zusjes

[Franserevolutie]

Lieve letter-liefhebbers,

Normaal gesproken ben ik vooral actief op het DOP forum. Maar voor theater moet ik schrijfsels inleveren en ik vroeg me af wat jullie van het volgende vinden voordat ik mezelf compleet verneder:

Zusjes
Herinneringen aan grasprietjes die tussen de tegels door een weg naar het licht hebben gevonden. Ik kijk naar de groene stengels en vraag me af of ik zo ben. Of ik ga op plaatsen waar ik niet hoor te zijn, maar dat iedereen me daar maar laat omdat ik niet datgene ben wat ze graag zien tussen tegels, maar ook niet de moeite waard. Ik ben acht en ik kan mijn veters nog niet strikken.

Twee dagen later. Ik kijk naar de grond vanaf een ander perspectief. Ze hebben me op deze schommel neergezet en verwachten dat ik heen en weer vlieg. Ik weiger een vogel te zijn en bovendien kan ik geen kralen rijgen.

Ik weet dat ik iets mis. Iets wat alles anders maakt. Ik geloof dat ik een boom kan zijn die mensen schaduw biedt als ze het te warm hebben. Niet dat ik ramen wil blokkeren. Maar gewoon, ik wil dat ik mijn armen kan uitstrekken en dat iemand me oppakt. Ik wil dat ik samen kan lachen en huilen. Dat veren kussens knappen en onze kamer bezaaid is. Ik wil leren en niet vergeten. Het gevoel van de zonnestralen die de wereld bedekken en die je doen geloven dat er zoiets als wonderen bestaan. Ik wil iemand die mijn veters kan strikken.

Ik ben niet dom. Ik weet best dat een zus nu niet meer geboren kan worden. Dat het dan op zijn minst een zusje moet zijn. Maar misschien kan ik zo hard hopen dat het gebeurd. Ik geloof dat dat kan. En ik probeer of ik kan schommelen.
Ik hoop en ik zwaai met mijn benen. Maar er gebeurt niks. Niks wat op het schommelen lijkt of wat ik anderen heb zien doen.


Dan, mijn hoofd rust op het gras en mijn ogen kijken naar de boom boven me. Ik stel me voor dat ik nu heel mooi ben. Ik lach en jij lacht terug.
Schommelen broertje.

[Bright Blue]

Ik vind je beeldspraak echt geweldig. Hoe je dingen belijkt, hoe je ze zo letterlijk en mooi op papier weet te schrijven. Ik ben onder de indruk.

En nee, je vernederd jezelf niet compleet. Lekker inleveren

Ik moet alleen zeggen dat ik het einde niet helemaal snap..

[Emily.]

Ik ben helemaal fan van je openingszin. Heel sterk in mijn ogen!
Het verdere stuk vind ik ook heel aangenaam om te lezen, hoewel ik er het fijne niet van snap. Zou je mij het verhaal erachter uit de doeken kunnen doen?
Bedankt!

dt: dat het gebeurd --> dat het gebeurt