Verdriet van deze gebeurtenis, hoe verder?

[Yadee]

Sorry dat ik jullie ga lastig vallen met mijn situatie, maar ik weet niet meer wat ik moet doen. Mijn vriend heeft het na bijna drie jaar met me uitgemaakt - op dinsdag 18 januari - omdat hij geen echte gevoelens meer voor me heeft. We hadden een break genomen van één week na een ruzie, de ruzie is bijgelegd, maar in die break van een week is hij gaan voelen dat hij ook zonder me kan leven. Ik had nooit verwacht dat hij het zou gaan uitmaken met mij, ik had eerder gedacht dat ik het ooit nog zou gaan uitmaken met hem. Over een maand zouden we drie jaar hebben. Gisteravond is hij bij me langs geweest en heb ik hem verteld dat ik hem ongelooflijk mis, en ik denk dat ik wat onzeker ben overgekomen. Wel hebben we afgesproken dat we goede vrienden blijven, over twee weken hebben we afgesproken dat we iets 'gezelligs' gaan doen samen, maar dan echt als vrienden. Ook probeer ik hem te herinneren aan de herinneringen die we samen hebben gehad. Hij mist mij ook, maar hij vindt deze keuze beter voor zichzelf. Gisteravond zei hij tegen mij dat hij het moeilijk vind om bij mij te zijn, omdat hij niet meer heel veel voor me kan betekenen. Op msn en via de sms doet hij best korfaf, maar gisteravond was hij best aardig te spreken.

Ik wil mijn vriend zo ontzettend graag terug, nu het uit is, besef ik pas hoeveel ik van hem houd. Ik krijg niks meer door me keel en heb de afgelopen nachten hooguit twee uur geslapen. Mijn thuissituatie hier is ook niet al te best, mijn vader is overspannen en mijn moeder moet nu dus twee personen troosten in huis. Voor haar begint het ook zwaar te worden. Ik wil jullie vragen om hulp, het ziet er allemaal niet zo rooskleurig meer uit. Hij heeft geen ander, dit weet ik zeker. Maar echt, ik wil hem zo graag terug, ik mis hem heel erg.

Iemand tips om mijn ex terug te krijgen of voor de jongens onder ons: wat zouden jullie willen horen van een vriendin in deze situatie?

Alvast bedankt,
Liefs Jade

[Volk]

Het is duidelijk dat hij goed heeft nagedacht over zijn keuze. Ook dat hij kortaf doet op msn is waarschijnlijk omdat jij zo aan hem zit te trekken en zijn keuze niet respecteert. Het is niet meer dan logisch dat jij je nu rot voelt en dat het pijn doet. Probeer afleiding te zoeken, ga andere dingen doen en probeer zo min mogelijk aan hem te denken. Ik denk dat elke poging van toenadering hem op dit moment alleen maar verder van af zal brengen.

Sterkte en een knuffel.

Ik weet dat je het niet wilt horen, maar jij kunt niks doen om de situatie te veranderen. Het beste wat je kunt doen is eigenlijk afstand nemen. Als je ex van gedachten verandert, komt hij vanzelf naar je toe. (Het is echt niet waar dat hij alleen van gedachten kan veranderen als hij je continu ziet, integendeel misschien. Hij weet hoe jij bent, en als hij je echt gaat missen en beseffen dat hij wel verder met je wil, dan doet hij dat ook wel en misschien zelfs juist als hij je níet ziet en spreekt.)
En als hij niet van gedachten verandert, heb jij de kans om rustig over hem heen te gaan komen. In het begin lijkt het echt onmogelijk, ik weet het, maar het kan heus! Het heeft alleen tijd nodig.

Maar als ik jou was, zou ik er vanuit gaan dat hij je niet terug wil. Hij is tot nu toe heel duidelijk geweest, en jij kunt hem alleen op zijn woord nemen. Hij wil niet meer samen met jou zijn, hij wil niet zo veel meer voor jou betekenen, hij voelt niet meer genoeg voor jou.
Geloof me, ik weet hoe het voelt, maar het gebeurt gewoon. Soms veranderen gevoelens gewoon. Het is balen dat dat zijn gevoelens niet gelijk opgaan met de jouwe, maar ook dat gebeurt. Daarbij vind ik het opvallend dat je zegt dat jij er altijd vanuit ging dat jij het uit zou maken met hem, niet andersom. Weet je zeker dat het je om hém gaat? Als je heel eerlijk bent, wil je hem dan wél voor altijd? Ben je niet gewoon enorm geschrokken van de gebeurtenis en mis je hem niet zo dat je weer terug wilt naar de gewone situatie? Daar is niets mis mee, hoor, het is heel menselijk om niet te willen dat situaties veranderen. Maar alleen al dat je zegt dat je altijd dacht dat jij het ooit met hem uit zou maken, geeft voor mijn gevoel weer dat je misschien zelf ook wel weet dat je eigenlijk niet zo goed bij hem past of dat je misschien gewoon iets anders wilt. Maar het was wel veilig en gewoon okee met hem, waardoor het toch moeilijk is als het wegvalt.

[Yadee]

Freyja schreef:

Ik weet dat je het niet wilt horen, maar jij kunt niks doen om de situatie te veranderen. Het beste wat je kunt doen is eigenlijk afstand nemen. Als je ex van gedachten verandert, komt hij vanzelf naar je toe. (Het is echt niet waar dat hij alleen van gedachten kan veranderen als hij je continu ziet, integendeel misschien. Hij weet hoe jij bent, en als hij je echt gaat missen en beseffen dat hij wel verder met je wil, dan doet hij dat ook wel en misschien zelfs juist als hij je níet ziet en spreekt.)
En als hij niet van gedachten verandert, heb jij de kans om rustig over hem heen te gaan komen. In het begin lijkt het echt onmogelijk, ik weet het, maar het kan heus! Het heeft alleen tijd nodig.

