Handtastelijke vriend..

[jemoeder!]

Hallo,

Ik en mijn vriend zijn inmiddels 11 maanden samen, in het begin was alles leuk en gezellig, maar na een aantal maanden veranderde dat..
Mijn vriend werd over veel kleine dingen opeens verschrikkelijk boos, ook was hij verschrikkelijk jaloers. Met het jaloerse heb ik veel rekening gehouden en gezorgt dat het vertrouwen er kwam, maargoed. Met de boze buien ging wat begon met wat geknijp en geduw over in blauwe plekken en een blauwoog..

Mijn vriend heeft een slecht verleden met zijn vader, deze heeft hem jaren lang getreiterd, constant omlaag gehaald, elke dag vernederd en mishandeld.
Hier door is hij erg aangetast, het probleem is dus alleen dat hij steeds meer op zijn vader is gaan lijken, maar wanneer ik hem daar op wijs word die woest en gaat die door het lint om het feit dat die zijn vader haat en niet snapt hoe ik durf te zeggen dat hij op zoon lijer lijkt. In zijn woorden dan. Maar hij word steeds vaker gigantisch boos om kleine dingen, ik snap best dat het irritant is als je vriendin je kamer vol met kleren gooit en hier endaar af en toe vergeet een glas op te ruimen en de borden weg tebrengen. Maar daarvoor direct aan het haar getrokken worden, op gespuugt worden is in mijn zin niet normaal meer..

Hoevaak dit ook gebeurt, ik blijf toch van deze jongen houden. Wanneer hij normaal en lief is is die geweldig en is er niemand op de wereld beter dan hem. En de reden waarom ik ook bij hem blijf is omdat ik er zoveel mogelijk in probeer te geloven dat ik hem kan helpen. Ik wil zorgen dat hij geen rotbeelden meer heeft en de geschiedenis achter zich kan laten, zodat we wel gelukkig samen verder kunnen gaan. Ik wil mijn kleine fouten echt aan passen en veranderen, maar ik durf er geen seconden uit tebrengen of hij dan ook niet is wil veranderen, te bang voor weer een ruzie en een vernedering..

Ik zit vaak ophet punt van weggaan, maar als ik dan weg wil komen alle beelden van de leuke tijden net alsof alles mij tegenhoud om mij ervan te overtuigen dat hij gaat verandere en dat we later echt zo worden.. Ik hoop zo dat dit ook echt gaat gebeuren dat ik het blijf proberen en blijf volhouden, ben van mezelf nooit een snelle opgever geweest maar na een jeugd van ouders die beide 2x gescheiden zijn, is deze jongen het enige wat mijn leven nog nuttig maakt.
Is dit volgens jullie wel het vechten waard, of is het toch echt kansloos

Je kunt naar het informatienummer van Steunpunt Huiselijk Geweld bellen, daar hebben ze ervaring met dergelijke zaken. Ze geven graag advies en volgens mij zijn ze dag en nacht bereikbaar.

[Lasagna]

als dit al zolang gebeurt denk ik dat je jezelf moet beschermen door afstand van hem te nemen. heb je hem er trouwens letterlijk op gewezen dat hij op zijn vader lijkt? want je had beter kunnen vragen of hij doorheeft dat hij je pijn doet. verder de tip van hierboven.

[Nona]

