Verkiezingen in Libanon

[Gatara]

Spanning rond verkiezingen in Libanon

zondag 07 juni 2009

Vandaag kiest Libanon een nieuw Parlement. Het politieke landschap is ingewikkeld, instabiel en sectarisch. De internationale wereld vreest een overwinning voor de grootste oppositiegroep met de zwaarbewapende Hezbollah in de hoofdrol. Er strijden 587 kandidaten om 128 Libanese parlementszetels. Als de Hezbollagroep wint, komt er een eind aan vier gematigde, pro-Westerse jaren onder de zittende regering en krijgt Syrie meer invloed. Reden voor de VS om voor het eerst in 25 jaar belangrijke politici naar Beiroet te sturen: vorige maand betuigde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton Beiroet er haar steun aan gematigde groepen, onlangs vice-president Joe Biden. Ook de hoeveelheid hulp uit de VS en Europa staat op het spel - alleen uit de VS al ruim een miljard dollars sinds 2006, inclusief 410 miljoen voor leger en politie - en zakelijke investeringen komen in gevaar als Hezbollah wint.

Kiesstelsel
De uitslag van de verkiezingen is moeilijk te voorspellen door het ingewikkelde kiesstelsel, ingesteld in het Raif Akkoord van 1989 na een bloedige burgeroorlog. Syrie moest binnen twee jaar terugtrekken (dit gebeurde pas in 2005) en de vele gewapende groepen, inclusief Hezbolla, moesten worden ontwapend (nog steeds niet gebeurd).

Christenen (die vroeger de grootste macht hadden) en Moslims hebben nu elk 64 zetels. Binnen die groepen wordt de macht verder verdeeld door een districtenstelsel met Christelijke en Islamitische zetels voor elk district. De partijen strijden in eigen kring om de zetels en de winnaar in een district moet ook de ‘tegenpartij' vertegenwoordigen. Dit leidt tot klachten over geknoei met districtgrenzen. De pro-Hezbollah sjiieten in het zuiden worden vertegenwoordigd door ‘eigen' kandidaten, maar rivaliserende soennieten zijn over de districten verdeeld, zodat ze worden vertegenwoordigd door christelijke kandidaten, heet het.

Sterke mannen en blokken
Veel partijen in Libanon bestaan uit één enkele lokale ‘sterke man'. Duidelijke programma's ontbreken. De twee belangrijkste coalities ontstonden na de moord op de Libanese premier Rafik Hariri in februari 2005 en zijn genoemd naar data die hiermee samenhangen.

14 Maart is de regerende meerderheidscoalitie. Na de moord op Hariri eiste deze groep, geleid door de Toekomstbeweging van diens zoon Saad Hariri, een internationaal gerechtelijk onderzoek, volledige terugtrekking van Syrie, en het ontslag van Syrisch-gezinde politici uit de regering. Zij hielden Syrie verantwoordelijk voor de moord. 14 Maart wil volledige ontwapening van 'alle gewapende groepen'. Leden van deze groep - waarin ook christelijke groepen en de grootste van de twee Druzenclans geleid door Walid Jumblatt - hebben banden met de VS en Europa; de soenitische Toekomstbeweging met Saoedi Arabie. Deze groep won vervolgens de eerste democratische verkiezingen sinds 1976.

8 Maart is de oppositie. In reactie op de protesten tegen de aanwezigheid van Syrie organiseerde Hezbollah op 8 maart 2005 een massabijeenkomst, die Syrie bedankte voor haar steun aan het verzet (Hezbollah) en de verwerping eiste van VN-resolutie 1559 die oproept tot het ontwapenen van Hezbollah en alle andere gewapende facties. De 8 Maart-beweging heeft sterke banden met Syrie en Iran. Zij omvat onder meer de sjiitische Amal, Hezbolla en de Syrische Socialistisch Nationalistische Partij SSNP. Ook de voormalige generaal Michel Aoun zou zich met 8 Maart hebben verbonden. De Sjiitische terreurbeweging Hezbolla heeft slechts 14 zetels in het huidige parlement, maar kreeg een vetorecht nadat het Soenitische buurten in Beiroet was binnengevallen.

Overigens heerst ook binnen deze twee groepen onderlinge verdeeldheid en binnen de moslims en christenen. Bij de moslims gaat het om soennieten, sjiieten, Druzen en alawieten; onder christenen zijn er maronieten, Grieks-orthodoxen, Grieks katholieken, Armeens orthodoxen en katholieken en protestanten.