Maar als ik jou was, zou ik er vanuit gaan dat hij je niet terug wil. Hij is tot nu toe heel duidelijk geweest, en jij kunt hem alleen op zijn woord nemen. Hij wil niet meer samen met jou zijn, hij wil niet zo veel meer voor jou betekenen, hij voelt niet meer genoeg voor jou.
Geloof me, ik weet hoe het voelt, maar het gebeurt gewoon. Soms veranderen gevoelens gewoon. Het is balen dat dat zijn gevoelens niet gelijk opgaan met de jouwe, maar ook dat gebeurt. Daarbij vind ik het opvallend dat je zegt dat jij er altijd vanuit ging dat jij het uit zou maken met hem, niet andersom. Weet je zeker dat het je om hém gaat? Als je heel eerlijk bent, wil je hem dan wél voor altijd? Ben je niet gewoon enorm geschrokken van de gebeurtenis en mis je hem niet zo dat je weer terug wilt naar de gewone situatie? Daar is niets mis mee, hoor, het is heel menselijk om niet te willen dat situaties veranderen. Maar alleen al dat je zegt dat je altijd dacht dat jij het ooit met hem uit zou maken, geeft voor mijn gevoel weer dat je misschien zelf ook wel weet dat je eigenlijk niet zo goed bij hem past of dat je misschien gewoon iets anders wilt. Maar het was wel veilig en gewoon okee met hem, waardoor het toch moeilijk is als het wegvalt.

Ja, we verschilden best wel veel qua opleiding en qua humor. Maar van hem kreeg ik altijd zoveel bevestiging dat hij van me hield en dat hij me nooit meer kwijt wilde, dat ik soms dacht; wauw, kan iemand wel zoveel van iemand anders houden. Maandagavond hebben we met elkaar afgesproken dat we het weer gaan proberen, en de volgende dag zei ie; ik kan dit niet langer, maar wil je nog wel hele goede vrienden blijven. Toen ik aan hem vroeg of hij ooit nog bij me terug zou komen, zei ie dat hij nu nog geen antwoord op die vraag kan geven. Ik accepteer zijn keuze wel, maar het blijft gewoon lastig. Het belangrijkste volgens jullie is nu gewoon afstand nemen en niet meer heel veel van mezelf laten horen, klopt dat?
Liefs Jade

[Yadee]

Volk schreef:

Het is duidelijk dat hij goed heeft nagedacht over zijn keuze. Ook dat hij kortaf doet op msn is waarschijnlijk omdat jij zo aan hem zit te trekken en zijn keuze niet respecteert. Het is niet meer dan logisch dat jij je nu rot voelt en dat het pijn doet. Probeer afleiding te zoeken, ga andere dingen doen en probeer zo min mogelijk aan hem te denken. Ik denk dat elke poging van toenadering hem op dit moment alleen maar verder van af zal brengen.

Sterkte en een knuffel.

Ik ga je advies opvolgen, hoewel het best moeilijk is om iemand na drie jaar zo opeens los te laten. Bedankt!

[Batave]

Al is het zijn keuze geweest, het is voor hem net zo zwaar als voor jou. De reden dat hij zo kortaf doet is omdat het dan alleen zwaar voor hem is. Als ik jou was zou ik inderdaad wat afstand nemen, dat is beter voor zowel jou als hem. Door de hele tijd met hem te praten doe je jezelf en hem onnodig pijn door elkaar er telkens eraan te herinneren hoe graag je hem terug wil. Hij kiest natuurlijk niet zomaar om op te breken, dat heeft hij lang overwogen. Dus inderdaad, ga verder met je leven en als hij toch terug wil dan is dat alleen maar mooi en zo niet is dat jammer.

[Mahonie]

Onmiddelijk stoppen met contact zoeken. Het helpt niets en je gaat wrsl alleen maar de kwetsende dingen opnieuw horen.
Breng de komende dagen met vriendinnen door. Dag en nacht. Dan voel je je niet alleen en kunnen zij voor afleiding zorgen of naar je luisteren als jij je verhaal wilt doen.

Verder zeg je dat jij altijd dacht dat jij het zou uitmaken. Dus ergens wist je wel, dat hij niet de persoon was waar je de rest van leven mee wou doorbrengen he? Nu je hem kwijt bent, denk je wrsl van wel omdat je hem zo hard mist, en zie je alleen de positieve dingen, maar denk ook eens terug aan de slechte, zet eens op een rijtje waarom het eigenlijk niet gewerkt zou hebben. Als je toch niet altijd bij hem wou blijven, is het beter dat het nu uit is dan later!

Dat je denkt 'kan iemand anders wel zoveel van me houden?', ik denk dat veel mensen dat gevoel hebben na een eerste serieuze relatie. Maar tuurlijk kan dat, de kans dat je met deze jongen meteen jackpot had is erg klein En ook jij kan weer zoveel van iemand gaan houden, maar da krijg je wrsl pas door over een paar maanden.

In bovenstaande reacties heb ik gelezen 'Hij kiest natuurlijk niet zomaar om op te breken, dat heeft hij lang overwogen.' Ik denk dat dit nu behoorlijk kwetsend kan overkomen voor jou. Maar zelfs als dat het geval is, wilt dat niet zeggen dat de fout bij jou lag he. Zeker je zelfvertrouwen niet laten kelderen.

Je gaat wrsl nog wel een paar maand verdriet hebben, maar elke dag gaat het een beetje minder zijn. De tijd zal je helen. En probeer het wat te versnellen door plezier te maken met je vrienden, uitgaan, flirten,..

Ik ben toen ik 13 jaar was, mis/gebruikt door een jongen.
Ik heb dit allemaal opgeschreven, het waren opgelooflijk veel vellen papier.
Dit heb ik in een doosje gedaan en verbrand.

Het klinkt misschien heel dom, maar het helpt echt!

Liefs, Anoniempje.

[Yadee]

Mahonie schreef:

Onmiddelijk stoppen met contact zoeken. Het helpt niets en je gaat wrsl alleen maar de kwetsende dingen opnieuw horen.
Breng de komende dagen met vriendinnen door. Dag en nacht. Dan voel je je niet alleen en kunnen zij voor afleiding zorgen of naar je luisteren als jij je verhaal wilt doen.

Verder zeg je dat jij altijd dacht dat jij het zou uitmaken. Dus ergens wist je wel, dat hij niet de persoon was waar je de rest van leven mee wou doorbrengen he? Nu je hem kwijt bent, denk je wrsl van wel omdat je hem zo hard mist, en zie je alleen de positieve dingen, maar denk ook eens terug aan de slechte, zet eens op een rijtje waarom het eigenlijk niet gewerkt zou hebben. Als je toch niet altijd bij hem wou blijven, is het beter dat het nu uit is dan later!

