Hoe voorkom ik manie?

Laat ik voorop stellen dat ik nooit manisch ben geweest. Ik ben wel heel depressief geweest. Eindelijk is de oorzaak van mijn psychiatrische problemen gevonden: ik heb een auto-immuun ziekte die mijn hormonen in de war schopten. Door medicijnen is die auto-immuun reactie nu onder controle. Op dit moment gaat eigenlijk alles goed en ik voel me super. Misschien iets té. Op zich levert het nog geen problemen op, maar ik ben bang dat als ik zo door ga, ik eerst in een manie terecht kom en daarna keihard onderuit ga in een depressie. Dat wil ik écht niet meer. Op dit moment ben ik erg alert, met name omdat ik weinig slaap en ik weet waar dat op uit kan draaien. Mijn anti-depressivum wordt nu afgebouwd, maar ik vraag me af wat ik verder kan doen.

Ik moet eigenlijk veel eerder naar bed gaan, maar het lukt me maar niet. Ik ben niet moe en wil steeds nog zo veel doen! En die paar keer dat het wel lukt om op tijd naar bed te gaan, lig ik uren wakker, te luisteren naar mijn eigen "geniale" ideeën. Ik wil dit onder controle krijgen, liefst zonder slaapmedicatie. Maar hoe?

Opschrijven wat je denkt, zodat je zeker weet dat je het niet vergeet en het minder onrustig is in je hoofd wil wel ns helpen....
Of anders gaan lezen ofzo, dan verzet je je gedachten ff...

[Freud, S.]

Ik begrijp dat je heel bezord bent over je gezondheid, maar het wakker liggen hoeft niet noodzakelijk een teken te zijn voor een nakende manische episode hoor!
Misschien lig je net zolang wakker omdat je te veel nadenkt over wat de gevolgen kunnen zijn van lang wakker te liggen ..


Zoals duckdoggy al voorstelde is een boekje maken een prima idee, op deze manier help je jezelf je gedachten te structureren ...

Heb je deze bezorgdheid als eens aan iemand laten weten? Misschien is het wel een volkomen normale reactie op het afbouwen van die medicijnen?

Freud, S. schreef:

Ik begrijp dat je heel bezord bent over je gezondheid, maar het wakker liggen hoeft niet noodzakelijk een teken te zijn voor een nakende manische episode hoor!
Misschien lig je net zolang wakker omdat je te veel nadenkt over wat de gevolgen kunnen zijn van lang wakker te liggen ..


Zoals duckdoggy al voorstelde is een boekje maken een prima idee, op deze manier help je jezelf je gedachten te structureren ...

Heb je deze bezorgdheid als eens aan iemand laten weten? Misschien is het wel een volkomen normale reactie op het afbouwen van die medicijnen?

Ik heb het er wel met mijn psychiater over gehad en zij deelt mijn bezorgdheid. Ook mijn ouders zeggen steeds dat ik rustig aan moet doen. Overdag lukt het me wel om mezelf in de hand te houden. Ik heb de neiging om continu het woord te hebben, maar ik ben me bewust hiervan en houd me in. Zo zijn er veel van die dingen, maar ik weet mezelf terug te fluiten.

Dat opschrijven is inderdaad een goed idee, maar dat doe ik al. Overdag ben ik continu dingen aan het opschrijven. Voor het slapen gaan besteed ik even tijd om alles op te schrijven wat me te binnen schiet, zodat ik het niet vergeet. Dat stopt alleen het denken niet. De gedachtes die ik heb als ik in bed lig zijn overigens niet dat ik bezorgd ben, maar allemaal dingen die ik op dat moment geniaal vind en daarom ben ik bang ze te vergeten. Soms sta ik dan even op om die ideeën weer op te schrijven, maar ik kan niet aan de gang blijven...

Overigens bouw ik het anti-depressivum af omdat ik bang ben manisch te worden, niet andersom.

Heel simpel, zoals je kunt beredeneren dat je depressie niet klopt bij de werkelijkheid, zo zul je ook té positief denken moeten koppelen aan hoe het écht gaat en beseffen dat het nergens op slaat, dat het een gevoel is, een kwestie van hormonen. Maar je gevoel onderdrukken, weten dat dat niet klopt, is enorm lastig. Zorg in elk geval dat je je energie, zoals je die nu voelt, kwijt kunt in iets structureels. Ga geen ideeën die fantastisch lijken opschrijven, maar ga sporten, opruimen, etc. Lig je wakker, ga random feitjes lezen en leren. Maak gebruik van wat je nu voelt zonder het uit de hand te laten lopen en zorg dat je iets hebt om op terug te vallen. Maar het blijft natuurlijk gruwelijk lastig.

