I WANT IT AND I WANT IT NOW [vrees niet, niet Engelstalig]

...

[Geel]

Ik kan er geen touw aan vastknopen en toch he tab ik een vaag gevoel dat ik het gedicht begrijp. Maar afgezien daarvan vind ik het een erg opvallend gedicht. Het is niet mooi omdat het poetisch is (want dat is het in mijn ogen niet echt) maar mooi omdat het iets eigens heeft. Ik heb er rare gevoelens bij, maar over het algemeen een prima gedicht.

Al vind ik wel dat die 'en' in de eerste regel misplaatst, maar dat komen omdat ik dus niet helemaal precies snap waar het gedicht over gaat, en ik me eigenlijk ook niet helemaal kan voorstellen waar het over zou kunnen gaan (en tegelijkertijd dus weer wel... ). Misschien wil je uitleggen wat je met dit gedicht bedoeld/waar het op slaat?

23 views en één reactie! Dankje Geel.

''Grappig'' dat je het niet kunt plaatsen, maar fijn dat je het desondanks mooi vindt. Ik wil het graag uitleggen maar ik zal het onder een spoiler zetten, want ik heb liever dat de lezer het zelf interpreteerd: wie weet wat ''men'' er nog van maken kan.

Spoiler

Wat ik al schrijvend in mijn hoofd had is een klassiek beeld van man + vrouw in een (liefdes)verhouding. De man (al zou je het net zo makkelijk om kunnen draaien) praat fluisterend tegen de vrouw en heeft het erover dat het verleden en de toekomst er niet toe doen (''over morgen en terugkijkend/gisteren valt er niet zoveel te zeggen). Hij leeft in het nu en vind alles wat men zegt over hoe dingen anders gegaan hadden kunnen zijn/hoe je je dingen in de toekomst voorstelt gezwets. (''niet zo veel anders dan gemijmer dat het niet lijkt op vandaag of hoe je dacht dat het geweest had kunnen, worden, zijn eventueel.) Hij vindt dat men te dromerig is (We zijn misschien te snel verliefd op) als het over het eigen leven gaat, omdat mensen nogal de neiging hebben zich meer van het leven voor te stellen dan het is, en ook het verleden romantiseren en met misplaatste smart terugdenken aan tijden die in realiteit zo geweldig nog niet waren -a.k.a. Vroeger was alles beter-.

''nog even en dat geldt ook weer voor nu'' duidt erop dat ook het nu-moment waarin de twee zich begeven, snel een (geromaniseerde) herinnering zal zijn. "maar voor nu, klonk het gewogen" > hij verteld haar wat hij dan over het nu vindt. ''en verwrongen'–dat laatste, alleen in mijn hoofd, hij ademt-'' gaat erover dat het door zijn uitademing terwijl hij dit zegt, een beetje raar klink in de ogen van de vrouw. ''voor nu neem ik u op in de categorie zalig, en zalig-makend. '' Is wat de man hardop zegt, namelijk dat hij over het verleden en de toekomst niet veel kwijt kan maar dat hij althans nú om haar kan geven. Zaligmakend betekend overigens zoiets als ''reddend'' en zalig duidt op hoe geweldig hij haar vind. De afbreking bij ''neem ik u _ op in de categorie'' is om de dubbelzinnigheid van ''nemen'' te benadrukken.

Wellicht is ook deze ''uitleg'' niet de meest begrijpelijke, maar kun je er desondanks wat mee?

Nooit je gedichten uitleggen.
Je moet de (literaire) lezer laten voorbij lopen aan de schoonheid en de stront laten verheerlijken. Want dat zijn ze uiteindelijk. In de wereld van de schrijver zijn wij lezers allen vreemdelingen, domme wezens die niet weten wat wit en wat zwart is.

Je schrijft interessant. Mooi is een kwestie van smaak, maar wel interessant.
Meer zeg ik niet, want ik kan alleen hoogdravende onzin uitkramen. En daar ben ik trots op.
Zoals jij mag trots zijn op wat je geschreven hebt.

[Dingaantouwtje]

Medeia schreef:

I WANT IT AND I WANT IT NOW
of
Houd me red me


Over morgen en over spatie morgen, leuk
terugkijkend, er valt niet zoveel
te zeggen –fluisterend- niet zo
veel anders dan gemijmer dat het niet
lijkt op vandaag of hoe je dacht dat
het geweest had kunnen, herkenbaar hoe ik het lees: te veel van een dag verwachten. Zo verwoord dat ik het niet direct volledig begreep, maar toch een bepaald gevoel erbij kreeg.

worden, zijn
eventueel. Oh, dit hoorde nog bij de vorige strofe? Shit, en weer terug
We zijn misschien te snel verliefd op
die vermeende passages uit ons leven Hier voel ik heel sterk gevoel, herkenbaar
(die lang vervlogen, kapotgegaangegooidgenotenofnooitzullenkomen) toch jammer vind ik, onleesbaar. misschien streepjes?
nog even en dat geldt ook weer voor nu
maar voor nu, klonk het gewogen

en verwrongen –dat laatste, alleen in mijn hoofd,
hij ademt-
voor nu neem ik u

op in de categorie zalig, en zalig-
makend. wat lief


al met al vind ik het een moeilijk (te lezen) gedicht, met zeker herkenbare dingen en het roept ook zeker veel gevoel op! Maar dat is persoonsverschillend natuurlijk.

