ik ben het beu

[fotj_undercover]

Wel, om een lang verhaal kort te maken,
toen ik mijn vriend leerde kennen was hij verliefd op een meisje,
en omdat onze relatie toen vriendschappelijk was heb ik daar ook nooit problemen mee gehad,
tot ik natuurijk iets voor hem begon te voelen,
we spraken af, en van het een kwam het ander.
We zijn nu 2 jaar verder en we zijn nog altijd samen,
maar het probleem is, dat hij mij toen we 10 maanden samen ware bekende dat hij toen nog altijd verliefd was op haar. En achteraf bekeken was het inderdaad ook wel duidelijk dat hij inderdaad nog niet over haar was... blijkbaar heeft hij ook zitten twijfelen, toen we ongeveer 3 maanden samen waren tussen mij en haar.. hij had me toen nog maar een kleine maand ontmaagd,en het kwetste daarom echt ook enorm.. toen heb ik ook gevraagd of hij het contact wou verbreken en hij heeft dat gedaan.. maar er was toen in die 10 maanden al zoveel gebeurd, dat als ik eraan terugdacht, me pas toen begon door te dringen hoe blind dat ik wel niet was...

het probleem is nu, dat meisje zit bij ons op school,
en haar gewoon zien maakt mij echt kapot
het is nu al een jaar dat ik zo'n minderwaardigheidsgevoel heb tegenover haar, en gewoon het gevoel heb dat zij veel mooier en beter is..
gewoon het feit dat ie nog zo heeft zitten flirten met haar terwijl ik gewoon tot over mijn over verliefd was op hem,
terwijl nu, valt het echt wel op dat hij mij liever ziet dan ik hem. Maar eerlijk gezegd denk ik dat dat gewoon komt omdat hij mij al zoveel gekwetst heeft dat ik hem gewoon ergens minder ben beginnen zien...

Zo kan het toch niet verder? Ik kan toch niet steeds als ik haar zie me zo slecht voelen? Daarom heb ik al veel overwogen om een punt te zetten achter onze relatie en gewoon opnieuw te beginnen met iemand waar ik al nie vanaf het begin "2de keus" was. Ik heb het al vaak geprobeerd maar dan word hij boos of begint hij te huilen dat hij me niet kwijt wil... Langs de andere kant zijn we ook al zo lang samen en hebben we al zoveel momenten gedeeld...

Maar ik voel me gewoon echt niet goed meer.. Iedereen begint het te zien en vraagt steeds wat er scheelt, maar het begint gewoon echt op me door te wegen,
dus ik kan alle raad gebruiken

Is ie nu nog verliefd? Want als hij dat niet is, maar gewoon helemaal voor jou gaat en haar veel minder leuk vindt ondertussen, en je vindt hem verder helemaal geschikt, dan moet je je gewoon niet aanstellen. Hij is niet voor niets bij jou en niet bij haar.

Maar goed ik had 'm al de deur uit gezet bij die eerste bekentenis.

[fotj_undercover]

welja, eerlijk gezegd heb ik nu ook spijt dat ik dat niet gedaan heb.. Het is nu gewoon allemaal zo ingewikkeld geworden

[Yukari-sensei]

Denk je niet dat je nog veel meer andere jongens gaat ontmoeten? Ik zou eigen ding doen en het komt wel een keer. Als je van de middelbare school af bent (of ben je dat al?) dan ga je als het goed naar een vervolgopleiding, en daar leer je veel meer nieuwe mensen kennen, en dus ook andere jongens, die misschien zelfs dezelfde interesses hebben als jij.

Je moet het trouwens zeker niet alleen maar aanhouden omdat jullie al 'zolang' hebben. Natuurlijk is dat makkelijk gezegd. maar de lengte van een relatie is geen argument om het daarom maar aan te houden vind ik. Het gaat erom hoe het binnen de relatie op dat moment verloopt en hoe jij je erbij voelt.

ik heb het ook gehad bij mijn vriend, ik wilde het al langere tijd uitmaken, want we hadden vaker onenigheid, maar soms ook goede momenten. Ik voelde me er niet meer goed bij, maar ik twijfelde, want 'ja.. we hadden bijna een jaar.' en het bleef een leuke jongen.. maar toen zijn er omstandigheden geweest waardoor ik toch dacht.. ja nu doe ik het.. en ik vond het echt verschrikkelijk om te zien hoe hard hij moest huilen e.d. maar ik hield vol.. en ben achteraf zooo blij dat ik het heb gedaan. hij is er nu zo ongeveer over heen en ik ben nu iemand anders tegengekomen, waarvan ik nu echt denk,., hee dat is mijn type! Natuurlijk weet je nooit hoe het gaat lopen.. Maar als ik jouw verhaal zo lees, dan moet ik een beetje denken aan mijn ex en hoe dat is gelopen en zou ik er een punt achter zetten.. je komt wel onverwachts iemand tegen! zeker weten.

De enige reden die je hier noemt om bij hem te blijven, is dat jullie al zo lang samen zijn. Dat is een prima reden als je zeventig bent, maar niet als je zeventien bent. Wat is nu twee jaar op de rest van je leven?

[SiemdeCyper]

Poeh, ja ik heb dit ook min of meer gehad. Mijn laatste vriend was niet over zijn ex heen. Dat resulteerde erin dat hij mij altijd vergeleek met haar. Op heel veel gebieden, ook de intieme.

