niet kunnen plassen in bijzijn van anderen

[DAH]

Ik weet niet zeker of dit hier of in Psychologie moet.

Het probleem: Als er mensen in de buurt zijn kan ik niet plassen. In een apart, gesloten hokje lukt het me wel, maar bij de urinoirs lukt het me gewoon niet als er mensen bij zijn. Als alleen urinoirs beschikbaar zijn, dan moet ik mijn plas inhouden totdat er een wc hokje beschikbaar is. Ik wil graag weer gewoon in een urinoir kunnen plassen.

Heeft iemand tips of ideeën hierover?

[Martiño]

Jij hebt last van urinaire agorafobie. Dat is een beetje een flauwe term voor (een lichte vorm van) plasangst, waarbij mensen het onprettig vinden en gespannen zijn als ze moeten plassen in het bijzijn van anderen. Het komt meer voor dan je denkt, en vanzelfsprekend vooral bij mannen omdat het nu eenmaal zo gegroeid is door de jaren heen dat we gezellig naast elkaar staan te pissen.

Veel mannen vinden het onprettig om in het bijzijn van andere mannen te plassen, om verschillende redenen. De beste manier om er vanaf te komen is (in lichte gevallen van plasangst, niet zulke sterke gevallen dat je alleen maar thuis durft te plassen) denk ik proberen om het gewoon te doen.

Ga het urinoir niet uit de weg en ga jezelf niet haasten of te veel nadenken over het plassen (en daarmee de druk verhogen), maar probeer jezelf te ontspannen, probeer anders gewoon even op een stukje muur te fixeren en probeer je gedachten te laten afdwalen (denk aan een film die je recent hebt gezien of hoe je rooster er de komende dagen uitziet). Wat ook kan helpen is naar het toilet gaan als het écht moet, niet als je alleen maar een lichte aandrang voelt. Je lichaam helpt je dan ook een stuk op weg als de aandrang groot genoeg is.

Als het voor jou echt extremere vormen aanneemt (dat je niet meer naar een openbaar toilet, afgesloten of niet, durft) of andere problemen krijgt, dan is het misschien wel een idee om even naar de huisarts te gaan. Het is geen bekend probleem, maar veel mannen hebben er last van (meer dan je denkt) en durven het gewoon niet te vertellen.

[Eind-Baas]

Dit heb ik ook een klein beetje, en ik ken ook zat anderen die het een hebben.
Inderdaad, wachten tot je nodig moet help wel. Meestal kijk ik gewoon naar 1 stukje muur en probeer iedereen om me heen te vergeten, alsof ik alleen sta.

Tegenwoordig heb ik er trouwens bijna geen last meer van, dus inderdaad gewoon in urinoirs pissen dan komt het vanzelf wel goed.

Had ik eerst ook. Tot mijn 17e ofzo. Toen was het opeens weg.

[Heer Wil]

Nu je het zegt, zou ik ook wel eens gehad kunnen hebben. Vroeger duurde het dan gewoon wat langer, of zolang tot de rest weg was. Gewoon blijven staan en lekker laten lopen.

Martiño schreef:

Jij hebt last van urinaire agorafobie. Dat is een beetje een flauwe term voor (een lichte vorm van) plasangst, waarbij mensen het onprettig vinden en gespannen zijn als ze moeten plassen in het bijzijn van anderen. Het komt meer voor dan je denkt, en vanzelfsprekend vooral bij mannen omdat het nu eenmaal zo gegroeid is door de jaren heen dat we gezellig naast elkaar staan te pissen.

Veel mannen vinden het onprettig om in het bijzijn van andere mannen te plassen, om verschillende redenen. De beste manier om er vanaf te komen is (in lichte gevallen van plasangst, niet zulke sterke gevallen dat je alleen maar thuis durft te plassen) denk ik proberen om het gewoon te doen.

Ga het urinoir niet uit de weg en ga jezelf niet haasten of te veel nadenken over het plassen (en daarmee de druk verhogen), maar probeer jezelf te ontspannen, probeer anders gewoon even op een stukje muur te fixeren en probeer je gedachten te laten afdwalen (denk aan een film die je recent hebt gezien of hoe je rooster er de komende dagen uitziet). Wat ook kan helpen is naar het toilet gaan als het écht moet, niet als je alleen maar een lichte aandrang voelt. Je lichaam helpt je dan ook een stuk op weg als de aandrang groot genoeg is.

Als het voor jou echt extremere vormen aanneemt (dat je niet meer naar een openbaar toilet, afgesloten of niet, durft) of andere problemen krijgt, dan is het misschien wel een idee om even naar de huisarts te gaan. Het is geen bekend probleem, maar veel mannen hebben er last van (meer dan je denkt) en durven het gewoon niet te vertellen.

Urinaire agorafobie? Urinaire pleinvrees dus? Volgens mij noem je het: paruresis of openbare plasvrees. Geen bekend probleem, maar veel mannen hebben er last van? Oh je bedoelt dat er niet veel over gesproken word. Verder zijn de tips wel goed die je geeft. Vooral fixeren op een stuk muur werkt goed, of als er iets van reclame hangt dit overdreven aandachtig gaan lezen. Dat van ophouden tot je nodig moet werkt vaak minder goed. Want als je je slecht kunt ontspannen dan blijft die spier gewoon dicht. Wat ook nog een tip is: je adem een tijdje inhouden (niet te lang natuurlijk.. ) schijnt een stof te vormen in je hersenen die je spieren ontspant. Wat ik zelfs zwaar irritant vind, als een of andere dronke debiel tegen je aan staat te praten bij de urinoirs.. beetje toilet etiquette is er de laatste jaren niet meer bij. Gewoon je muil houden als iemand probeert te pissen..

[Martiño]

Bedankt voor de evaluatie van mijn advies.

Zoals ik al zei: urinaire agorafobie is een flauwe grap, die ik wel vaker gehoord heb, een manier om het onderwerp bespreekbaar te maken, je moet het niet te serieus nemen.
Overigens is de term ook weer niet zo vreemd, agorafobie is angst voor onbekende en onvertrouwde omgevingen (niet per definitie open ruimtes), al dan niet met aanwezigheid van veel onbekenden (zoals een openbaar toilet) en plasstoornissen kunnen daar uit voorkomen. Maar zoals ik al zei: niet te serieus nemen.

[Crocodi1e]

Hey dat heb ik ook! Gelukkig ben ik niet de enige. Weet niet echt of er een oplossing voor is, ik wacht ook altijd tot er een hokje vrijkomt. Maar als er heel veel lawaai is zoals tijdens de leswisseling of op bijvoorbeeld het vliegveld of een druk toilet in een snelwegcafé heb ik er zelfs in een gesloten hokje moeite mee.

[MiBe]

Genoeg bier drinken, dan moet je op een gegeven moment zo nodig dat je vanzelf gaat pissen. Verder moet je niet stilstaan bij het feit dat er iemand naast je staat, die heeft het druk genoeg met zijn eigen behoefte.