nachtmerries en huilbuien

[yayminay]

de laatste paar weken heb ik last van nachtmerries, vooral s'morgens en savonds voel ik me somber en heb ik last van huilbuien.
ik heb geen idee waar het vandaan komt, maar de nachtmerries worden heftiger en ik voel me ook vaak onrustig op de momenten dat ik me somber voel. Weet iemand wat dit kan zijn, gaat dit vanzelf weer over of niet?

[On efil]

Heb je enige moeilijke gebeurtenissen achter de rug?
Iemand overleden, Relatie verbroken, iets anders?

Iets uit het verleden waarmee je geconfronteerd werd?
Ik zou hier niet zo snel iets uit op kunnen maken

En waar gaan die dromen over dan?

[yayminay]

ehmm k zal zoveel opschrijven als ik kan bedenken:

sinds een jaar of zes kamp ik met (lichte) winterdepressies. dit jaar voor het eerst mee naar de dok gegaan, kreeg lichttherapie voorgeschreven, beviel goed, klachten werden stuk minder.
vorige week naar parijs geweest, sinds gisteren terug.
tijdens die reis is het eigenlijk begonnen, misschien de drukke stad, vele indrukken of andere omgeving (hotelkamer) die het allemaal geen goed deden.
daarbij heb ik al bijna een jaar een relatie waar mn ouders niks van weten. k woon op mezelf dus nodig m soms hier uit. reden dat ik t verzwijg is dat mn vriend vorm van autisme heeft en mn ouders nogal oordelend/afwijzend gaan reageren, dat weet ik uit ervaring. mn vriend en ik hebben goede relatie, alles in rustig vaarwater.

graag tips en of ideen, zouden zeer welkom zijn, alvast heel erg bedankt.

dromen gaan vaak over dat vrienden/familie en andere goeie mensen zich ineens tegen me keren
of over enge gebeurtenissen zoals natuurrampen e.d.

[Vogelvrij]

Nou ja, het lijkt me wel logisch dat je nachtmerries krijgt als je in zo'n moeilijke situatie zit, toch? Blijkbaar valt het verzwijgen van je relatie je moeilijker dan je misschien denkt.

[On efil]

yayminay schreef:

ehmm k zal zoveel opschrijven als ik kan bedenken:

sinds een jaar of zes kamp ik met (lichte) winterdepressies. dit jaar voor het eerst mee naar de dok gegaan, kreeg lichttherapie voorgeschreven, beviel goed, klachten werden stuk minder.
vorige week naar parijs geweest, sinds gisteren terug.
tijdens die reis is het eigenlijk begonnen, misschien de drukke stad, vele indrukken of andere omgeving (hotelkamer) die het allemaal geen goed deden.
daarbij heb ik al bijna een jaar een relatie waar mn ouders niks van weten. k woon op mezelf dus nodig m soms hier uit. reden dat ik t verzwijg is dat mn vriend vorm van autisme heeft en mn ouders nogal oordelend/afwijzend gaan reageren, dat weet ik uit ervaring. mn vriend en ik hebben goede relatie, alles in rustig vaarwater.

graag tips en of ideen, zouden zeer welkom zijn, alvast heel erg bedankt.

dromen gaan vaak over dat vrienden/familie en andere goeie mensen zich ineens tegen me keren
of over enge gebeurtenissen zoals natuurrampen e.d.

Hmmm,

Ik denk dat die nachtmerrie's onstaan uit het feit dat je bang bent dat je familie/ouders er achter komen dat je die vriend hebt, maar hoe het dan met die vrienden ziet weet ik niet precies.

Ook vind ik, als vrouw van 23 jaar, dat je best mag vertellen dat je een vriend hebt die een vorm van autisme heeft, alhoewel ik niet weet hoe erg hij het heeft en wat, maar hij is ook gewoon een mens net zoals ieder ander, en als je ouders jou niet gunnen om een relatie aan te gaan wanneer je van iemand houd, dan is het erg jammer dat je je familie inderdaad niet kan kiezen.

Steunen je vrienden je eigenlijk wel in het feit dat je die vriend hebt?

En wat nu betreft die natuurrampen, misschien ben je teveel gestimuleerd met zulk soort praatjes/dingen, misschien onbewust wel iets over opgenomen of iets?

