Vertrouwen kat winnen

[PatoLoco]

Hey allemaal,

Onze buren zijn onlangs verhuisd en ik vermoed (98% zeker, zeg maar) dat ze hun kat achtergelaten hebben. Heel erg zielig maar het verbaast mij niet echt want ze behandelden hun hond ook al niet echt goed. Heb vaak medelijden gehad met dat beest, maarja...

Hun ex-kat loopt dus nu heel erg vaak door onze tuin. We hebben een redelijke hoge omheining maar blijkbaar kan ze hier toch over/onder kruipen offf ze zit gewoon permanent opgesloten in onze tuin. Wij hebben een erg grote tuin met veel groen enzo dus het is moeilijk om te zeggen of ze al dan niet heel de tijd bij ons zit.

Iig, mijn vader en ik willen wel voor het diertje zorgen en we zetten dus vanaf nu elke dag wat eten buiten. Niet echt met de bedoeling om'r een 'huiskat' van te maken maar dus gewoon om het beestje wat te steunen en van ons mag het diertje best z'n verdere leven in onze buurt slijten. Hij/zij mag van m'n vader wel binnen komen (als het ooit zo ver zou komen) maar voorlopig zou het dus gewoon een soort 'tuinkat' ofzo zijn


We zetten dus nu elke dag 'n beetje eten buiten. Eerst gewoon'n beetje melk om te zien of ze zou toehappen, dan'n stukje vlees en gisteren ben ik wat kattenbrokjes en dergelijke gaan kopen. Ze is één keer heel dichtbij gekomen toen we een bakje met blikvoer voor katten op't terras gezet hadden. We hadden dit gekocht om haar vetreserves wat bij te vullen en ook omdat het erg hard ruikt dus dat zou een extra motivatie kunnen zijn voor hem/haar om te komen eten. Onze keuken kijkt recht uit op't terras met redelijk grote ramen en tijdens het avondeten kwam ze opeens van het eten smullen. Je merkte wel dat ze héél erg wantrouwig was. Ons heel de tijd aankijken, snel eten en gewoon erg angstig gedrag. Ze heeft toen snel snel wat vlees gegeten en is dan vlug weggelopen. 's Nachts komt ze nu altijd wat brokjes eten op ons terras.

Dit doen we nu een dag of vier en we zijn echt al blij dat ze wat te eten heeft. Het 'probleem' is echter dat ze heel erg wantrouwig is. Ik vermoed dat onze vorige buren haar nooit echt gesocialiseerd hebben (als je dat zo kan noemen). Vandaag kwam ik de kat tegen in de tuin waarna ze snel wegliep. Een veertigtal meter verder keek ze achterom en toen ik nog'n paar passen in haar richting zette, liep ze snel de struiken in. Vanop'n afstand van 30 a 40 meter voelt het dier zich dus al niet echt veilig.

We doen er alles aan om haar (ik ga er effe van uit dat't een vrouwtje is) 'n beetje op haar gemak te stellen. Zo weinig mogelijk dreigend overkomen, wanneer ze aan't eten is ze rustig laten doen en niet meteen toenadering zoeken enzo. We hopen ook'n beetje dat ze het eten zal associëren met ons (in'n later stadium wil ik haar misschien proberen te lokken met eten om't toch nog wat 'persoonlijker' te maken) en zo minder wantrouwig zou worden.


Nu vraag ik mij af of er mensen zijn die hiermee ervaring hebben. Of toevallig iemand met goede tips om haar vertrouwen'n beetje te winnen? Het moet geen knuffeldier ofzo worden hoor (mag natuurlijk wel) maar het zou leuk zijn als ze iets minder angstig zou worden. Ongeacht haar gedrag zal ze sowieso wel verzorgd worden door ons maar ik denk dat jullie allemaal wel kunnen begrijpen dat het toch wel leuk is als ze een beetje sociaal doet

't Is trouwens 'n heel mooi diertje, heerlijk pluizige zwarte kat met'n witte neus en van die sublieme witte 'sokjes'

Als ze wat minder angstig wordt, zal ik zeker eens 'n foto nemen.