1. Het is ZIJN fout, niet de jouwe. Jij mag best eens nare dingen zeggen, en als reactie mag hij daar nare dingen op terugzeggen, hij kan het ook gewoon uitmaken. Slaan, spugen, knijpen of je op welke manier dan ook fysiek pijn doen kan niet getolereerd worden in een relatie.
2. Steunpunt huiselijk geweld kun je proberen, maar als je het gevoel hebt dat het weinig tot niets uithaalt (zeg: na een maand, niet na vijf jaar), pak dan je spullen en vertrek. Je moet om je eigen veiligheid denken, en de kans dat hij verandert is nu eenmaal klein. En mooie herinneringen kun je koesteren, maar als die momenten niet terugkomen zul je je hoop overboord moeten gooien. Persoonlijk zou ik je adviseren direct te vertrekken, maar dat is aan jou.
3. Hij is niet degene die jouw leven nuttig maakt, dat ben jij. Blijf niet bij hem omdat je anders niet meer weet hoe je toekomst eruit gaat zien, want als je wel bij hem blijft en er verandert niets, dan ziet die toekomst er slecht uit. En nieuwe plannen maak je pas als je de mogelijkheid daartoe hebt, dus als je bij hem weg bent. Jouw leven hoeft niet om hem te draaien, en als het dat wel doet is het tijd om daar een einde aan te maken. Trek lekker je eigen plan, ook al heb je dat nu nog niet zo goed ingevuld.

[fizzle-fluffy]

Ik heb het idee dat je meer vasthoudt aan de goede herinneringen van deze relatie dan aan de mooie momenten die jullie op het moment samen hebben. Of zie ik dat verkeerd? Dat je hoopt dat de relatie weer wordt zoals die was?
Want het is een slecht idee om bij iemand te blijven in de hoop dat die verandert.

Je vertoont typisch slachtoffergedrag: je blijft bij hem, blijft wat hij doet goed praten. Zoek psychische hulp, ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen.

[Nijn*]

Je blijft bij hem, ook al weet je dat zijn gedrag fout is. Je praat zijn gedrag goed en probeert zelf te veranderen en je aan te passen, al weet je dat zijn reactie overdreven is. Dat is niet de juiste basis voor een goede relatie. Je hebt het 'recht' zoals iedereen in een relatie dat heeft (met wie dan ook) om vervelende opmerkingen te maken, rotzooi te maken of wat dan ook. Hij heeft echter níet het recht om je daarom fysiek (of emotioneel) te straffen.
Ik vind het mooi van je dat je hem wilt helpen en dat je ziet waarom hij zo agressief kan reageren, maar dat betekent geen van beide dat dat het makkelijker maakt om hem te helpen. Het is niet ongewoon dat iemand door een agressieve/manipulerende ouder zelf ook zo wordt en dat zal diegene al helemaal niet willen horen; het is juist een schrikbeeld waar je niets mee te maken wilt hebben. Je kunt bij hem blijven en zijn foute gedrag blijven tolereren en er soms wat proberen tegenin te brengen wat blijkbaar tevergeefs werkt. Je kunt ook voor jezelf kiezen en bij hem weggaan. Dat klinkt heel hard, maar het is niet jouw taak om hem te veranderen of te helpen. Allicht kun je het proberen maar er zijn hiervoor niet voor niets gespecialiseerde mensen/instanties voor, om zoiets alleen te moeten doen lijkt me vreselijk moeilijk en vreet al je energie.
Probeer het een laatste keer ter sprake te brengen, zeg dat je hem wilt helpen, dat je wilt dat hij (en jij misschien ook) met iemand gaat praten, dat je er voor hem wilt zijn maar zijn gedrag t.o.v. jou niet langer tolereert. Als hij weer op een agressieve manier reageert kun je -denk ik- voor je eigen veiligheid niets anders doen dan weggaan en een nummer van een goede hulpinstantie achterlaten.

Ik ken natuurlijk jouw vriend niet dus dit weet jij het beste: Zou je bijvoorbeeld met hem het gesprek aan kunnen knopen op een moment dat je zeker weet dat-ie in een goed humeur is. Dan vallen jouw opmerkingen ook niet verkeerd en kun je misschien een tamelijk eerlijk en open gesprek hebben. Ik neem namelijk aan dat hij niet echt voor rede vatbaar is wanneer hij zo boos is. Zo zou je het onderwerp 'professionele hulp' misschien kunnen aansnijden. Want ik ben er wel van overtuigd dat hij (of jullie samen, dat zou nog beter zijn) hier echt hulp bij nodig heeft. Als zijn jeugd zo traumatisch is geweest dan kan hij dat nooit zomaar oplossen. En hij heeft duidelijk ook een derde partij nodig, alleen al om zijn problemen onder ogen te komen. De enige reden dat hij zo vreselijk reageert is omdat hij waarschijnlijk zelf ook wel ziet dat hij is veranderd in de persoon die hij zo haat.

