what to do?

[TedEdFred]

ik zit zo diep in de put dat niets me nog uitmaakt. Ik leef van alcohol (maar op zich valt dat nog wel mee) en muziek, ga daarmee door tot midden in de nacht, en dan weer vroeg eruit voor school. waar ik wel heen ga, ik ben nog wel zo braaf dat ik niet spijbel, ook niet met een kater. Daar hebben we paracetamol voor. heb sowieso niet snel een kater.
Ik ben altijd al gevoelig geweest voor depressie-achtige dingen, heb er ook al last van sinds de pubertijd. Ben 2 keer in therapie geweest, maar alles wat ze zeiden wist ik toch allemaal al en ik had er niet veel aan. Op school zit ik meestal in mn eigen wereldje, daar word ik nog wel vrolijk van. kan ook nog best wel blij zijn. Ik ben ongelukkig, maar toch ook weer niet, omdat ik dus niet meer zoveel voel. ik doe lekker waar ik zin in heb zodat ik wat blijer word, maar als ik ga nadenken voel ik me weer eenzaam. en ik heb ook geen standaard tekens van een depressie, zoals ik vroeger had, want ik kan dus wel vrolijk zijn en zin hebben in dingen.
Het ging vorig jaar best wel goed, op school en ook met mensen. het eind van de zomervakantie was echt geweldig. maar het kutgevoel is weer langzaam teruggekomen sinds het uit is met mn ex. niet dat dat de oorzaak is dus, want het zat er al die tijd al in. ik weet gewoon niet meer wat ik moet. als ik zo doorga ga ik mijn diploma niet halen en daar ga ik wsl heel veel spijt van krijgen. ik weet niet meer wat ik moet doen...eigenlijk wil ik ook niets meer doen.

Als eerste zou ik stoppen met de alcohol denk ik. Ik denk dat je je met alcohol sowieso niet al te goed kan concentreren op school. Het lijkt me niet echt goed dat je alcohol moet nemen om je problemen te vergeten/minder te laten worden. Misschien kan je eens naar een huisarts gaan om te kijken wat hij/zij wil? Misschien kan je wel weer in therapie oid.

[Marcade]

Leef 1 dag tegelijk. Voordat je s'ochtends opstaat, bedenk je wat je die dag gaat doen. Zorg dat je tenminste 1 ding doet wat constructief is en/of wat een ander persoon helpt. Kan je niks verzinnen, vraag je vrienden of je iets kan doen; zet door als ze niks hebben totdat ze je iets geven. Focus je daarop. Doe dit zo goed je kan. 's Avonds in bed, wees trots op hetgeen je gedaan hebt die dag, hoe groot of klein 't ook geweest mag zijn. Tenminste trots op dat je je best gedaan hebt.

Op den duur ga je 2 dagen tegelijk leven, 3 dagen, een week, een maand, een jaar.

En ja, drink alcohol met mate.

[TedEdFred]

@ Kikaa: ik vraag me af of therapie wel zou helpen, aangezien dat eerder ook niet zo was
en wat jij zegt Marcade, klinkt idd wel logisch, als je het gevoel hebt dat je nuttig bent heeft leven weer wat nut.
bedankt voor de reacties!

[Sneeuwwitje]

Ik zou als ik jou was ook stoppen met alcohol, en het alleen in het weekend gebruiken, wat je eet/drinkt heeft namelijk enorme invloed op hoe je je voelt (met name alcohol).
Misschien is een sport kiezen goed voor je, dat schijnt heel goed te zijn voor je humeur en verkleint de kans op een depressie met 50%. Ook zul je meer energie hebben om dingen te ondernemen (zoals school, maar ook leuke dingen).
Als therapie niet helpt, helpt het niet. Dan doe je dat gewoon niet, kost bakken met geld en ik werd er met mijn ervaring niet bepaald beter van.

Succes in ieder geval!

[Thinus]

Bedenk wat je waarden en normen zijn en stel doelen in je leven.

[TedEdFred]

ik volleybal 1 of 2 keer per week, maar op dagen dat ik me echt heel slecht voel, maakt dat het juist erger. Ik weet ook wat ik moet doen om blijer te worden, veel dingen ondernemen, zoals met vrienden afspreken en ik ga graag naar buiten, 's avonds wandelen (ja klinkt heel saai) Maar het probleem is dat als ik echt probeer om me beter te voelen, mijn ouders dat weer verpesten. die haat ik echt, en zij mij, wat niet echt een positief effect heeft op mijn stemming. ze hebben mijn leven verpest en dat doen ze nog steeds. elke keer als mijn moeder en stiefvader samen weggaan, hoop ik dat ze een dodelijk ongeluk krijgen.en dat meen ik dus echt. en dat klinkt best wel ziek.

