Ik ben een heel slechte slaper. Als ik slaap, slaap ik telkens kleine stukjes en nooit uren achter elkaar.
Maar volgens mijn psychiater komt dit vooral door het gebrek aan een goede slaaphygiëne. Max. 8-9 uur per nacht slapen. Dus niet vroeg er in en laat eruit. Als je om 8u opstaat, pas om 12u gaan slapen. Als je niet kunt slapen maar wel in je bed ligt, opstaan en iets anders gaan doen (niet tv kijken of iets inspannends, gewoon iets rustigs), want anders went je lichaam aan het wakker liggen in bed. In het weekend je aan je normale ritme houden (En ik weet dat dat het lastigste is, we denken op stap te kunnen gaan en uit te slapen, maar in werkelijkheid verschuiven we onze slaap naar een later tijdstip. Dat kost een week om weer in het ritme te komen, maar dan is het weer weekend

), dus op hetzelfde tijdstip opstaan.
Af en toe slaapmedicatie maakt het ook weer moeilijker om het lichaam de volgende dag weer zonder te laten slapen, elke dag slaapmedicatie zorgt voor gewenning (en daar weet ik alles van, ik moet tegenwoordig al 4mg lormetazepam slikken als ik onder zeil wil raken. En die gewenning is 4 jaar geleden opgetreden, daarna zeker twee jaar niet gebruikt).
Maar dat is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kruip er vaak om 10u in omdat ik gewend ben aan 1.5 uur wakker liggen op zijn minst voor ik in slaap val. En ik kan er 's ochtends heel moeilijk uit omdat ik het idee heb dat ik tegen de ochtend juist eindelijk wat vaster slaap. Tegenwoordig probeer ik zoveel mogelijk mijn ritme aan te houden en mijn alcoholinname beperken heeft ook positieve effecten en het lijkt een beetje beter te gaan.