Weet je nog die keren
dat ik je haast smekend
door gordijnen
van tranen en natte haren
aankeek en dat je
je arm niet
om mij heen sloeg
hoe graag ik dat ook wou
omdat ik je eerst
vertellen zou
van waar ik leef
en dat ik dan uiteindelijk
hortend en stotend
mijn gevoelens beschreef?
Deze vind ik heel mooi! De andere persoonlijk wat minder, maar in deze herken ik veel van mezelf. Chapeau, hoedje af! Ze hebben allebei iets super origineels, en daar hou ik van.