Ik denk dat dit wel over zal gaan, misschien dat het wat tijd kost en misschien dat het wel eens tijd word dat je je ouders over je vriend gaat vertellen

[On efil]

Alleen nu ga ik dus even niet meer achter de pc, dus ik zal nog wel kijken of er nog meer reacties komen van je, misschien dat ik je zo nog wel kan helpen

[yayminay]

hej, heel erg bedankt voor de reacties.
het verzwijgen zou een oorzaak kunnen zijn van mn onrust, maar ik heb voorgaande jaren ook vaak last van nachtmerries en onrusten gehad in de winterperiode.

daarbij weet ik, hoe lullig ook, dat het vertellen van mijn relatie echt geen optie is. mijn vrienden weten er trouwens van en steunen het wel hoor.
reden dat ik dit geen optie vind is omdat ik vroeger eerder een vriend heb gehad die iets "mankeerde" en daar deden ze enorm moeilijk over. daarbij houd ik van mn vriend en wil ik niet dat mn ouders daar in gaan modderen.

[Vogelvrij]

Ja goed, maar dat speelt natuurlijk ook mee, winterdepressies hebben vaak (ook) een lichamelijke oorzaak, anders zou die lichttherapie toch ook niet werken? Krijg je die dit jaar ook?

Ik snap niet zo goed wat je wilt weten, want je weet toch al dat je last hebt van winterdepressies? Als je dan ook nog in een lastige situatie zit, wordt het er natuurlijk niet beter op. Het lijkt me dat je klachten minder worden zodra het ook weer wat beter weer wordt, maar die onrust zal je misschien wel blijven houden zolang je je relatie voor je ouders verzwijgt. Hoe je daar het beste mee om kan gaan, weet ik niet, ik begrijp dat je geen ruzie wil met je ouders en dat je niet tussen hen wilt kiezen en dat vertellen daardoor geen optie is, maar ik denk dat je dan wel last zult houden van die nachtmerries.

[Daboman]

Het kan natuurlijk ook gewoon zo zijn dat je er vatbaar voor bent en je dus in de periodes dat je last had van nachtmerries en onrusten ook net iets had meegemaakt dat die onrust veroorzaakt. Misschien kun je eens voor jezelf nagaan of je toen stappen hebt ondernomen en waardoor het toen opgehouden is.

Verder denk ik dat de beste optie is zoals de Engelsen zouden zeggen: facing your fears. Een stevig gesprek met je ouders dus, waar je ze duidelijk maakt hoe je er voor staat en wat jouw mening erover is. Als je op jezelf woont ben je toch niet meer zo afhankelijk van ze als toen je kind was. Jouw leven, jouw beslissingen en dus niet die van je ouders. Ze hebben het maar te accepteren lijkt me. En als je ze dat duidelijk maakt zul je veel rust vinden denk ik.

[janosch]

Bidden helpt.

[On efil]

janosch schreef:

Bidden helpt.

Janosch, Rot lekker op, deze jongevrouw vraagt om hulp, niet om een bijdehande klootzak ok?

[janosch]

On efil schreef:

Janosch, Rot lekker op, deze jongevrouw vraagt om hulp, niet om een bijdehande klootzak ok?

Ok, heb je een alternatief? Behalve dan het standaard antwoord dat iedereen hier al geeft en wat de TS zelf ook wel kan bedenken.

[On efil]

janosch schreef:

Ok, heb je een alternatief? Behalve dan het standaard antwoord dat iedereen hier al geeft en wat de TS zelf ook wel kan bedenken.

Als ze het zelf kon bedenken dan had ze niet om hulp gevraagd he

[Nijn*]

Zullen we weer ontopic gaan dan?

Ik ben het eens met Daboman, ook als je angsten en nachtmerries daar niet vandaan komen. Het is te zwaar om een relatie verborgen te houden van je familie, ik kan me goed voorstellen dat je je daar emotioneel vervelend onder voelt.
Een serieus gesprek proberen met je ouders is wellicht je beste optie, ik snap wel waarom het moeilijk en vervelend is, mijn ouders doen ook moeilijk over dit soort issues. Uiteindelijk gaat het er toch om dat jij van hem houdt en niet zij, het is jouw vriendje. Je bent bovendien al 23, ze hebben niets meer over je te zeggen, jij bent een volwassen vrouw en heb je eigen leven, daar moeten zij zich maar bij neerleggen. Het lijkt me dat dit je winterdepressie alleen maar versterkt en dat lijkt me nu juist het laatste wat je wilt hebben.