Langzaam aan begon ik me steeds meer met haar te vergelijken. Ik kende haar totaal niet, niet eens een foto gezien, maar ik had het gevoel dat het wel het meest geweldige wezen op deze aardbol moest zijn. Dagenlang liep ik in mijn hoofd rond met ideeen over haar, hoe mooi, knap, slim, ongelooflijk geweldig ze wel zou zijn. Toen ik later een foto zag, dacht ik oh. Het is een doodnormaal meisje, waar ik niet erg van ondersteboven ben. Tegelijkertijd leek ik ook totaal niet op haar, wat gewoon heel duidelijk maakte dat ik en mijn ex totaal niet bij elkaar paste.

En net zoals jij zegt, ik ging eraan kapot. Het sloopt je volledig. En je geeft jezelf ook nog eens de schuld van het feit, dat je er zo geobsedeerd door bent geraakt.

Jouw situatie is duidelijk anders. En ook wel lastiger, omdat hij blijkbaar wel heel veel om je geeft en je niet kwijt wil. Misschien moet je maar eens tegen elkaar af gaan wegen wat de voor- en nadelen van deze relatie zijn. Iemand zei ooit een keer treffend: 'Je moet je mooier gaan voelen door een relatie, juist het idee krijgen dat je juist heel bijzonder bent. Eigenlijk moet je je zekerder voelen over jezelf dan normaal gesproken, omdat die ene persoon jou zo mooi en bijzonder vindt.'

Als jij je rot blijft voelen door deze relatie, door het begin, maar ook omdat er nu nog dingen niet goed zitten, dan is het misschien een goed idee om er een punt achter te zetten. Is het zo dat jouw relatie eigenlijk gewoon prima en fijn is, alleen dat begin tussen jullie is klote geweest, dan zou ik dat persoonlijk niet zo snel doen. Het komt wel vaker voor dat relaties ontstaan vanuit vriendschappen, of terwijl een van beiden op een ander verliefd is, of omdat je 'zo graag een vriendje wilde'. Uiteindelijk groeit er dan toch liefde en blijf je bij elkaar.

Maar alsnog een relatie is een toevoeging aan je leven. Het moet er geen afbreuk aan doen. Dat je zo af en toe moeilijke tijden met elkaar moet doorstaan, prima, het is echt niet alleen rozegeur en maneschijn. Maar op een gegeven moment kan ik me voorstellen dat je het zat bent. Je bent ook nog zo jong.

So make up your mind. Mij heeft het heel erg geholpen een groot vel papier vol te schrijven met de voor- en nadelen. Uiteindelijk kwam ik op drie voordelen en op iets van twintig nadelen . Dat zei genoeg .

Succes!

[Batave]

Yukari-sensei schreef:

Denk je niet dat je nog veel meer andere jongens gaat ontmoeten? Ik zou eigen ding doen en het komt wel een keer. Als je van de middelbare school af bent (of ben je dat al?) dan ga je als het goed naar een vervolgopleiding, en daar leer je veel meer nieuwe mensen kennen, en dus ook andere jongens, die misschien zelfs dezelfde interesses hebben als jij.

Je moet het trouwens zeker niet alleen maar aanhouden omdat jullie al 'zolang' hebben. Natuurlijk is dat makkelijk gezegd. maar de lengte van een relatie is geen argument om het daarom maar aan te houden vind ik. Het gaat erom hoe het binnen de relatie op dat moment verloopt en hoe jij je erbij voelt.

ik heb het ook gehad bij mijn vriend, ik wilde het al langere tijd uitmaken, want we hadden vaker onenigheid, maar soms ook goede momenten. Ik voelde me er niet meer goed bij, maar ik twijfelde, want 'ja.. we hadden bijna een jaar.' en het bleef een leuke jongen.. maar toen zijn er omstandigheden geweest waardoor ik toch dacht.. ja nu doe ik het.. en ik vond het echt verschrikkelijk om te zien hoe hard hij moest huilen e.d. maar ik hield vol.. en ben achteraf zooo blij dat ik het heb gedaan. hij is er nu zo ongeveer over heen en ik ben nu iemand anders tegengekomen, waarvan ik nu echt denk,., hee dat is mijn type! Natuurlijk weet je nooit hoe het gaat lopen.. Maar als ik jouw verhaal zo lees, dan moet ik een beetje denken aan mijn ex en hoe dat is gelopen en zou ik er een punt achter zetten.. je komt wel onverwachts iemand tegen! zeker weten.

Ja, mijn broer had ongeveer hetzelfde. Hij had al 7 jaar een relatie met een prima meid, maar op een gegeven moment kwamen ze er toch achter dat ze niet bij elkaar hoorden en uit elkaar waren gegroeid. Zij hebben het dus na 7 jaar uitgemaakt en een jaar later is hij een ander tegen gekomen die achteraf gezien veel beter bij hem paste.

[Sade]

Als je het even heel sec bekijkt ben je nooit de eerste keus, maar de tweede, derde, vierde of in sommige gevallen de tiende. Mijn punt is, andere meiden zijn en blijven er. Als hij er niet zeker van is dat je op dit moment de enige echte voor hem bent (of andersom) dan lijkt me dat een mooi moment om er een punt achter te zetten.