Ik heb er geen ervaring mee, maar ik heb het gevoel dat 'bèta' ook voor een groot deel inzicht is. Mijn opa loopt altijd supertrots te verkondigen dat alles wat je leert z'n nut heeft want (hier volgt een heel verhaal over iets wat hij meegemaakt heeft en hoe hij zo fantastisch iets opgelost heeft) - maar ik heb het idee dat het hij dat niet zozeer door zijn 'kennis' kon doen, maar vooral doordat hij probleemoplossend heeft leren denken. Of hoe zeg je dat. En dat je bij de overstap naar zo'n studie niet vooral leunt op basiskennis, op wat je in je hoofd hebt moeten stampen, maar dat je gewoon helemaal nieuwe dingen leert waar je niet per se die kennis voor hebt. Maar dat is een heeeeeel vage gok, hoor.
Maar als je die opleiding kan doen met de vakken die jij heb gevolgd - en dus niet specifiek die bètavakken nodig hebt, dan neem ik aan dat het (in ieder geval theoretisch) wel gewoon kan. Anders waren dat wel toelatingseisen geweest, toch? (Of denk ik nu weer te makkelijk?

)
Hoe gingen je bètavakken trouwens voor je ze liet vallen? Als je toen met moeite voldoendes haalde is het een heel ander verhaal dan dat het je allemaal makkelijk af ging. En verder zal het vast wel makkelijk zijn als je wel nog bètavakken had gehad, maar niet doorslaggevend.