[Geel]

Medeia schreef:

23 views en één reactie! Dankje Geel.

''Grappig'' dat je het niet kunt plaatsen, maar fijn dat je het desondanks mooi vindt. Ik wil het graag uitleggen maar ik zal het onder een spoiler zetten, want ik heb liever dat de lezer het zelf interpreteerd: wie weet wat ''men'' er nog van maken kan.

Spoiler

Wat ik al schrijvend in mijn hoofd had is een klassiek beeld van man + vrouw in een (liefdes)verhouding. De man (al zou je het net zo makkelijk om kunnen draaien) praat fluisterend tegen de vrouw en heeft het erover dat het verleden en de toekomst er niet toe doen (''over morgen en terugkijkend/gisteren valt er niet zoveel te zeggen). Hij leeft in het nu en vind alles wat men zegt over hoe dingen anders gegaan hadden kunnen zijn/hoe je je dingen in de toekomst voorstelt gezwets. (''niet zo veel anders dan gemijmer dat het niet
lijkt op vandaag of hoe je dacht dat het geweest had kunnen, worden, zijn eventueel.) Hij vindt dat men te dromerig is (We zijn misschien te snel verliefd op) als het over het eigen leven gaat, omdat mensen nogal de neiging hebben zich meer van het leven voor te stellen dan het is en ook het verleden romanticeren en met misplaatste smart terugdenken aan tijden die in realiteit zo geweldig nog niet waren -a.k.a. Vroeger was alles beter-.
''nog even en dat geldt ook weer voor nu'' duidt erop dat ook het nu-moment waarin de twee zich begeven, snel een (geromaniceerde) herinnering zal zijn. "maar voor nu, klonk het gewogen" > hij verteld haar wat hij dan over het nu vindt. ''en verwrongen'–dat laatste, alleen in mijn hoofd, hij ademt-'' haat erover dat het door zijn uitademing terwijl hij dit zegt, een beetje raar klink in de ogen van de vrouw. ''voor nu neem ik u op in de categorie zalig, en zalig-makend. '' Is wat de man hardop zegt, namelijk dat hij over het verleden en de toekomst niet veel kwijt kan maar dat hij althans nú om haar kan geven. Zaligmakend betekend overigens zoiets als ''reddend'' en zalig duidt op hoe geweldig hij haar vind. De afbreking bij ''neem ik u _ op in de categorie'' is om de dubbelzinnigheid van ''nemen'' te benadrukken.

Wellicht is ook deze ''uitleg'' niet de meest begrijpelijke, maar kun je er desondanks wat mee?

Hmm.. ja, de uitleg komt prima overheen met het gedicht en je uitleg is ook prima begrijpbaar

Ik moet zeggen dat ik er ook zo'n soort gevoel bij had, maar dan zonder de man-vrouw verhouding. Eerlijk gezegd zou ik nooit op die verhouding uitgekomen zijn, want ik had het gevoel dat er in het gedich meer dan ééns van spreker werd gewisseld.

Nu ik beter begrijp waar het gedicht over gaat vind ik het gedicht mooier dan eerst. Ik vind dat je een interessante manier van schrijven heb, zoals ik al zei, het heeft iets eigens!

Hm, ik kan het moeilijk plaatsen, ook met uitleg erbij. Het gedicht leest prettig, het is heel verrassend, en origineel, terwijl het onderwerp dat niet zo heel is. Verder ben ik het vooral met Geel eens, al had ik nergens het idee dat er van spreker gewisseld werd. Ik vind het mooi, zonder dat ik goed kan uitleggen waarom. Technisch kan ik er weinig over zeggen, volgens mij ben jij veul beter in dit soort gedichten en weten waar de spaties en de komma's moeten en er was niets dat me echt stoorde.

Bedankt voor jullie reacties!

@ Dingaantouwtje, ik zal eens iets met streepjes of slashes proberen. Zelf vind ik het heel makkelijk lezen maar dat is natuurlijk omdat ik weet wat er staat.

@ Geel: wel, de man-vrouw hoeft natuurlijk niet per se, het had ook over twee mannen kunnen gaan of over twee vrouwen, maar het is wel ontstaan uit het cliché beeld van een man die een vrouw voor zich probeert te winnen, vandaar. Ik vind het een heel groot compliment dat het zo eigens overkomt.

@ Etmakas: het was ook de bedoeling om een totaal onorgineel onderwerp een ''twist'' te geven, en blijkbaar is dat wel gelukt. En dankjewel zeg.

...

[Dingaantouwtje]

Zo vind ik hem veel duidelijker!