Moeilijk, meid. Maar vergeet alsjeblieft niet dat jij het belangrijkst bent. Want hij heeft gewoon het recht niet om jou zo te behandelen, wat er ook gebeurd mag zijn in zijn verleden. Dus Houd een beetje zelfrespect, okay? Houd jezelf in veiligheid en blijf niet bij hem in de buurt wanneer hij zo doet. Ik snap dat je hem wilt helpen, maar niet ten koste van jezelf.

En als laatste wil ik zeggen dat iemand alleen geholpen kan worden, als hij het probleem erkent en ook daadwerkelijk hulp wil. Dus als hij uiteindelijk blijft weigeren om te praten of hulp te zoeken, dan weet je waar je aan toe bent.

Sterkte,

[ganralph]

Het is heel nobel van je dat je hem wil helpen maar het is niet reëel en het kan gevaarlijk zijn voor jou.

Veel vrouwen blijven jaren bij een vriend of echtgenoot die hen mishandelt, maar vraag ze na 1, 5, 10 of 20 jaar wat er veranderd is, en het antwoord is helaas vaak: "niets". Met goede bedoelingen verander je de wereld niet; je vriend heeft professionele hulp nodig.

Of je bij hem moet blijven, is voor ons moeilijk te zeggen. Persoonlijk vind ik fysiek geweld in een relatie nooit goed te keuren, daarbij zeg je:

Ik wil mijn kleine fouten echt aan passen en veranderen

jij hoeft helemaal niets te veranderen. Zijn gedrag is het probleem in jullie relatie, en niet alleen word je blijkbaar mishandeld, je begint (met uitspraken als deze) jezelf weg te cijferen voor hem. Je geeft je ware "ik" op (kleine "fouten" maken mensen namelijk ook tot wie ze zijn) in de hoop hem te veranderen. Denk je niet dat hij altijd een "reden" zal vinden om met zijn gedrag door te gaan? De oorzaak van zijn gedrag is niet dat jij een glas niet opruimt, de oorzaak zit in hem. Hoe zie je een lange relatie voor je waarin jij niet iets kunt vergeten op te ruimen, zonder daar nare gevolgen van te ondervinden?

Het is heel erg dat hij een naar verleden heeft, maar dit wordt nu een last voor jou en dat moet het niet zijn. Bedenk voor jezelf hoe veel die 11 maanden waard zijn als je in je achterhoofd houdt dat dit jaren door kan gaan...

[Volk]

Ga weg bij hem! Je zegt zelf dat het alleen maar erger aan het worden is. En het zal zeker niet beter worden. Als je hem echt had kunnen helpen was het niet erger geworden, dan was het beter geworden. Jij kunt hem niet helpen. Het heeft geen nut jouw kleine fouten aan te passen als zijn fout alleen maar groter blijft worden. Daarbij durf je niks tegen hem te zeggen, bang voor ruzie en vernedering. Dus wat je eigenlijk zegt is dat je altijd op je tenen moet lopen, niet jezelf kunt zijn, hem nergens op aan kunt spreken omdat hij je ander mishandelt! Hij mishandelt je en jij praat het goed! Jij laat je mishandelen. Wil je echt verder met zo iemand? En stel je krijgt ooit kinderen met hem, wil je dan echt dat zij net zo'n lijer als vader hebben als hij heeft gehad? Wil je dat je kinderen zien hoe hun moeder iedere keer weer wordt vernederd en afgeranseld? En denk je echt dat hij daarna van je kinderen af zal blijven? Denk je echt dat iemand die je vernedert en mishandelt je leven nuttig maakt?