Op dit moment besef ik heel goed dat het nergens op slaat. De pest van een manie (en ook een depressie) is dat je hormonen je hersens zo hebben beïnvloed dat je de realiteit simpelweg niet meer kúnt zien, hoe hard je ook je best doet het te relativeren. Maar goed, zo ver wil ik niet komen.

Ik besteed al veel tijd aan opruimen en poetsen (werkelijk, mijn kamer is nog nooit zo opgeruimd geweest als de laatste tijd). Ook ben ik veel aan het leren. Ik ben erg geïnteresseerd in filosofie en het brein en alles wat daaromheen zit en ik zoek er veel over op, lees veel boeken. Maar ook dat houdt mij wakker. Ik zit 's avonds vaak nog uren achter mijn computer en mijn boeken dingen uit te vogelen. Omdat ik het zo enorm interessant vind kan ik dan niet stoppen.

Wat bedoel je precies met dat ik iets moet hebben om op terug te vallen?

Ik weet dat je het niet meer kúnt zien, want je voelt het zo enorm sterk. Maar alsnog moet je het proberen te relativeren, da's ook de manier om de depressie te overwinnen en in te grijpen (door hulp te vragen, etc.). En dat erop terugvallen, dat bedoel ik dus vooral door de manie te gebruiken om iets positiefs te doen, kennis te krijgen, diploma's te halen, je leven goed in te richten, zodat wanneer je ooit weer omslaat je dat hebt en vooruit kunt. Want in een depressie ga je niet vooruit. Dan is het een kwestie van het moment overleven.

Hm, ik besef dat ik het vooral heb over een manie handelen (en voel me nog niet heel erg helpful daarin), maar een manie voorkomen, dat kan alleen door goed voor jezelf zorgen en medicatie. Goed voor jezelf zorgen is dan vooral goede nachtrust etc, wat evt ook via medicatie kan. En natuurlijk sporten en gezonde voeding blablabla. Dit weet je allemaal al wel, neem ik aan.

Ja dat weet ik inderdaad, maar mijn vraag is voornamelijk: hóe zorg ik voor een goede nachtrust? Hóe roep ik mezelf een halt toe.

[Steleto]

Zou je misschien, als het je lukt om op tijd naar bed te gaan, een cd met een geleide meditatie kunnen opzetten die je bijvoorbeeld helpt met je aandacht naar je lijf te gaan en te ontspannen? Als er tegen je gepraat wordt, is het misschien moeilijker te blijven draaien in je gedachten en geniale plannen, en kun je toch genoeg ontspannen om daarna te kunnen slapen?
Ik weet niet of dat werkt, ik heb geen ervaring met manische trekken, maar ik weet wel dat het voor mij goed werkt om te ontspannen voordat ik ga slapen als ik een overvol druk hoofd heb.

Oh dus je vraag is: hoe schop ik mezelf naar bed?

Nouja, beloningssystemen, ontspantechnieken, etc. Hoewel mediteren bij voorbaat al kut klinkt, kan het je misschien wel helpen. En iemand die je af en toe ernstig toespreekt? Of je lichaam uitputten door 's avonds nog hard te lopen, te douchen en dan echt te gaan slapen. Zoiets?

Lusi schreef:

Oh dus je vraag is: hoe schop ik mezelf naar bed?

Nouja, beloningssystemen, ontspantechnieken, etc. Hoewel mediteren bij voorbaat al kut klinkt, kan het je misschien wel helpen. En iemand die je af en toe ernstig toespreekt? Of je lichaam uitputten door 's avonds nog hard te lopen, te douchen en dan echt te gaan slapen. Zoiets?

Haha, ja dat is een groot onderdeel ervan inderdaad . Het onderliggende probleem is dat ik niet wakker wil liggen. Dat het in mijn ogen geen nut heeft om naar bed te gaan als ik dan toch alleen maar lig te woelen en te denken.

Mediteren is inderdaad wel een idee. Zweverig doen zal niet helpen, maar ik kan wel proberen op mijn ademhaling te letten en misschien een rustig muziekje opzetten! Dat zijn wel goede ideeën.