Dat je denkt 'kan iemand anders wel zoveel van me houden?', ik denk dat veel mensen dat gevoel hebben na een eerste serieuze relatie. Maar tuurlijk kan dat, de kans dat je met deze jongen meteen jackpot had is erg klein En ook jij kan weer zoveel van iemand gaan houden, maar da krijg je wrsl pas door over een paar maanden.

In bovenstaande reacties heb ik gelezen 'Hij kiest natuurlijk niet zomaar om op te breken, dat heeft hij lang overwogen.' Ik denk dat dit nu behoorlijk kwetsend kan overkomen voor jou. Maar zelfs als dat het geval is, wilt dat niet zeggen dat de fout bij jou lag he. Zeker je zelfvertrouwen niet laten kelderen.

Je gaat wrsl nog wel een paar maand verdriet hebben, maar elke dag gaat het een beetje minder zijn. De tijd zal je helen. En probeer het wat te versnellen door plezier te maken met je vrienden, uitgaan, flirten,..

Bedankt voor je reactie. Ik heb vandaag allerlei briefjes door me kamer opgehangen met; geen contact zoeken met x. De achtergrond van mijn mobiel heeft deze tekst, mijn laptop en ga zo maar door. De verleiding om iets te sturen naar hem is zo ongelooflijk groot, dat ik er gewoon gek van word. Ook ga ik over de kleinste dingen twijfelen bijvoorbeeld gisteren, hij was best heel lang op msn, en dan trek ik weer de conclusie; ooh, hij zal nu vast aan het msnen zijn met een hartstikke knap meisje et cetera.

Over twee weken ga ik naar de bioscoop met hem, omdat hij vrienden wil blijven. Ik heb geen idee wat ik hiervan moet denken en ben daar nu al zenuwachtig voor. Hoe moet ik me gaan gedragen, moet ik laten merken dat ik hem nog steeds mis of moet ik mezelf gaan gedragen alsof dit nooit is gebeurd. Ik heb er echt geen flauw idee van. Vorige week had ik hem gevraagd of hij ooit nog bij me terug zou komen, toen antwoordde die: daar kan ik nu nog geen antwoord op geven. Ohh man, ik wist niet dat liefdesverdriet zo ongelooflijk pijn kon doen.

x Jade

[Yadee]

Anoniemmeisje. schreef:

Ik ben toen ik 13 jaar was, mis/gebruikt door een jongen.
Ik heb dit allemaal opgeschreven, het waren opgelooflijk veel vellen papier.
Dit heb ik in een doosje gedaan en verbrand.

Het klinkt misschien heel dom, maar het helpt echt!

Liefs, Anoniempje.

Wauw, jij moet het in die tijd ook erg zwaar hebben gehad. Heb je er nog veel verdriet van? In ieder geval bedankt voor de tip! x

[Yadee]

Ho, ik kan echt niet beseffen dat het uit is gegaan. Nog elke dag loop ik over straat met de gedachte dat ik een vriend heb, maar dan word ik uit mijn droom gehaald en besef ik dat het uit is. Ik ben gewoon zo ontzettend onzeker nu hij me heeft gedumpt, ik eet niet meer en ik blijf maar piekeren. Ben in deze week al twee kilo afgevallen vooral omdat ik denk dat ie me niet meer aantrekkelijk vindt of iets dergelijks. Hij heeft wel tegen me gezegd dat ik geweldig, lief en mooi ben, maar ik kan hem niet meer geloven. Waarom zou hij het anders hebben uitgemaakt. Ik heb er zo'n schuldgevoel van, terwijl ik het niet eens heb uitgemaakt.

Ik maak me al dagenlang zenuwachtig voor over twee weken. Naar de bioscoop met hem als vrienden. Hoe ziet hij dat? Ik kan het moeilijk aan hem vragen, want ik wil in deze tijd geen contact meer met hem opnemen omdat hij dan juist meer afstand neemt. Heeft iemand advies?

Sorry voor mijn verhaal, maar er zijn hier vast wel mensen die een zelfde situatie hebben meegemaakt. Mijn vriendinnen kunnen me wel steunen, maar hebben het nooit eerder meegemaakt -xx- Jade

Gezien het feit dat hij het uitgemaakt heeft, denk ik eigenlijk dat hij je gewoon niet wil laten vallen en daarom met je naar de bios wil. Ook zal hij wel hopen dat jullie vrienden kunnen blijven (want dat hoopt bijna iedereen als het uitgaat, tenzij je de ander terug wilt). Maar eerlijk gezegd denk ik niet dat het heel slim is om met hem naar de bios te gaan... schiet jij daar wel iets mee op?

Verder herken ik je gevoel echt totaal, ik had dat ook de eerste keer dat m'n ex het uitmaakte... ik snapte er geen bal van, hoe kon hij nou een maand geleden nog zo gek op me zijn en dan opeens niet meer? Maar hij zette gewoon een knop om - hij had het uitgemaakt en dus was het ook klaar, maar dat betekende niet dat hij al die gevoelens daarvoor niet had gehad. Je kunt ook heus wel geloven dat je geweldig, lief en mooi bent en dat hij dat ook vindt, ookal is dat nu moeilijk. Maar soms is dat gewoon niet genoeg voor een relatie, of zoek je toch iets anders...

Relaties gaan vaak ook om rare redenen uit, het is vaak moeilijk om aan te geven wat er precies mis is, en soms heeft dat weinig met de ander te maken. Als ik nu naar die relatie kijk (bij ons ging het trouwens na 3 maand wel weer aan, maar vervolgens een jaar later weer uit dus ik zou geen hoop putten uit mijn voorbeeld ), dan weet ik dat het eigenlijk 'om niets' uitging... Ja, er zaten wel dingen scheef, maar die waren ook wel binnen de relatie op te lossen. Op die leeftijd hadden we daar echter geen zin in, toen leek het te moeilijk... en achteraf ben ik daar natuurlijk blij om. Maar op het moment zelf was het heel naar.

[zandstorm]

Als ik een meisje was en die jongen leuk zou vinden zou het niet veel zin zijn om het toch nog te proberen want wat er niet meer zit maar wel heeft gezeten kan wel eens niet meer terugkomen.

Als het je echt zo dwars zit dan kan je deze tip proberen die je wel vaak heb gekregen met wat extra. doe het alleen als je zeker weet dat je het aankan.