Denk eens even na. Ga bij hem weg. Dat is sowieso het beste wat je kunt doen voor jou EN voor hem. Hij ziet dan in dat het menens is, dat jij je niet als vuil laat behandelen, dat jij meer waard bent dan dat. Dat is goed voor jou, want zoals ik het lees heeft hij je je zelfvertrouwen en vrijheid afgenomen. En het is goed voor hem omdat hij er dan misschien over na gaat denken. Over dat hij inderdaad hetzelfde bezig is als zijn vader.

Ga bij hem weg. Er zijn mannen die als ze iets niet fijn vinden niet gaan mishandelen. Er zijn mannen die redelijk zijn. En zijn mannen die je niet je vrijheid afpakken. Er zijn mannen die veel beter zijn voor jou. Ga aub weg bij hem, er zijn te veel vrouwen die op deze manier de rest van hun leven mishandeld worden, en daarna hun kinderen ook, en die kinderen lopen dan weer een trauma op en jouw leven wordt nutteloos, wordt slechts gebuikt als boksbal, om geslagen en gedomineerd te worden.

Dit klinkt misschien allemaal heel dramatisch maar het is wel hoe het 99% van de tijd gaat. Zorg voor jezelf, maak iets van je leven, vind een vent waarbij je jezelf kunt zijn zonder bang te zijn voor zijn reactie.

^ I agree. Hoewel ik ook wel kan begrijpen dat ze misschien toch eerst wil proberen om hem zo ver te krijgen dat-ie professionele hulp aanvaardt. Als hij dat wil en ook kan toegeven dat-ie een heel groot probleem heeft, zouden ze het samen misschien kunnen redden.

Maar zoals ik al zei: Als hij niet wil toegeven, niet wil praten en professionele hulp weigert, dan kun jij niets voor hem betekenen. Dan moet je toch echt voor jezelf kiezen, want je vergooit je leven als je bij zo'n aggressieve man blijft.

[metallica]

Als je verstandig bent pak je meteen je spullen. Het is heel vervelend voor hem dat hij een slechte jeugd heeft gehad, maar daar kan jij niets aan doen en hij heeft geen enkel recht om dat op jou af te reageren. Maak het uit, adviseer hem hulp te zoeken en maak dat je wegkomt. Een huisgenote van mij zat in een zelfde situatie en die is uiteindelijk twee keer het ziekenhuis ingeslagen, maar het had veel erger kunnen zijn.

[janosch]

Gewoon weggaan, jammer dan. Jij bent dit niet waard.
Beter nu dan later (dan wordt hij misschien nog bozer) dan ziet hij vanzelf ook wel in dat het zijn eigen schuld is geweest.

Ben eigenlijk wel benieuwd wat de TS heeft besloten / gedaan. Zijn er nog ontwikkelingen?

[Peauver]

Hoe kan hij!

Sorry maar ik vind het te gek voor woorden dat hij jou de dupe laat zijn door zijn uitvallen, terwijl jij er helemaal niets aan kan doen dat zijn vader hem vroeger zo omlaag haalde. Als hij echt van je hield, zou hij niet zomaar op je spugen, en dan zou hij je niet aan je haar trekken en je slaan. Ik vind het ook raar dat jij dat zomaar over je heen laat komen! Ik zou het echt niet pikken, al helemaal niet als hij het daarna met wat praatjes weer goed probeert te maken.

Jij kan niets met zijn problemen. Hij moet zelf hulp zoeken. En als hij niet geholpen wil worden, houdt het gewoon op.

Ik denk dat dit voor jou het moment is om hem te laten zien hoe sterk je in je schoenen staat (ook al sta je dat blijkbaar niet, als je dit pikt.)
Hij loopt niet over je heen, hij wálst over je heen. Als je van hem houdt, en zeker weet dat je ondanks dit alles bij hem wil blijven, moet je hem laten weten dat jíj de baas bent over jezelf, en dat niemand, maar dan ook echt niemand, het recht heeft om jou zo te behandelen. De schoft.

