Ik ben opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis en daar lopen ook flexkrachten rond. Ik vertrouwde ze na een uurtje wel, maar toen kwam H. Midden in de winter met z'n sandalen
Dit is er gebeurd:
3 maart had ik ruzie met een flexkracht. Ik verveelde me en zat naar zijn weten irritant te doen en hem uit te dagen. Dat was absoluut niet het geval, maar probeer maar eens je gelijk te krijgen...
Plotseling pakte die me hevig met en sleurde me van mn stoel af. Ik rukte me los en schold hem uit. De rest van de verpleging kwam erbij en zei zeiden dat IK naar de separeer moest. Ik weigerde, want het was niet terecht. Ik rende naar mijn kamer, maar Herman (die flexkracht) was me te snel af. Ik wilde hem slaan en heb m uiteindelijk dus ook geraakt. Tand door zijn lip. Hij werd zo kwaad, dat ie mijn arm ver op mijn rug drukte, verder dan eigenlijk mogelijk was, zodat ik gebogen mee moest lopen naar de separeer. Daar smeet hij me op het matras, letterlijk. Het deed echt ongelooflijk veel pijn en de rest van de verpleging zeiden ook: "Rustig joh!"
"Nee, dan had ze maar niet moeten slaan!" Hij hield me ondertussen nog steeds pijnlijk vast, maar ik kon niet voorover buigen, omdat ik op mijn buik lag. Ik schreeuwde dat ik losgelaten moest worden. Iedereen liet me los, behalve hij.
Al de verpleegkundigen die er verder bij waren hebben een klacht ingediend tegen hem en ik ook bij de PVPer aankomende maandag om 1 uur.
Het moeilijkste om te horen van de verpleging was: "Je bent mishandeld door hem." Dat deed zo'n pijn. Ik dacht al die tijd dat het aan mij gelegen had. "We staan achter je, Rhian." zei de verpleging.
Maar nu het volgende probleem: Hij heeft dus aangifte tegen mij gedaan!
Nadat de recherche bij mij langs kwam zei de recherche, dat ik net zo goed een aanklacht tegen hem kon maken. De recherche vertelde dat ik hier net zo goed een aanklacht over naar hem kon maken. Zijn aangifte werd "in de hoek" gegooid, omdat het niks meer waard was.
Nou heb ik daar een paar maanden over na zitten denken. Zo van; ja, ik kan wel aangifte doen, maar wat moet ie dan met z'n kinderen, stel dat ie twee dagen moet zitten of zo? Want de politie en verpleging staan al achter me. Één verpleegkundige had het op willen nemen op video met d'r mobieltje, maar omdat het privacy gevoelig is, had ze dat niet gedaan.
Ik vertrouw nog steeds niet snel meer flexkrachten. Heb erge argwaan bij nieuwe flexkrachten of verpleegkundigen.
Maar nou heb ik een vraag. Wat gat de recherche morgen doen? Heeft iemand ervaring?