krijg dat ze het niet echt aankunnen (ook bij die vriendin waarmee ik het uit heb gepraat krijg ik die indruk). Iets wat wel jammer is want ik heb ook het idee dat mensen zich min of meer terugtrekken en dat voelt ergens best oneerlijk.

Door de ontwikkelingen van de afgelopen tijd en nog wat andere dingen is er wel iets gebeurt: ik moet waarschijnlijk vaker therapie volgen en wellicht in groepstherapie. Is er iemand die ervaring heeft met groepstherapie en me er wellicht wat meer over kan vertellen? Ik zou graag wat ervaringen willen horen. Alvast bedankt!

Gedoemd

[gedoemd?]

@#$%^&*( chris
Hoe meer ik lees hoe erger het wordt!
laat maar hoor.

[Elle]

gedoemd? schreef:

@#$%^&*( chris
Hoe meer ik lees hoe erger het wordt!
laat maar hoor.

?