Ik ga ook even kijken of er een programma'tje is dat mijn computer automatisch op een bepaald tijdstip kan uitschakelen. Ik ga sowieso een wekker zetten om me eraan te herinneren dat ik naar bed moet. Helaas is er niets of niemand die mijn boeken dicht kan slaan .

[JustADreamer]

Lusi schreef:

Oh dus je vraag is: hoe schop ik mezelf naar bed?

Nouja, beloningssystemen, ontspantechnieken, etc. Hoewel mediteren bij voorbaat al kut klinkt, kan het je misschien wel helpen. En iemand die je af en toe ernstig toespreekt? Of je lichaam uitputten door 's avonds nog hard te lopen, te douchen en dan echt te gaan slapen. Zoiets?

Hardlopen vroeg op de avond is prima, maar laat op de avond kan het er voor zorgen dat je alleen maar langer wakker ligt omdat je inspanning hebt gedaan en daarna niet in een keer compleet kan ontspannen...

Meditatie klinkt misschien wat zweverig, maar er zijn genoeg manieren om te mediteren. Een rustig muziekje opzetten en gedachteloos tekenen (mandala's of gewoon vrije vorm) is ook een vorm van meditatie, bewust wandelen en daarbij letten op iedere stap die je zet is óók meditatie. Bewust afwassen en elke sensatie die er daarbij waar te nemen valt waarnemen is dat óók. Meditatie kan met rustig muziekje en alleen op je ademhaling letten, of je hele lijf checken, van teen tot top om te kijken of alles ontspannen is, of je kunt je mee laten nemen door een geleide meditatie die je laat vliegen op een draak. Het is maar net hoe zweverig je het zelf wilt maken

JustADreamer schreef:

Hardlopen vroeg op de avond is prima, maar laat op de avond kan het er voor zorgen dat je alleen maar langer wakker ligt omdat je inspanning hebt gedaan en daarna niet in een keer compleet kan ontspannen...

Meditatie klinkt misschien wat zweverig, maar er zijn genoeg manieren om te mediteren. Een rustig muziekje opzetten en gedachteloos tekenen (mandala's of gewoon vrije vorm) is ook een vorm van meditatie, bewust wandelen en daarbij letten op iedere stap die je zet is óók meditatie. Bewust afwassen en elke sensatie die er daarbij waar te nemen valt waarnemen is dat óók. Meditatie kan met rustig muziekje en alleen op je ademhaling letten, of je hele lijf checken, van teen tot top om te kijken of alles ontspannen is, of je kunt je mee laten nemen door een geleide meditatie die je laat vliegen op een draak. Het is maar net hoe zweverig je het zelf wilt maken

Daarom zei ik ook, achteraf douchen, afbouwen, en echt slapen.

En zweverig zou ik ook niet willen (vandaar dat ik ook zei dat medicatie bij voorbaat al kut klinkt) maar er zijn opties zat die het niet hebben over ontdekken welk dier je was in een vorig leven.

Hardlopen kan ik niet vanwege mijn zwakke knieën (hoewel ik het toch misschien nog eens ga proberen binnenkort).

Ik weet dat niet alle meditatie zweverig is hoor en ik weet ook dat op je ademhaling letten e.d. ook een vorm van meditatie is. Echt geleide meditaties, daar houd ik niet van. Nare ervaringen mee gehad tijdens mijn psychoses (als iemand dan zegt dat je je innerlijke vriend ontmoet en je vraagt hoe die eruit ziet, dan komen de meest enge personen uit je psychoses naar voren). Ik wil dus voorkomen dat ik daar weer aan moet denken. Gaan kleuren kan inderdaad wel, echt iets gaan tekenen... Dat is dan weer geen goed idee. Ik kom er wel uit!

Ik heb trouwens met mijn casemanager gesproken en we hebben een soort slaapritueel gemaakt (strak schema van wat ik ga doen voordat ik naar bed ga). Wat we ook nog bedacht hadden: ik kan een spelletje gaan spelen op mijn gameboy. Dan ben ik hersenloos bezig en ik ben het toch na een kwartier zat, dan ga ik misschien wel slapen.

Ik ga NU mijn computer uitzetten. Deel van het plan was om om 11 uur mijn computer uit te schakelen!