Tip voor afstand blijven: Vermijdt contact door: (je kan dit met hem bespreken) hem (ook al is dit moeilijk) een tijdje niet te zien, te spreken of in elk geval van contact te vermijden. Vakantie is de beste perioden. Je kan hem zo vergeten door plezier te hebben. Hoe minder je aan hem denkt, hoe minder je het gevoel krijgt als je aan hem denkt dat die zo leuk is.
Hoop ook niet dat je hem weer ziet want dan komt het gevoel terug. Als de vakantie voorbij is of een andere tijd (liefts 3 weken) dan behandel je hem als gewone vriend. Je kiest niet speciaal partij voor hem. Je gaat wel met hem om, om zo te kijken wat je voor hem voelt. Denk niet aan de herrinneringen die de liefde zou terug brengen. Maar beschouw hem als een vriend. Krijg je een gevoel terug waar hij bij is. Ontloop hem (alleen als dit goed uit komt) en denk ergens anders aan.

(Naar de film. Kan best maar bij twijfel. Neem ook een vriendin mee als dit kan.)

Niet proberen of niet lukken.

Tja dan is het afwachten of ander raad opvolgen.


Succes!!!

[Mr.Banana]

Hij heeft er zo te horen goed over nagedacht. En dat is zijn beslissing.
Misschien wil je dat er een magisch knopje is, waarmee je hem weer van je kan laten houden, maar dan zou het nooit hetzelfde zijn.

Net als nu. Als jij probeert om hem over te halen, en al zou het je lukken (magisch knopje) dan nog zul jij met het gevoel rond blijven lopen met dat jij de drijvende veer achter jullie relatie bent... Omdat jij "het knopje hebt omgezet"

[Mr.Banana]

Ik maak me al dagenlang zenuwachtig voor over twee weken. Naar de bioscoop met hem als vrienden. Hoe ziet hij dat? Ik kan het moeilijk aan hem vragen, want ik wil in deze tijd geen contact meer met hem opnemen omdat hij dan juist meer afstand neemt. Heeft iemand advies?

Hier kun je toch gewoon met hem over praten?
En ook voor hem zal het heus niet makkelijk zijn... Ook al heeft hij het uitgemaakt, hij zal ook moeten wennen... Jij wel iets meer waarschijnlijk, maar toch...

[Volk]

Yadee schreef:

Ik maak me al dagenlang zenuwachtig voor over twee weken. Naar de bioscoop met hem als vrienden. Hoe ziet hij dat? Ik kan het moeilijk aan hem vragen, want ik wil in deze tijd geen contact meer met hem opnemen omdat hij dan juist meer afstand neemt. Heeft iemand advies?

Als je je er zo erg zorgen over maakt zou je kunnen overwegen om het uit te stellen naar een later moment. Een moment waarop jij je wat beter op je gemak voelt bij hem. Ik denk dat hij het wel kan begrijpen als jij zegt dat je er nog niet klaar voor denkt te zijn. Als je toch gaat, neem dan vriendinnen mee. Over het algemeen gaan mensen als vrienden niet alleen met z'n tweeën naar een film.

Naar mijn ervaring is een paar weekjes echt te kort om als vrienden zoiets te ondernemen. Maar dat ben ik, ik had ook bijna 2 jaar nodig om over mijn ex heen te komen, om hem echt helemaal alleen als een vriend te zien en niet meer als verlengde van mij.

[Yadee]

Freyja schreef:

Gezien het feit dat hij het uitgemaakt heeft, denk ik eigenlijk dat hij je gewoon niet wil laten vallen en daarom met je naar de bios wil. Ook zal hij wel hopen dat jullie vrienden kunnen blijven (want dat hoopt bijna iedereen als het uitgaat, tenzij je de ander terug wilt). Maar eerlijk gezegd denk ik niet dat het heel slim is om met hem naar de bios te gaan... schiet jij daar wel iets mee op?

Verder herken ik je gevoel echt totaal, ik had dat ook de eerste keer dat m'n ex het uitmaakte... ik snapte er geen bal van, hoe kon hij nou een maand geleden nog zo gek op me zijn en dan opeens niet meer? Maar hij zette gewoon een knop om - hij had het uitgemaakt en dus was het ook klaar, maar dat betekende niet dat hij al die gevoelens daarvoor niet had gehad. Je kunt ook heus wel geloven dat je geweldig, lief en mooi bent en dat hij dat ook vindt, ookal is dat nu moeilijk. Maar soms is dat gewoon niet genoeg voor een relatie, of zoek je toch iets anders...

Relaties gaan vaak ook om rare redenen uit, het is vaak moeilijk om aan te geven wat er precies mis is, en soms heeft dat weinig met de ander te maken. Als ik nu naar die relatie kijk (bij ons ging het trouwens na 3 maand wel weer aan, maar vervolgens een jaar later weer uit dus ik zou geen hoop putten uit mijn voorbeeld ), dan weet ik dat het eigenlijk 'om niets' uitging... Ja, er zaten wel dingen scheef, maar die waren ook wel binnen de relatie op te lossen. Op die leeftijd hadden we daar echter geen zin in, toen leek het te moeilijk... en achteraf ben ik daar natuurlijk blij om. Maar op het moment zelf was het heel naar.

Ja, ik weet ook niet of het slim is om naar de bioscoop te gaan met hem. Meestal doe je dat niet echt als goede vrienden en als het net uit is gegaan. Misschien is iets drinken ergens een beter plan. Ik weet niet hoe hij gaat reageren als hij mij weer ziet, voor mezelf probeer ik dan ook maar geen verwachtingen voor te stellen. Ik denk ook niet dat ik terug ga komen op het feit dat het uit is gegaan, als hij het er met mij over wil hebben, begint hij maar er maar over denk ik zo. Proberen om gezellig te gaan doen word moeilijk, maar ik denk dat het de beste optie is. Als ik laat zien dat ik ook gewoon verderga met mn leven zal hij of denken dat ik het allemaal wel in me eentje red, of hij ziet dat ik er geen verdriet van heb en krijgt spijt - tenminste, daar hoop ik op.

