Dit was eerder spottend bedoeld, ik dacht dat ik ook wel een gedicht kon schrijven waarmee ik de gouden-tulp-Libelle prijs zou winnen

Maar uiteindelijk vind ik het toch wel grappig geworden. Ofzo.
De wind;
Zij waait door de lucht,
Waaruit zij bestaat.
Een vogel;
voert zij mee op haar vlucht,
waarheen deze ook gaat.
De wind;
zij speelt zonder enig gerucht
dan ruisende blaad’ren.
Een blad;
losgekomen van zijn begin
beweegt op de luchtige stroom.
Een vogel;
verroert geen vin,
zweeft nog immer op de wind zo loom.
De wind;
omhelst zich in
een mistige droom.
De zon;
stralend weerkaatst zij
glinsterend licht op
een libelle.
Een vogel;
flitst vlug naderbij
zet de flonkering stop.
Een prooi.
De wind;
zij houdt halt
een stil moment van rust.
Een blad
wanneer het op aarde valt
eveneens.