‘Internationaal Hariri Tribunaal lekt mogelijke dader'

Spanningen rond de verkiezingen liepen verder op toen Der Spiegel 24 mei berichtte dat volgens ‘een lek in het Hariri Tribunaal' niet de Syrische veiligheidsdiensten verantwoordelijk waren voor de moord, maar Hezbollah. De leider van de militaire tak van deze terreurbeweging, Hajj Salim, heeft volgens de Duitse krant de moord beraamd en laten uitvoeren. De Israelische minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman vroeg prompt om de arrestatie van Hezbolla-leider Nasrallah als het Tribunaal inderdaad tot deze conclusie komt. Maar er zijn twijfels over het waarheidsgehalte van dit bericht, omdat de Toekomstbeweging van Saad Hariri het naar buiten zou hebben gebracht om de verkiezingsuitslag te beinvloeden; Hezbollah ziet er een Israelisch complot in. Daar zou ook Saoedi Arabie bij zijn betrokken, dat aandelen heeft in de Libanese tv-stations.

De kans op aanslagen is groot. De conflicten na de presidentsverkiezingen van 2008, die eindigden in een patstelling, eisten tientallen burgerslachtoffers. In de huidige verkiezingsstrijd zijn al partijkantoren en -auto's in brand gestoken. De veiligheidsdiensten worden de komende weken extra ingezet.
http://www.cidi.nl/index.php?option=...d=448&Itemid=1

Echt benieuwd wat het gaat opleveren. Ik hoop zo erg dat Hezbollah de boel niet gaat overnemen daar

[T_ID]

Gatara schreef:

Echt benieuwd wat het gaat opleveren. Ik hoop zo erg dat Hezbollah de boel niet gaat overnemen daar

Kennelijk niet:

"De anti-Syrische coalitie onder leiding van Saad Hariri heeft de overwinning geclaimd bij de parlementsverkiezingen in Libanon."
http://www.nos.nl/nosjournaal/artike...kiezingen.html

[Gatara]

Ik hoop het zo. Officiele uitslagen zijn pas echt binnen rond eht middaguur vandaag.

Zo te zien heeft de "14-maart"groepering voornamelijk gewonnen in de grote steden, maar Hezbollah in het zuiden (waarom zitten die gasten niet in het noorden ipv het zuiden )

[Gatara]

Interessant artikel. En Hezbollah moet nu eens eindelijk accepteren dat het verloren heeft en er dus geen paramilitie op na kan houden.

The Lebanese Elections: Begining of the End of Hezbollah Hegemony?

By Ghassan Karam

The official resultsfor the recent Lebanese parliamentary elections have not been announced yet.

The official results for the recent Lebanese parliamentary elections have not been announced yet. They are expected to be made public in the next 12- 18 hours. If the unofficial results, widely reported by all parties, are to hold then it is time to loose the spin and look for the real message of this electoral campaign. We could be about to experience a sea change in the governmental structure of Lebanon that will have wide ranging impact all throughout the region.
It is clear that the coalition of March 14 has prevailed. They have maintained their majority by winning, in conjunction with their allies, 71 of the 128 parliamentary seats. The victory is much bigger than what the numbers of seats reflects since these results were accomplished against the obstacles and machinations of Hezbollah, its allies in Lebanon and beyond. The Syrian President , Bashar Assad, and his Iranian counterpart, Ahmadinajad , must be quite displeased about the performance of their Lebanese agents especially that of General Aoun. This victory is so much more impressive in light of the fact that March 14 has managed to maintain its majority under two different electoral setups, 2005 and 2009. It did not seem to make much of a difference which elections system is used, March 14 just wins. The rationale for why that is so is simple and straight forward; March 14 is seen to stand for hope, decency, potential prosperity, individual liberty and above all else a firm belief in the sovereignty and independence of the Lebanese state. The opposition, on the other hand, acted as if the Lebanese state is an after thought, what matters to them were the national interests of Iranian clergy, Syrian Bath and to keep and even increase the size and sophistication of their illegal militia. This militia was used to intimidate the established legal government of Lebanon and was used to drag the country into a war it could ill afford. Furthermore, this military wing is totally financed by foreign powers and established within the country a state within a state including its own unauthorized telecommunication network. Although Hezbollah had no use or respect for the Lebanese authorities yet it asked the loyal Lebanese citizens to support its acts of weakening and dismantling whatever authority the state has. Ironically they expected the Lebanese people to participate in that destructive and undemocratic game. The rhetoric of their allies did not help either. Michel Aoun, one of Hezbollah’s main Christian allies, spent months railing against the old electoral system that he claimed robbed many from choosing their own candidates through gerrymandering electoral districts when in fact he lost in the districts that he helped create and won essentially in the districts that were gerrymandered.
The elections are over and it is time for the newly elected politicians to roll up their sleeves and form a cabinet based on democratic principles. They should waste no time in reforming the election system by adopting a non sectarian system of single districts. That is the only way to give the communities a chance to elect their own representatives and to diminish the stranglehold of the established “feudal” like power of the traditional regional leaders. It would also be very helpful to require the candidate to reside in the district in which she plans to stand for election.
Victory has its own rewards and so March 14 must insist that the majority party should govern and to give a veto power to the opposition is tantamount to desecrating the results of the elections. http://yalibnan.com/site/archives/20...ebanese_el.php