Neef gaat binnenkort dood.

Heey Jongens,

Ja ik weet het, het is een heel deprimerende titel maar het is helaas de waarheid

Ik zal even zeggen hoe het zit.

Ik kan heel goed ertegen als mensen dood gaan enzo. Ik huil ook niet op begravenissen van familieleden (niet dat ik er blij om ben hoor!!). Maar nu ik dit nieuws te horen kreeg was dat wel een harde klap in me gezicht. En waarom? Ik ben z'n oom. Hij is nog maar 2 jaar oud en word binnenkort 3. T vreet gewoon aan me.. ik kan niet eens meer normaal met hem zijn zonder te denken: Hij gaat dood.

Astjeblieft help me!

[Lente]

wat vreselijk.. praat je er over met bijvoorbeeld je ouders?

Me vader is erg druk en die zie ik hooguit 1 x per week vanwege ze werk.. en nou ja de band tussen mij en me moeder is nooit echt heel sterk geweest.. najaa ik heb wel een vriendin (geen verkering), waarmee ik wel vaak praat. Ik heb het haar al verteld maar het is gewoon.. ik kan geen een mooi moment volgens mij meer met me neefje doorbrengen voordat die dood gaat

Dat je je er bewust van bent dat hij gaat sterven, kan de momenten waarin jij bij hem bent, misschien juist waardevoller maken...

Mag ik vragen wat hij heeft?

Misschien helpt het als je denkt: Dit zijn de laatste momenten, laten we er wat moois van maken?

En hoe oud ben jij?

Freyja schreef:

Dat je je er bewust van bent dat hij gaat sterven, kan de momenten waarin jij bij hem bent, misschien juist waardevoller maken...

Mag ik vragen wat hij heeft?

Dit ja! Misschien is het nu juist wel mooier als jij bij hem bent, of iets gaat doen.

Misschien is het wel fijner om er over te praten met iemand? Of om al je gedachtes op te schrijven.

[Cherry Springs]

Jeetje, twee jaar nog maar... Wat vreselijk voor je. Je kunt het natuurlijk niet daadwerkelijk minder erg maken dan het is, maar je kan bijvoorbeeld je gevoelens opschrijven of er veel over praten, uiteindelijk zal je het beter kunnen accepteren. Misschien als je er met zijn ouders over praat? Zij zullen ongetwijfeld begrijpen hoe jij je erover voelt en hun verdriet is zo mogelijk nog groter dan dat van jou.

Heel veel sterkte.

[honkballertje]

Respect dat je dit op een forum durft/wilt plaatsen.
Enige tip die ik je kan geven (en al boven mij is gegeven) is om nog zoveel mogelijk tijd met je neefje door te brengen nu het nog kan (als dat kan met de situatie waar je neefje nu in zit natuurlijk).
Het verwerken van een verlies wat je niet aan ziet/zag komen is altijd zwaar. Sterkte

Zorg voor een foto van Jou en je neefje samen, misschien dat het nu raar klinkt maar later ga je daar echt veel waarde aan hechten.

En verder echt heel veel sterkte gewenst!!

Duckdoggy schreef:

Zorg voor een foto van jou en je neefje samen, misschien dat het nu raar klinkt maar later ga je daar echt veel waarde aan hechten.

goede tip zou ik zeker doen.

Misschien kun je het er ook over hebben met je oom en tante (de ouders van je neefje).

Wat een vreselijk nieuws voor je, sterkte ermee.

Aw, dit is heel erg voor je. En ik snap dat je er helemaal kapot van bent. Maar je moet nu juist alle momenten met je neefje aangrijpen en zoveel mogelijk leuke dingen met hem doen. Maak foto's en filmpjes, ga lekker met hem spelen en doe alsof iedere dag de laatste is. Natuurlijk zal er altijd een stemmetje in je hoofd zijn die jou eraan laat denken, maar laat het alsjeblieft niet de tijd verpesten die je nog wel hebt.

Ik neem aan dat het het kindje is van jouw broer of zus (aangezien jij zijn oom bent)? Misschien is het een mooi idee om een soort van boek te maken, met foto's en tekeningen (van je neefje) en misschien verhaaltjes en zo. Dat kun je dan uiteindelijk aan zijn ouders geven - of het zelf houden, natuurlijk. En misschien als je ooit nog een neefje/nichtje krijgt, dan kun je die over zijn/haar broertje vertellen. Het is belangrijk herinneringen te maken en te bewaren.

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Het moet zo vreselijk zijn voor zijn ouders. Dat is namelijk het ergste wat iemand kan overkomen. Een kind verliezen. Breng dus ook veel tijd met hen door. En praat met je eigen ouders/broers/zussen. Jij voelt je misschien alleen met jouw verdriet, maar dat ben je niet. Zorg er dus voor dat je het niet alleen probeert door te komen, okay?

Heel veel sterkte ermee en heel veel plezier met je neefje. <3

Ik ben 16 jaar oud... najaa hij gaat vandaag voor een paar weken naar loudres of op vakantie dus dat is wel leuk voor hem. Ik zelf praat er welleens met die ene vriendin over (geen verkering hoor!!). maarjaa t werkt wel.. maar echt praten doe ik niet zoveel over dit soort dingen. Maar ik ga dat schrijven eens proberen.. Misschien post ik het ook wel voor jullie zodat jullie het kunnen zien!

[jongenopzoek]

ik weet hoe dat dat voelt. mijn neef is ook gestorven toen ik 8 was. ik ben nu 15 en het is nog even erg. ik denk elke dag nog aan hem. het doe iets met een mens.
sterkte