Ik wil proberen om hem weer terug te krijgen, maar dat heeft geen zin als ik zielig in een hoekje ga zitten huilen want ik heb gemerkt dat hij dan alleen maar stappen achteruit neemt. Daarom vermijd ik ook expres contact met hem, ik heb geen zin om weer afgewezen te worden. Ik heb echt zo gevoel dat ik alleen op de wereld ben omdat ik echt heel veel met hem deed, en nu al deze dingen zijn weggevallen, blijf ik in mijn eentje over. Hoo, ik wil hem terug hoewel die dan wel weer gevoelens voor me moet krijgen, want ik hoef geen jongen die niks voor me voelt en alles maar speelt haha!

[Yadee]

zandstorm schreef:

Als ik een meisje was en die jongen leuk zou vinden zou het niet veel zin zijn om het toch nog te proberen want wat er niet meer zit maar wel heeft gezeten kan wel eens niet meer terugkomen.

Als het je echt zo dwars zit dan kan je deze tip proberen die je wel vaak heb gekregen met wat extra. doe het alleen als je zeker weet dat je het aankan.

Tip voor afstand blijven: Vermijdt contact door: (je kan dit met hem bespreken) hem (ook al is dit moeilijk) een tijdje niet te zien, te spreken of in elk geval van contact te vermijden. Vakantie is de beste perioden. Je kan hem zo vergeten door plezier te hebben. Hoe minder je aan hem denkt, hoe minder je het gevoel krijgt als je aan hem denkt dat die zo leuk is.
Hoop ook niet dat je hem weer ziet want dan komt het gevoel terug. Als de vakantie voorbij is of een andere tijd (liefts 3 weken) dan behandel je hem als gewone vriend. Je kiest niet speciaal partij voor hem. Je gaat wel met hem om, om zo te kijken wat je voor hem voelt. Denk niet aan de herrinneringen die de liefde zou terug brengen. Maar beschouw hem als een vriend. Krijg je een gevoel terug waar hij bij is. Ontloop hem (alleen als dit goed uit komt) en denk ergens anders aan.

(Naar de film. Kan best maar bij twijfel. Neem ook een vriendin mee als dit kan.)

Niet proberen of niet lukken.

Tja dan is het afwachten of ander raad opvolgen.


Succes!!!

Bedankt voor je reactie in ieder geval. Ja op vakantie gaan gaat hem helaas niet worden. Heb komende week tentamenweek en heb echt heel veel te leren. Wat dat betreft heeft hij een goed moment uitgezocht om het uit te maken - not. Mijn vader heeft een burn-out en loopt bij een psycholoog, dus hier in huis is het ook wat hectisch. Juist in deze periode had ik mijn vriend nodig, maar hij verliet me waardoor ik amper meer kan leren en niet echt meer plezier kan maken. Als hij twee weken later had gewacht om het uit te maken, had ik normaal kunnen leren en had ik er voldoende kunnen zijn voor me vader. Op een gegeven moment zat mijn vader mij te troosten, terwijl hij het nog moeilijker heeft dan ik heb. Maargoed, ik kan het hem niet verwijten dat hij het nu heeft uitgemaakt, want hij voelde nou eenmaal niets meer voor me.

[Yadee]

Volk schreef:

Als je je er zo erg zorgen over maakt zou je kunnen overwegen om het uit te stellen naar een later moment. Een moment waarop jij je wat beter op je gemak voelt bij hem. Ik denk dat hij het wel kan begrijpen als jij zegt dat je er nog niet klaar voor denkt te zijn. Als je toch gaat, neem dan vriendinnen mee. Over het algemeen gaan mensen als vrienden niet alleen met z'n tweeën naar een film.

Naar mijn ervaring is een paar weekjes echt te kort om als vrienden zoiets te ondernemen. Maar dat ben ik, ik had ook bijna 2 jaar nodig om over mijn ex heen te komen, om hem echt helemaal alleen als een vriend te zien en niet meer als verlengde van mij.

Ik vind het ook wat snel om zoiets te gaan ondernemen, maar ik wil andere meiden gewoon voorblijven. Mijn angst wordt met de dag groter dat er opeens een hartje in zijn msn naam staat of iets dergelijks. Zijn gevoel voor mij is weg, maar ik hoop toch nog altijd dat ik dat gevoel kan terugbrengen. Het zal heel veel moeite gaan kosten, en ik moet het zo min mogelijk laten merken. Maar ik merk nu dat het uit is, pas hoe belangrijk hij voor me was.

Het is waarschijnlijk nog te vroeg om dit te zeggen, maar ik denk dat je je niet zo aan hem moet vastklampen... en dat het geen goed idee is om hem terug te willen krijgen.

[Yadee]

Freyja schreef:

Het is waarschijnlijk nog te vroeg om dit te zeggen, maar ik denk dat je je niet zo aan hem moet vastklampen... en dat het geen goed idee is om hem terug te willen krijgen.

Ja nee, het lijkt alsof ik inderdaad helemaal hem aan het stalken ben, maar dat is niet zo hoor. Ik heb vanaf maandag geen contact meer met hem gehad en het gaat elke dag iets beter. Kan je me uitleggen waarom het geen goed idee is om hem terug te willen krijgen? Als ik van hem hou, en als ik besef wat hij voor me betekent. Ik weet wel dat ik hem niet zo 1,2,3 terugkrijg en dat daar heel veel tijd voor nodig is maar kan je dat misschien wat verder toelichten?

[hookee]

Het beste is echt alle contact verbreken, zelfs hem uit je MSN-lijst te halen (je hoeft 'm niet te blokkeren).
Ook het idee van "vrienden blijven" wordt een marteling, want ééns komt hij met een ander, wat dan? Wil je dan nog steeds "vrienden"" blijven? Nee, want je wil méér en je zult het niet krijgen.

Hij heeft de kaarten in de handen, als hij nog geïnteresseerd is zal hij over de brug komen. Het heeft geen zin hem over die brug te trekken, want eens zal hij weer terugkijken en zien dat het niet zijn beslissing was en wordt het na een jaar nòg pijnlijker. Hij wil nu vooral "vrij" zijn, (en wil, vrees ik, eens kijken wat er nog meer aan prinsessenspul rondloopt.)
Wiens idee was dat "gezellige avondje"? Hij weet toch dat het jou pijn zal doen?

Afkicken doet zeer, maar is zeer noodzakelijk. Hoe oud ben je eigenlijk?

