13 jaar-diabetes

[tinaa2606]

haaai,
ik heb sinds 2 maanden diabetes type 1.
en ik zit nog op de middelbare school,
de eerste, want ik ben 13
en ik wil eigenlijk niet dat mijn vrienden erachter komen
want dan gaan ze medelijden hebben en dat wil ik niet
ik zou eigenlijk niet eens willen
dat de leraren dat wisten,
maar het moest wel omdat ik een aantal keer per dag mijn bloed moetprikken
wat denken jullie?
moet ik het geheim houden,
of er heel open over doen?
xx

Er zit ook nog iets tussen geheimhouden en open zijn in . Namelijk: het alleen aan je beste vrienden vertellen, en als iemand anders er naar vraagt, wel eerlijk antwoorden. Dat medelijden zal vast wel meevallen als je uitlegt dat je er niet zo veel last van hebt als je maar op tijd prikt.

[tinaa2606]

dat is op zich wel een goed idee,
alleen aan beste vrienden vertellen,
maar hoe moet ik het gesprek openen? ;$
meteen met de deur in huisvalllen?

[MTpower]

Je hoeft het toch niet uit jezelf te vertellen? Als ze je toevallig eens zien prikken kun je het toch uitleggen? Het komt vast wel uit zichzelf een keer ter sprake.

En als je zegt dat je niet op medelijden zit te wachten, dan zullen ze daar vast rekening mee houden toch?

[Daantje_0705]

Ik heb astma, iets heel anders maar ik ben daar altijd heel open en eerlijk in geweest maar ook heel nuchter en dat scheelt een hoop in medelijden kweken. Het hoort bij mij en maakt me wie ik ben maar ook daarmee kan ik nog (bijna) alles wat ik zou willen. Als ik er echt veel last van heb dan is het fijn dat iedereen dat snapt en niet van alles gaat vragen.

[sicilion]

Ik heb op mijn elfde diabetes gekregen en ben er altijd heel open in geweest. Ik vond het niet leuk als ik in de klas moest spuiten of bloedsuiker moest meten, dus dat deed ik meestal als 'niemand het zag'. Maar je kunt het ook 'gebruiken' Ik ben ik weet niet hoe vaak de klas uitgesneaked met de smoes dat ik last had van mijn suikerziekte. Ik mocht altijd eten tijdens de les. Dat soort dingen.

Maar ik ken ook mensen van mijn leeftijd die het nog steeds moeilijk vinden om het aan andere mensen te laten zien. Ik zou proberen er niet al te geheimzinnig over te doen, bijvoorbeeld wel vertelle wat er is als mensen er naar vragen. En het is ook handig dat er altijd iemand in de buurt is die weet wat jij hebt. Maar als mensen er niet naar vragen en jij het er liever niet over hebt, gewoon lekker voor jezelf houden.

[Martiño]

Als je er geheimzinnig over doet, dan zorg je er ook voor dat mensen er anders op gaan reageren. Ook als je het heel zwaar gaat brengen krijg je dat mensen sneller medelijden met je gaan krijgen. Het beste kun je open zijn (dat wil niet zeggen dat je het van de daken moet schreeuwen, maar dat je gewoon eerlijk bent als mensen er naar vragen), en tegelijkertijd zelfverzekerd over je gezondheid zijn, door uit te stralen dat je prima functioneert en in orde bent. . Door gewoon te doen zoals je altijd al deed, gaan mensen ook niet overdreven medelijden tonen, maar zien ze dat het allemaal wel meevalt.

[something..]

dit is echt zwaar klote voor je
ik heb ook diabetes
al sinds mijn 4e
ben daar opzich blijmee
ik ben ermee opgegroeid en weet niet beter
op je 13e is zwaar zwaar kut (zacht uitgesrukt)
ik zelf moet miss hulp zoeken omdat het een soort dip geeft eendiepe dip
ik geef je daarom een tip
wees open tegen je vrienden
als je namelijk te hoog of laag komt te zitten als je met vrienden bent
bellen ze 112 en weten ze neit wat te doen
mijn vrienden gaan er ook goed mee om (ook mijn nieuwe vrienden)

als je wil praten of hulp wilt moet je memaar contacteren )