Nu durf ik wel heel onbeschoft te constateren (en val me hier niet op aan want dit is vrij objectief) dat 'depressiviteit' een enorme trend lijkt te worden.
Het is alsof het volk, en met name de jeugd (15-20) hier veel last van heeft. Ik heb mezelf er ook op betrapt dat ik in mijn armen gesneden heb en durf hierbij ook te bevestigen dat het nergens voor nodig was. Verder constateerde ik dat in mijn omgeving een hele hoop mensen zijn die zichzelf snijden en ik lijk altijd de uitgerekende persoon om alles tegen te vertellen. Naar wat ik uit de verhalen op kan maken gaat het hier altijd om problemen die of zelf veroorzaakt zijn, of met betrekking tot een meisje/jongen, of gewoon ronduit aandachttrekkerij (vaak valt dat op aan een totaal gebrek aan motivatie van het zogenoemde probleem).
De liefdesproblemen zijn hiervan toch wel de hardnekkigste en toch de meest pijnlijke lijkt het. (vaak wordt er over zelfmoordneigingen gepraat). Maar naar mijn observatie gaan houden deze problemen vanzelf op. Ik kan alleen meegeven dat er altijd iemand voor je is die meer om je geeft. Er komt altijd wel een leuker iemand op je pad. Je moet gewoon het geduld opbrengen.
Ik zal later nog over de andere onderwerpen praten, maar ik ben momenteel zo ziek dat ik beter ga slapen
btw Dit is slechts mijn visie erop hoor. Je hoeft hier niks van in acht te nemen, het viel me gewoon op.