[Yadee]

hookee schreef:

Het beste is echt alle contact verbreken, zelfs hem uit je MSN-lijst te halen (je hoeft 'm niet te blokkeren).
Ook het idee van "vrienden blijven" wordt een marteling, want ééns komt hij met een ander, wat dan? Wil je dan nog steeds "vrienden"" blijven? Nee, want je wil méér en je zult het niet krijgen.

Hij heeft de kaarten in de handen, als hij nog geïnteresseerd is zal hij over de brug komen. Het heeft geen zin hem over die brug te trekken, want eens zal hij weer terugkijken en zien dat het niet zijn beslissing was en wordt het na een jaar nòg pijnlijker. Hij wil nu vooral "vrij" zijn, (en wil, vrees ik, eens kijken wat er nog meer aan prinsessenspul rondloopt.)
Wiens idee was dat "gezellige avondje"? Hij weet toch dat het jou pijn zal doen?

Afkicken doet zeer, maar is zeer noodzakelijk. Hoe oud ben je eigenlijk?

Ja klopt, heb hem net al verwijderd van facebook en msn. Heb ook geen contact meer met hem verder hoor. Het was zijn idee om vrienden te blijven. Toen hij het uitmaakte vroeg hij aan mij of hij goede vrienden wilde blijven, toen ik zei: 'nou ik weet het nog niet, hoe zie jij dat voor je? moet ik over een week weer gezellig op een bankje met je zitten?'. Daarop reageerde hij met: 'als je meent wat je nu zegt, ben ik nu weg'. Dus hij wilde persé vrienden blijven, het was dan ook zijn idee om dat gezellige avondje te doen. Hij wil me denk ik niet laten stikken, maar dat doet hij nu toch alll. Ben trouwens achttien.

[Neko*]

Ik vind zijn reactie echt heel erg raar. Natuurlijk kan jij niet binnen een week gezellig met hem op de bank gaan zitten, een week is veel te vroeg om er al gezellig over te doen. Vrienden blijven is prima, maar dan moet het wel kunnen, van beide kanten..

[hookee]

Het idee van vrienden blijven kan komen uit de veronderstelling dat het pijnverzachtend is; je hebt nog wat "over". Het kan dus zijn dat hij het wil om af en toe nog wat van jou te "proeven" wanneer hij dat wil. Da's fijn, voor hem, maar als er één is die meer wil is dat een marteling weer alleen naar huis te moeten. Een "shotje" is wel lekker, maar de kater erna..
Je eerste lange relatie (neem ik aan) en dan meteen 3 jaar, krijg je echt een hechte band, erg vervelend, maar je bent nog jong en flexibel, je komt er echt wel overheen.

Aan de andere kant.. zet 'm niet lelijk aan de kant. Wacht nog even af. Er zijn relaties die weer opbloeien omdat "je pas iets mist als je het kwijt bent". Bij de één werkt dat sneller dan bij de ander.
Je begrijpt dat "vrienden blijven" dat gemis wegneemt en een eventuele hernieuwde relatie in de weg staat.

[Yadee]

hookee schreef:

Het idee van vrienden blijven kan komen uit de veronderstelling dat het pijnverzachtend is; je hebt nog wat "over". Het kan dus zijn dat hij het wil om af en toe nog wat van jou te "proeven" wanneer hij dat wil. Da's fijn, voor hem, maar als er één is die meer wil is dat een marteling weer alleen naar huis te moeten. Een "shotje" is wel lekker, maar de kater erna..
Je eerste lange relatie (neem ik aan) en dan meteen 3 jaar, krijg je echt een hechte band, erg vervelend, maar je bent nog jong en flexibel, je komt er echt wel overheen.

Aan de andere kant.. zet 'm niet lelijk aan de kant. Wacht nog even af. Er zijn relaties die weer opbloeien omdat "je pas iets mist als je het kwijt bent". Bij de één werkt dat sneller dan bij de ander.
Je begrijpt dat "vrienden blijven" dat gemis wegneemt en een eventuele hernieuwde relatie in de weg staat.

Daar dacht ik ook al aan, hij wil me niet helemaal laten vallen, maar wil nog een beetje lief voor me zijn en daarom probeert hij vrienden te blijven. Moet ik hem - als ik hem weer zie- vragen of hij ooit nog bij me terugkomt? Ik weet niet wat hij wil en wat hij voelt, mede doordat het contact is verbroken vanaf mijn kant en hij al een week niets heeft laten horen. Als ik hem vraag of hij ooit nog bij me terugkomt en het antwoord is daar nee op, kan ik over een tijd weer gaan daten, maar als het antwoord ja is; zal ik nog even geduld moeten hebben. Dus, zou ik deze vraag moeten stellen aan hem, of ik moet ik dit onderwerp helemaal niet aan bod laten komen tijdens ons 'gezellige avondje'? Ik mis echt iemand om me heen, kortom; ik wil een vriend haha!

Ik zet hem - denk ik - niet heel lelijk aan de kant nu. Ik msn niet meer met hem, sms niet meer met hem en bellen doen we ook niet meer. Al het contact is eigenlijk van de ene op de andere kant verdwenen. Ik had hem nog een smsje gestuurd over hoe het met hem ging (dat was maandagavond) ,maar hij heeft daar niet meer op gereageerd, dus naar mijn mening heb ik het wel netjes afgesloten. Ook heb ik zijn ouders nog een kaart gestuurd met; bedankt voor de leuke tijden. Hij is daarintegen gewoon uit huis weggelopen en is zo langs mijn ouders gelopen zonder ook maar iets te zeggen.

Ik wist niet dat de liefde zo ingewikkeld kon zijn

[Dvine]

Zo te lezen is hij er klaar mee, dit klinkt heel hard maar het is gewoon zo.

Ga iets leuks doen, spreek niet met hem af en ga lekker uit met vriendinnen. Wat ook goed kan helpen is een rebound-iemand te vinden, zoiets kan je echt over zo'n break-up heenhelpen.

Tenminste, dat is wat ik zou doen..

[hookee]

Yadee schreef:

Moet ik hem - als ik hem weer zie- vragen of hij ooit nog bij me terugkomt?

