My story

Hi, k heb hier lang over getwijfeld, maar nu doe 'k het. k Vertel my story.
t Begon allemaal toen da'k nog klein was. Ik kwam toe int eerste middelbaar. k Was 'anders' omdak ass had/heb. Bovendien kampte ik ook met het probleem dat m'n ma les gaf in die school. Daardoor kende iedereen me... Bij gevolg roddelden medelln op de speelplaats dingen als 'die zoon van * is toch ne raren'. Maar daar bleef het niet bij. In dat 1e jaar kwam ik 'zot'. k Heb toen zelfs een keer met een stuk glas mn aders doorgesneden. Als ik er thuis iets over durfde te vertellen kwam er n reactie als 'gedraag je als n ander, dan gebeuren er geen zo n dingen'. Ik verzweeg toen maar alles. Maar de perterijen hielden ni op. Op het einde van t jaar was ik moreel verplicht van school te veranderen. Toen ik in het 2e jaar aankwam, had ik al mn naam van mn vorige school. Maar ik maakte wel enkele vrienden. Ondertussen kreeg ik thuis ook een heleboel problemen. Mn ma vloog in de drank, probeerde zm te plegen, ging in therapie,...

Nu zit ik ondertussen in t 5e. k Ben veel volwassener geworden en ik ben geen zo n sukkel meer. Als ik nu iem nieuw leer kennen, klikt het meestal wel. Maar ondanks dat alles wordt ik op school nog altijd aanzien als 'mongool' of erger...

Wat wil je precies bereiken met je topic?
Als je van je af wil schrijven is het Lucht-je-hart-topic namelijk beter, maar als je hier een vraag bij hebt, is het makkelijk als je die stelt, dan kunnen anderen eventueel reageren.

fiepje schreef:

Wat wil je precies bereiken met je topic?
Als je van je af wil schrijven is het Lucht-je-hart-topic namelijk beter, maar als je hier een vraag bij hebt, is het makkelijk als je die stelt, dan kunnen anderen eventueel reageren.

De vraag van vandaag: hoe geraak je van een slechte naam af?

Door te laten zien dat jij niet die 'mongool' bent waarvoor je wordt aangezien. En door je mond te houden over ASS.

Door nieuwe mensen te leren kennen, en mensen die je wel accepteren zoals je bent
Alleen moet je je daarvoor wel openstellen. Er zijn ook mensen die niet oordelen hoe je over vroeger was, maar je gewoon nemen zoals je nu bent. Verder zou ik niks vertellen over ASS, dat kan altijd later als je écht een goede vriend krijgt.

Queasy schreef:

Door nieuwe mensen te leren kennen, en mensen die je wel accepteren zoals je bent
Alleen moet je je daarvoor wel openstellen. Er zijn ook mensen die niet oordelen hoe je over vroeger was, maar je gewoon nemen zoals je nu bent. Verder zou ik niks vertellen over ASS, dat kan altijd later als je écht een goede vriend krijgt.

Da zal dan allesinds op school nie lukken

[Droomvlucht]

just_a_loozer schreef:

Da zal dan allesinds op school nie lukken

Heey, rustig rustig.. als je zo reageert dan jaag je gelijk al waar dan ook nieuwe mensen van je af.

Ook binnen een plek waar je een slechte naam hebt kun je nieuwe mensen tegenkomen, mensen die je nog niet kent. Ze kennen jou misschien wel van naam, maar het idee dat iedereen jou als slecht of op een bepaalde negatieve manier ziet, dat zit in jouw hoofd. En geloof me, ik ben heel erg gepest tijdens mijn schooltijd. Ik weet daardoor echter wel hoe moeilijk het is om zoiets binnen je huidige school te bewerkstelligen, maar het is niet onmogelijk.

Kijk als je mij vraagt hoe kom je van die slechte naam af? Zoals je er nu tegenover staat heel simpel: Niet. Je moet er eigenlijk zelf boven staan.

Door de dag waarop je er zelf niet meer mee bezig bent. Want dat zat, laat ik het bij mezelf houden, sowieso veel groter in mijn hoofd dan in het hoofd van andere mensen zit. Daar zal ik geen vergif op innemen, maar als ik nu met iemand realistich bijvoorbeeld kijk naar hoe mensen reageren als als ik ze tegenkom. Oude bekenden.. dan reageren ze veel neutraler dan dat ik dat invul.

Maar dan heb ik het wel over een periode van jaren waarbinnen ik bijna constant therapie heb gehad en ook groepstherapie waarbinnen ik veel geleerd heb van anderen en geconfronteerd ben door anderen. Dus ik wil het echt niet gemakkelijk doen lijken.


Als je echt nieuwe mensen wil leren kennen dan zou ik in jouw situatie aanraden om eens op zoek te gaan naar lotgenoten fora op internet. Erg laagdrempelig en ik vond het persoonlijk erg prettig. Mij werd eigenlijk aangeraden om naar mijn interesses en hobby's te kijken, en iets nieuws te ondernemen, bij een club of vereniging te gaan.. maar alsof dat zo gemakkelijk is met de depressies en andere problemen waar ik nog in zwom. Nee, internet was op dat moment voor mij een uitkomst, hoe slecht sommige andere mensen dat ook vinden.

[something..]

beter kan ik het niet zeggen nice