Let niet op die zwerver
Er zit een man op straat, op een jas. Hij heeft niets, behalve die jas.
Voorbijgangers wierpen afkeurende blikken naar hem. Alsof iets fout deed…
Sommige mensen gaven hem wat kleingeld, uit medelijden. Andere liepen gewetenloos voorbij.
Het kon de man niets schelen,zijn leven stelde toch niets voor.
Een klein kereltje liep naar hem toe, hij wou gedag zeggen. Maar nog voor het kleintje iets kon zeggen trok zijn moeder hem weer weg. Dat was de zwerver al gewent.
Hij staarde voor zich uit. Niets had hij, RIEN!
Hij zou er beter een eind aan maken, aan zijn lijden. Plaats maken voor betere mensen.
De zwerver stond op. Zijn jas liet hij liggen, die heb je toch niet nodig in de hel.
Hij slenterde naar het station. Mensen keken naar hem, zonder te beseffen wat hij van plan was. Maar het zou toch niet veel uitmaken. Want zeg nou zelf zou iemand van die mensen hem tegenhouden?
De zwerver dacht niet meer na, daar heeft hij nu toch niets meer aan.
Binnen 5 minuten komt er een trein aan.
De man ging op een bankje zitten, zodat het leek alsof hij een normale treinreiziger was.
Vier minuten lang bleef hij daar zitten, onbeweeglijk. In de verte hoorde hij de bel die de komst van de trein moest aankondigen. Hij ging dichterbij de treinsporen staan. Op het moment dat de trein heel dichtbij kwam sprong hij ervoor.
Een fractie van een seconde voelde hij een helse pijn door heel zijn lichaam.
Alles was zwart, toen kwam het rode licht…
Erg goed is het niet, dat besef ik ook wel. En ja de spelling trekt op niets (ik ben niet erg goed in spelling). Als je tips, opmerkingen, kiritek ofzo hebt aub reagere, ik hou van (opbouwende) kritiek. Want zonder kritiek wordt je niet beter