Nee, dat weet hij toch (nog) niet, en, het komt zo zielig over..
Het is uit, jullie zijn allebei zo vrij als een vogel. Je mag naar hartelust daten als je er klaar voor bent. Als hij je erg mist en tòch terug wil, kun je dan overwegen of hij je meer waard is dan je nieuwe vlam.
Ik ben sowieso van mening dat je in je leven meer ervaring met relaties moet opdoen. Eens ga je zó aan elkaar wennen dat je je verveelt en gaat afvragen "hoe zou 't met een ander zijn". Waarschijnlijk heeft je ex die vraag al gehad..
Sample around and enjoy the ride, plak een wuppie op je bromfiets en zing mee met Ben Saunders..

Maar, da's mijn mening .

[Yadee]

hookee schreef:

Nee, dat weet hij toch (nog) niet, en, het komt zo zielig over..
Het is uit, jullie zijn allebei zo vrij als een vogel. Je mag naar hartelust daten als je er klaar voor bent. Als hij je erg mist en tòch terug wil, kun je dan overwegen of hij je meer waard is dan je nieuwe vlam.
Ik ben sowieso van mening dat je in je leven meer ervaring met relaties moet opdoen. Eens ga je zó aan elkaar wennen dat je je verveelt en gaat afvragen "hoe zou 't met een ander zijn". Waarschijnlijk heeft je ex die vraag al gehad..
Sample around and enjoy the ride, plak een wuppie op je bromfiets en zing mee met Ben Saunders..

Maar, da's mijn mening .

Ja, ik deel die mening met jou. Tuurlijk is het leuk om andere jongens beter te leren kennen dan één jongen in je hele leven. Ik ben ook wel benieuwd naar andere jongens, maar met hem heb ik gewoon al zo veel gedeeld. Hij zei vorige maand nog dat hij geen interesse had in andere meiden en dat hij tot z'n dood bij mij wilde bijven, ik had daar toch ook wel een iets andere mening over. Als je in heel je leven met één persoon hebt gehad, krijg ik niet echt het idee dat je geleefd heb. Maar bij een nieuwe relatie zou ik weer alles opnieuw moeten opbouwen en daar kijk ik toch best wel tegenop. Mijn ex - zo, dat klinkt raar- wist alles van me en wist precies wat ik wilde en hoe ik was.
Maar goed, een nieuwe uitdaging in het leven is uiteraard ook altijd goed.

[Yadee]

Dvine schreef:

Zo te lezen is hij er klaar mee, dit klinkt heel hard maar het is gewoon zo.

Ga iets leuks doen, spreek niet met hem af en ga lekker uit met vriendinnen. Wat ook goed kan helpen is een rebound-iemand te vinden, zoiets kan je echt over zo'n break-up heenhelpen.

Tenminste, dat is wat ik zou doen..

Wat heb ik toch een steun aan jullie hier haha! Nee serieus, het helpt echt wel hoor. Vriendinnen zeggen hetzelfde als jullie en zeggen dat ik een betere jongen verdien, maar ze kunnen zich niet heel goed inleven in mijn situatie, omdat ze het zelf nog niet hebben meegemaakt. Vandaar dat ik even een forum had opgestart, er zullen vast wel meer mensen zijn die keihard zijn gedumpt haha! It's time to start living the life

[Yadee]

Nouu, om jullie even op de hoogte te houden. Ik heb via via te horen gekregen dat hij een ander meisje helemaal het einde vindt. Het is net éen week uit, en hij loopt alweer bij een ander. Ik weet niet hoe ik me moet voelen op dit moment, jaloers, boos, verdrietig. Zondag ga ik hem weer zien en dan zien we wel hoe het loopt..

[hookee]

Yadee schreef:

Nouu, om jullie even op de hoogte te houden. Ik heb via via te horen gekregen dat hij een ander meisje helemaal het einde vindt. Het is net éen week uit, en hij loopt alweer bij een ander. Ik weet niet hoe ik me moet voelen op dit moment, jaloers, boos, verdrietig. Zondag ga ik hem weer zien en dan zien we wel hoe het loopt..

Zou me niks verbazen als hij haar al eerder in 't oog had, een week is wel èrg kort.
En ja, die drie emoties passen goed bij deze ervaring.

[Mr.Banana]

Aan de andere kant zou je ook blij voor hem kunnen zijn... Maar dat is denk ik niet zo passend bij deze situatie...

[Yadee]

Mr.Banana schreef:

Aan de andere kant zou je ook blij voor hem kunnen zijn... Maar dat is denk ik niet zo passend bij deze situatie...

Ik zou inderdaad blij kunnen zijn voor hem, maar dat wil nog niet echt lukken. Het idee dat hij er nu vandoor gaat met een ander meisje is wel een beetje pijnlijk natuurlijk. Wat je zegt inderdaad, de reden dat hij het uitmaakte met mij was: ik voel niets meer voor je. Ik denk dat ik een vermoeden heb, waardooor dat is gekomen en dat is omdat hij verliefd is geworden op dat andere meisje. Ik zie hem zondag en dan ga ik maar is goed praten met hem, misschien dat ik dan wat meer rust in mijn hoofd kan krijgen..

[Volk]

Yadee schreef:

Ik zou inderdaad blij kunnen zijn voor hem, maar dat wil nog niet echt lukken. Het idee dat hij er nu vandoor gaat met een ander meisje is wel een beetje pijnlijk natuurlijk. Wat je zegt inderdaad, de reden dat hij het uitmaakte met mij was: ik voel niets meer voor je. Ik denk dat ik een vermoeden heb, waardooor dat is gekomen en dat is omdat hij verliefd is geworden op dat andere meisje. Ik zie hem zondag en dan ga ik maar is goed praten met hem, misschien dat ik dan wat meer rust in mijn hoofd kan krijgen..

Probeer zondag het gesprek wel vriendelijk te houden. Probeer hem niet te beschuldigen vanwege dat meisje. In feite heeft hij alles netjes afgehandeld. Het zou nog best wel eens kunnen dat hij nu met dat meisje is om jou duidelijk te maken dat het niks meer gaat worden tussen jullie twee. Maar probeer dus het gesprek vriendelijk te houden.

[hookee]

Volk schreef:

Probeer zondag het gesprek wel vriendelijk te houden..

Als echter tijdens het gesprek duidelijk wordt dat hij gelogen heeft is een kras over de lengte van z'n auto natuurlijk wel zo gepast.

[Mr.Banana]

Volk schreef:

Probeer zondag het gesprek wel vriendelijk te houden. Probeer hem niet te beschuldigen vanwege dat meisje. In feite heeft hij alles netjes afgehandeld. Het zou nog best wel eens kunnen dat hij nu met dat meisje is om jou duidelijk te maken dat het niks meer gaat worden tussen jullie twee. Maar probeer dus het gesprek vriendelijk te houden.