[Bregje]

Wat is er gebeurd dat je zon hekel hebt aan je ouders?

Welke gevoelens drink je weg?

Je hebt twee keer therapie gehad wat niet geholpen heeft.
Ik zou toch een 3e poging wagen. Misschien zat je net gewoon bij de verkeerde mensen, want ook in dat vak zitten goede en slechte mensen. In therapie moet je je problemen wel onder ogen zien en dit is misschien niet wat je wilt horen.

Ik zou jezelf bij elkaar rapen en naar een instelling gaan waar ze verschillende soorten hulp kunnen bieden.

[TedEdFred]

@Bregje: Het is de schuld van mijn ouders dat ik ben geboren. Mijn pa is best okee, ik kan serieuze gesprekken met hem voeren en we begrijpen elkaar. Maar ik zie hem niet zo vaak, daar heb ik zelf voor gekozen. Want hij is een eenzame computerverslaafde bierbuiker met een smerig eettafelloos stinkhuis omdat hij zijn geld liever uitgeeft aan stripboeken. Met mijn moeder heb ik het eigenlijk nooit goed kunnen vinden. Ze is heel anders. Ze vergelijkt haar kinderen graag met die lieve kinderen van anderen. Hoe vaak heeft ze al niet gezegd dat als ze had geweten dat ik zo zou worden, ze nooit kinderen had genomen? Je hoeft maar één ding aan te merken op het eten bijvoorbeeld, en ze flipt, gaat schreeuwen wat een kutkinderen wij (zus, broertje en ik) zijn, om vervolgens vol zelfmedelijden op haar bed te een potje te gaan liggen janken. Waarop mijn stiefvader gauw naar zijn ‘Engelchen’ gaat om haar te troosten en ons boze blikken toewerpt, terwijl hij vaak ook bijdraagt aan een uitbarsting van zijn liefje. Hij is best wel dom. Vroeger was hij anders, liever, en hij nam altijd cadeautjes voor ons mee als hij kwam(hij komt uit Duitsland) maar nu is hij een sukkel die te veel geeft om zijn spullen. Maar als iets van ons in de weg ligt smijt hij daar rustig mee. Tenzij het van mijn moeder is. Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik buiten het gezin val. Want mijn broertje en zus lijken meer te passen bij mijn ouders. Om een veel te lang verhaal kort te maken: verrot kind (grotendeels schuld van ouders) en vervelende ouders gaan niet samen.
En ik drink meestal gewoon omdat ik het lekker vind, maar dan wil ik meer en meer. Soms ook wel omdat er iets is gebeurd. Sorry voor deze enorme lap tekst:$

[TedEdFred]

@Queasy: misschien ga ik na de vakantie toch maar weer eens met de vertrouwenspersoon praten om te vragen of het een goed idee is om weer hulp te zoeken.

[Bregje]

TedEdFred schreef:

@Bregje: Het is de schuld van mijn ouders dat ik ben geboren. Mijn pa is best okee, ik kan serieuze gesprekken met hem voeren en we begrijpen elkaar. Maar ik zie hem niet zo vaak, daar heb ik zelf voor gekozen. Want hij is een eenzame computerverslaafde bierbuiker met een smerig eettafelloos stinkhuis omdat hij zijn geld liever uitgeeft aan stripboeken. Met mijn moeder heb ik het eigenlijk nooit goed kunnen vinden. Ze is heel anders. Ze vergelijkt haar kinderen graag met die lieve kinderen van anderen. Hoe vaak heeft ze al niet gezegd dat als ze had geweten dat ik zo zou worden, ze nooit kinderen had genomen? Je hoeft maar één ding aan te merken op het eten bijvoorbeeld, en ze flipt, gaat schreeuwen wat een kutkinderen wij (zus, broertje en ik) zijn, om vervolgens vol zelfmedelijden op haar bed te een potje te gaan liggen janken. Waarop mijn stiefvader gauw naar zijn Engelchen gaat om haar te troosten en ons boze blikken toewerpt, terwijl hij vaak ook bijdraagt aan een uitbarsting van zijn liefje. Hij is best wel dom. Vroeger was hij anders, liever, en hij nam altijd cadeautjes voor ons mee als hij kwam(hij komt uit Duitsland) maar nu is hij een sukkel die te veel geeft om zijn spullen. Maar als iets van ons in de weg ligt smijt hij daar rustig mee. Tenzij het van mijn moeder is. Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik buiten het gezin val. Want mijn broertje en zus lijken meer te passen bij mijn ouders. Om een veel te lang verhaal kort te maken: verrot kind (grotendeels schuld van ouders) en vervelende ouders gaan niet samen.
En ik drink meestal gewoon omdat ik het lekker vind, maar dan wil ik meer en meer. Soms ook wel omdat er iets is gebeurd. Sorry voor deze enorme lap tekst:$