Mijn vriend heeft ook een rotverleden, maar als hij het ook maar een keer waagt om me op zo een manier te behandelen is het huis te klein. Je moet voor jezelf opkomen meis. Je kunt hem niet helpen als je hem dit soort gedrag laat vertonen. Hij heeft hulp nodig, en jij ook. Er zullen zat jongens zijn waarmee je fijne tijden hebt, leuke tijden, zonder dat er zulke woedebuien aan vast zitten. Af en toe leuk doen praat niet goed wat hij jou aandoet.
Sterkte.

[Akhlys]

Denk aan jezelf en zet jezelf voorop. Jij hoeft je niet aan te passen aan hem maar hij aan jou. Het is onzin dat jij op tenen moet lopen, terwijl hij er zelf geen donder aan doet. Hij heeft het recht niet om jou te mishandelen, zowel fysiek als mentaal.
Ik stel voor dat je hulp zoekt voor jezelf, want je doet alsof dit allemaal jou schuld is en dat jij alles fout doet. Verder hoef je niet te wachten tot hij veranderd, hoe lief en zorgzaam je ook zal zijn. Als je het ene ding wat hij erg vind aan jou hebt veranderd, zal er geheid een ander ding komen waar hij zich aan irriteert. En zo blijft de cirkel rondgaan en krijg jij steeds meer het gevoel dat jij dingen fout doet.

Ik zou weggaan, maar dat is een keuze die je zelf moet maken. Verder moet je echt hulp zoeken. Ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen naar een psycholoog.

[anonymousjee]

Ik heb ook een relatie gehad wat hierop leek, 10 maanden. Alleen dan was het de depressiviteit van de jongen die niet stopte. elke keer geloofde ik erin dat alles goed zou komen en we gelukkig zouden worden. maar alles werd steeds erger en hij begon het ook op mij af te reageren. en ging hij 2 keer vreemd. Ik was blijven geloven dat het goed zou komen. Maar uiteindelijk was het zo uit de hand gelopen dat ik voor mezelf had gekozen okal deed het zoveel pijn. aan het begin denk je ik vind nooit meer iemand zoals hem. en je wilt hem helpen maar het lukt niet, dan voel je je erg machteloos en ga je jezelf nog schuldig voelen ook. Ik ging weer wat meer met vriendinnen leuke dingen doen en had de moed verzamelt er een punt achter te zetten. het begin deed pijn maar uiteindelijk ben ik er blij mee. en heb ik een andere jongen ontmoet. Dus je hoeft echt niet bang te zijn dat er niemand meer zo goed bij je past. dat is onzekerheid. Maar als dit te lang duurt moet je voor jezelf gaan kiezen want je gaat er zelf ook aan kapot. Ik heb er nogsteeds wel eens last van. grote onzekerheden etc. snel verdrietig/prikkelbaar/boos. Het heeft meer impact op je dan je denkt. Zeker als iemand je pijn doet. Mijn huidige vriend merkt het ook vaak aan me, dat ik af en toe niet mezelf ben. Depressiviteit is misschien iets heel anders dan dit, maar in relatieverband komt het op hetzelfde neer. Kies voor jezelf, want voor je het weet ben je alleen maar down hierdoor. En ik hoop echt voor je dat het goedkomt. Het is natuurlijk een heel ander persoon dan mijn ex dus het hoeft niet hezelfde te betekenen. Maar laat jezelf er niet onder lijden. Greetz.

[Volk]

Ik ben wel benieuwd naar hoe het nu met TS gaat.

[Laisve]

Je lokt het wel een beetje uit hoor als ik dit zo lees, glazen laten liggen is zo onwijs irritant.

@Laisve: Dat kan best, maar dan ga je iemand nog niet duwen of slaan.

Ik zou TS willen zeggen: Ga weg bij hem en zoek iemand die je wel normaal behandelt.