Hier ben ik het mee eens.
In een relatie heeft eigenlijk nooit iemand de volledige schuld (vindt ik) en dus lijkt het mij ook niet zinnig om daarover te beginnen...
Jij wil rust in je hoofd, en dat bereik je niet met schuld geven...

[Thinus]

Dus hij heeft je gedumpt en binnen een week zit hij al achter een ander aan, of hij had haar al langer op het oog. Sorry maar ik denk niet dat er dan nog een kans inzit dat hij je terug zal willen.

Ik zeg niet wat je moet doen maar ik zou erg beledigt en boos worden, geen contact meer opzoeken voor de komende maanden. Beste remedie om eroverheen te komen, want als je jaloers gaat worden en gaat hopen ga je jezelf alleen maar meer pijn doen.

[ik_eet_egels]

Spreek niet met hem af, ook niet als vrienden. Mocht hij je nog van gedachten veranderen dan weet hij je wel te vinden. Maar accepteer dat het voorbij is en ga verder.

[Yadee]

Thinus schreef:

Dus hij heeft je gedumpt en binnen een week zit hij al achter een ander aan, of hij had haar al langer op het oog. Sorry maar ik denk niet dat er dan nog een kans inzit dat hij je terug zal willen.

Ik zeg niet wat je moet doen maar ik zou erg beledigt en boos worden, geen contact meer opzoeken voor de komende maanden. Beste remedie om eroverheen te komen, want als je jaloers gaat worden en gaat hopen ga je jezelf alleen maar meer pijn doen.

Ja maar weet je wat het is. Ik weet dus niet zeker of hij een ander heeft. Ik heb het van een meisje gehoord die bij hem werkt, en dat meisje is een goede vriendin van mij. Er zitten dus twee personen tussen die ik wel vertrouw, maar die het verhaal ook wel kunnen verdraaien. Ik weet niet of hij haar wel echt ziet zitten en wat hij voelt et cetera. Ik heb wel het idee dat het beter met me gaat. Als hij offline gaat wanneer ik online ga, denk ik bij mezelf: flauw, dan doe je dat toch lekker. Het was zijn idee om vrienden te blijven, maar het rare is dat hij er helemaal geen initiatief voor neemt.

[Dvine]

Als een relatie uitgaat spreek je altijd af dat je vrienden blijft... Maar in realiteit is het heel erg moeilijk om zomaar vrienden te blijven, vooral in dit soort situaties.

[Yadee]

Ik snap hier echt niks meer van. Vanmiddag hebben we afgesproken en heb ik al mn fouten die ik de afgelopen jaren heb gemaakt, toegegeven. HIj vond het fijn om te horen dat ik over mezelf nadacht en dat hij geen ander meisje op het oog heeft- hoewel ik niet weet of ik dit nou moet geloven of niet. We hebben een rondje gelopen door het park en op het begin was het nog wat afstandelijk, maar even later zijn we op een bankje gaan zitten en toen begon hij me te knuffelen en trok hij mij naar zich toe. Ook heeft hij me gezoend, hij nam het initatief en dat weet ik heel zeker. Wat moet ik hier nou weer mee, ik snap het echt niet meer. Ik wil zo graag weten hoe hij zich nu voelt, maar ik denk dat het niet verstandelijk is om nu dat aan hem te gaan vragen. Toen we weggingen zei hij: ik hou van je en gaf hij me een kus op mn voorhoofd.

[Cherry Springs]

Wat een stom gedrag van zijn kant. Ik zou gewoon vragen of hij nou wil dat het uit is of niet. En dan jezelf goed afvragen of jij eigenlijk hem nog wel wil als hij zo vreemd doet.

[Yadee]

Cherry Springs schreef:

Wat een stom gedrag van zijn kant. Ik zou gewoon vragen of hij nou wil dat het uit is of niet. En dan jezelf goed afvragen of jij eigenlijk hem nog wel wil als hij zo vreemd doet.

Nogal, ik snap het niet echt. Waarom zou hij zoiets doen. Ik was hem eindelijk aan het vergeten, en dan gaat hij me zoenen. Ik zou nu eigenlijk heel blij moeten zijn, maar ik ben echt in de war. Ik snap zijn actie niet echt..

[Volk]

Yadee schreef:

Nogal, ik snap het niet echt. Waarom zou hij zoiets doen. Ik was hem eindelijk aan het vergeten, en dan gaat hij me zoenen. Ik zou nu eigenlijk heel blij moeten zijn, maar ik ben echt in de war. Ik snap zijn actie niet echt..

Hij doet het omdat jij het toestaat. Als jij duidelijk zou aangeven dat je dat niet wil hebben zal hij het waarschijnlijk niet doen. Maar het is uit en hij probeert het en doet het met jouw toestemming, dus dikke kans dat hij niet eens door heeft hoe stom hij zich gedraagt.

Ik heb hetzelfde meegemaakt toen het uit ging. Toen ik jaren later ging vragen waarom hij zich toen zo eikelig had gedragen kreeg ik te horen dat ik zelf vrolijk had meegedaan, had ingestemd, en dat hij helemaal niet door had hoe pijnlijk het voor mij was.

[hookee]

Even de situatie daargelaten, wat bezielde je al jouw "fouten" op tafel te leggen? Iedere handeling die we doen is een gevolg van een situatie, een keuze. Die situatie kan hij best zelf hebben veroorzaakt. Heeft hij ook al een beetje nagedacht over zijn handelen de afgelopen jaren of is hij zonder fouten? Waarom stel je jezelf zo kwetsbaar op? "Ik ben je niet waard, ik doe zoveel verkeerd". Wees eens wat meer trots op jezelf !

En zijn handelen op 't bankje.. hij voelt zich misschien rottig dat hij het heeft uitgemaakt en probeert je beter te laten voelen. (want dan kan hij zichzelf ook weer beter voelen). Geef niet toe aan zijn rotgevoel, ook dit heeft hij zelf veroorzaakt. Jij lijdt eronder en ook hij heeft recht op een rotgevoel. Heeft hij spijt van zijn beslissing kan hij dat gewoon zeggen. Jou op de reservebank zetten is geen optie !