Ik hou jullie op de hoogte van de vorderingen en hoop vooral veel tips te krijgen om haar vertrouwen te winnen!

[Uice]

Als je haar benaderd laag bij de grond blijven (gehurkt), je ogen toeknijpen (dat is bij katten een teken van vriendelijkheid) en je hand uitsteken zodat ze eraan kan ruiken. Dat is de standaardbegroeting voor nieuwe katten.

[PatoLoco]

Hmm dat van die ogen wist ik niet

Neerhurken en hand 'aanbieden' doe ik meestal wel bij dieren die ik niet ken.

Voorlopig is dit echter nog geen optie aangezien ze nog niet in de buurt durft komen...

Maar bedankt voor de tips! Ik zal het onthouden voor wanneer ze wat dichter durft komen

[AlopiA]

Het vervelende met vertrouwen winnen bij dieren is dat het veel tijd kost en dat je het niet kunt forceren. Wat je nu doet is goed, gewoon een bakje eten buiten wegzetten en haar zelf laten eten als ze dat wil. Ik zou verder voorlopig geen toenadering zoeken, het huis benaderen opzich is voor haar al een uitdaging nu, pas als ze dat niet eng meer vind zou ik de mensen die erin wonen gaan introduceren

[PatoLoco]

Myep, ik vrees dat er voorlopig ook niet veel andere mogelijkheden zijn Vandaag zat ik in de keuken wat te praten met'n vriend en toen kwam de kat weer op't terras wat eten. Redelijk angstig weer maar het ging toch al veel beter. Na'n tijdje ging ze 3 a 4 meter verder half verscholen in de plantjes liggen en zat ze ons'n beetje likkebaardend aan te staren.

Een minuut of twee later is ze weer verdwenen maar ik heb ze wel nog effe door de tuin zien sluipen.

Ik denk dat ik nu al wel'n beetje vooruitgang zie. Zoals je zegt, AlopiA, zal het waarschijnlijk heel lang duren voor ze'n beetje vertrouwen in ons krijgt maar ik heb de indruk dat het toch al'n beetje de goede richting in gaat!

Fingers crossed

[PatoLoco]

Geen idee of iemand dit topic leest maar kom

Vandaag hebben we bbq gedaan op't terras en de geur van al dat lekkers werd blijkbaar ook door onze nieuwe tuinbewoner opgemerkt. Ze is een beetje vlees en katteneten komen eten bij ons op't terras. Ze is nog wel erg wantrouwig en angstig maar op zich toch al opvallend dat ze tot op anderhalf a twee meter van ons durft te komen!

't Gaat, denk ik, wel de goede richting uit

[Poeperd]

Mooi zo

Tof. Wij hadden ook zon kat. Op een gegeven moment kwam dat beestje met een vogeltje in zn bek naar onze achterdeur, en legde de vogel neer en ging vervolgens weer weg. Die beesten waarderen het dus echt dat je zoiets doet.

[Alyssia]

Wat leuk dat je dat doet En goed dat ie al een beetje dichterbij durft te komen.

Allereerst goed dat je het doet... Ik ben zelf ook een dierenvriend, ik vind dat soort dingen altijd zo zielig...
Mijn moeder is vrijwilligster bij een organisatie, ze verzorgt moederloze kittens, en we hebben er dus (als het het goeie seizoen is) altijd wel een stuk of 5 rondlopen. Die moeten natuurlijk altijd gesocialiseerd worden, en ik neem ook vaak vrienden mee naar huis, dus dat gaat dan vanzelf. Ik heb vooral gemerkt dat liefde bij die beesten erg door de maag gaat. Gewoon stapje voor stapje eten geven, een beetje aaien, steeds verder gaan. Met het bakje rammelen helpt ook erg goed, heb ik gemerkt.

Succes!