Dan kan ik me voorstellen dat je niet van jezelf houdt; je hebt nooit geleerd dat jij met alles wie je bent zat je denkt voelt doet GOED is, dat je het waard bent om van te houden, mm van jezelf te houden! Je hebt geen kader in jezelf en de wereld en gevoelens waren zijn me te pijnlijk of je kon ze niet laten zien omdat je er direct op afgerekend werd. In die zin is het dus geen zonder dat je je depressief bent gaan voelen; je leefomgeving voelt uitzichtloos - alsof je geen kant op kan, je gevoel is volledig afgevlakt en je eigenwaarde de grond in gestampt. Desalniettemin blijf je een mens met ergens wel gevoelens en veel boosheid over het onrecht dat je is aangedaan. Deze gevoelens kunnen nergens geen en drink je weg. De boosheid zet zich ook in wanhoop en vervolgens in een berustende moedeloosheid en depressie. Waarom om jezelf geven als je altijd de boodschap hebt gekregen dat je er niet mag zijn...

[Behind]

ik volleybalde ook 3 - 5 keer in de week, ik was aardig goed, maar hier ben ik mee gestopt het maakte me niet gelukkig denk ik..
ik drink ook doordeweeks regelmatig ookal ga ik naar school ( 6vwo )
Mijn thuissituatie is ook niet bepaald geweldig, en tevens leef ik van muziek.

ik denk erover om weg te gaan van huis, een reis te maken om meer te zien van de wereld. Misschien ook wel om simpelweg te ontsnappen uit deze situatie, en hopen dat als ik terug kom alles beter is, wat waarschijnlijk een illusie is.

sorry ik moest dit even kwijt. als iemand een oplossing vindt laat het me weten

[TedEdFred]

zie ik daar een lotgenoot? Het is best logisch dat je dan weg wilt van huis, dat ken ik. Ik heb ook al plannen gemaakt om te reizen. Om precies te zijn: liftend naar Egypte, in mijn eentje. Dat lijkt me echt vet spannend, en je bent niet veel geld kwijt. Ook ik zit in 6vwo, en het probleem is dat ik juist aan vluchten denk terwijl ik op school zit. Je kunt best blijven fantaseren, maar je kunt het beste toch nog even wachten. Het is verleidelijk, maar op dit moment weggaan, daar zou je achteraf alleen maar spijt van krijgen. Als je je diploma haalt, heb je daarna maanden lang de tijd om te gaan waar je wilt. En je maakt geen mensen ongerust. En je hebt dus een vwo-diploma waarmee je kunt doen wat je wilt. Nou ja, bijna alles. Maar waarom en hoeveel drink je? En wat gebeurt er bij je thuis?

[Behind]

Eeuhm waar te beginnen, wat er thuis gebeurd ligt aardig ingewikkeld en het heeft waarschijnlijk ook niet te maken met een bepaalde gebeurtenis. En waarschijnlijk zullen veel mensen zeggen ach zo slecht heb je het niet, maar toch voel ik me niet gelukkig, eerder het tegenovergestelde ik denk de laatste tijd veel na over dingen, reizen, liefde, Vriendschap enz en ik heb gewoon het gevoel dat antwoorden op deze vragen niet te vinden zijn op school, en dat ik het antwoord moet vinden of in iedergeval moet proberen te vinden..

En waarom ik drink weet ik eigelijk niet, misschien om zo wat hersencelletjes te verliezen die ik toch niet nodig heb. Omdat het lekker is, omdat het dingen simpeler maakt, het neemt stress weg.

Laughin' to keep the tears away - ik denk dat dat veel zegt over hoe ik me op dit moment voel.

[Selimmm]

Als je zo over je leven praat heb je er niks aan. Denk 's een beetje positief. Ga geloven in God ofzo, zoek een uitweg. Stop met alcohol drinken!

[sinaasbei]

Ga opzoek naar een hobby. Iets waarin je je negatieve gevoelens in kwijt kunt. Dans, tekenen, schrijven, whatever. Probeer ook eens sociale contacten op te bouwen, mensen leren kennen en vrienden maken. Zorg dat je iets hebt om voor te leven! En stop alsjeblieft met die alcohol. Je hebt het niet nodig, je bent sterk genoeg om jezelf hier uit te halen. succes