Het Schoolbord

[xsabientjuh]

Een belangrijk stukje nostalgie in het klaslokaal dat bewaard is gebleven is toch wel het schoolbord.
De eerste kennismaking met dit fijne zwarte oppervlak was in de kleuterklas. Urenlang kon je zoet zijn met al die mooie kleurkrijtjes. Prachtige kunstwerken verrezen op dat gladde zwarte oppervlak, van nietszeggende moderne kunst op de eerste schooldag tot complete landschappen op de laatste dag in de kleuterklas.

In groep drie was het helaas grotendeels over met de kleurpret. Het gebruik van het mooie, grote 3-delige schoolbord was nu grotendeels voorbehouden aan de juf. In plaats van tekeningen verrezen er nu woordjes en optelsommen. Toch was het nog af en toe feest als er met speciale gelegenheden bordtekeningen gemaakt mochten worden. Een voorbeeld van zo’n gelegenheid was Sinterklaas, voor het bezoek van de goedheiligman aan onze klas werd de sleur van woordjes en sommen op het bord even onderbroken, een paar uitverkoren leerlingen mochten het hele bord voltekenen met panorama’s van daken, stoomboten en pepernoten.

Naarmate de tijd op de basisschool vorderde werden dit soort onderbrekingen steeds zeldzamer. Bij de optelsommen en woordjes kwamen namelijk ook nog tafels, staartdelingen, Franse werkwoorden en nog veel meer moeilijke zaken. Al die moeilijke stof leidde ertoe dat er nooit meer tijd was voor een kleurig panorama op het bord, enkel de juf mocht in een rare bui nog weleens een klein tekeningetje maken om een onderwerp wat te verduidelijken.

Op de middelbare school was het helemaal over met de pret, het bord was nu slechts een handig hulpmiddel om moeilijke stof uit te leggen. Toch kon je jezelf, als je af en toe naar de kleurige, verduidelijkende, accenten op dat goede oude krijtbord keek nog weleens terugwanen in die heerlijke zorgeloze tijd van krijtborden vol met de prachtigste tekeningen.

Een paar jaar terug kwam de schoolleiding tot het besluit om alle krijtborden te vervangen door whiteboards. Sommige mensen zouden allergisch zijn, zouden niet tegen dat beetje stof dat de krijtjes met zich meebrachten kunnen. Voor hen verwisselden we alle krijtborden met alle mooie kleurtjes voor vieze whiteboards. In tegenstelling tot het goede oude krijtbord is het whiteboard namelijk niet met alleen water perfect schoon te krijgen. Allerlei chemische troep is benodigd om de sommetjes van het bord te wissen, want de leraar had weer eens per ongeluk een permanent marker gepakt. Dit soort vergissingen was met het goede oude krijtbord onmogelijk.

Tegenwoordig gaat men nog een stapje verder met het digitale schoolbord, makkelijk schoon te houden, geen verbruik van stiften of krijt en nooit gebrek aan ruimte. Dit type schoolbord klinkt ideaal, geen stof, geen viezigheid en er hoeven niet telkens nieuwe krijtjes te worden aangeschaft. Toch is het digitale schoolbord geen vervanging voor honderden jaren nostalgie, zo zal het gekras van de pen op het digiboard het gepiep van de goede oude krijtjes niet evenaren.

Het blijft helaas een feit dat gezondheid voor plezier en nostalgie gaat, toch hoop ik voor alle toekomstige scholieren dat deze schoolbordrevolutie op zijn minst de basisscholen ontgaat, want anders zal ook het ouderwetse bordtekenen verloren gaan.

[xsabientjuh]

commentaar is welkom

[Giles]

Letteren is niet zo snel met commentaar

Het is mijn genre niet, dus kan ik er weinig zinnigs over zeggen...

Mij doet het erg encyclopedisch aan wat schrijfstijl betreft. Ik neem aan dat dat de bedoeling is (?) en in die zin is het wel geslaagd.

[xsabientjuh]

Dit was een opdracht voor Nederlands een tijdje terug, voor die opdracht moesten we een column schrijven over school,wat bij mij uitmondde in dit

[Vogelvrij]

Ja, het is een column, heb daar ook niet zo veel verstand van, maar vind deze wel leuk om te lezen, ben het er wel mee eens