Hoi,
Ik ben bezig met een wiskundecursus en daar loop ik tegen een probleem aan waarvan ik hoop dat een van jullie tips voor mij heeft

In het verleden (basisschool & vmbo) ben ik altijd slecht geweest in rekenen en wiskunde. Ik heb meer tijd nodig dan dat leraren mij toendertijd gaven. Na het vmbo ben ik ook een sociale studie gaan doen, waarin ik wiskunde en rekenen bijna niet meer heb nodig gehad. Nu (na mbo en hbo) wil ik toelating doen voor een master en zal ik dus weer aan mijn reken/wiskunde vaardigheden moeten werken.
Tijdens de les gaat het eigenlijk goed. Ik begrijp (meestal) wat de docent vertelt en als hij voorbeeldsommen op het bord schrijf weet ik deze foutloos op te lossen. Als ik zelfstandig aan de slag moet aan de les merk ik al dat ik meer onzeker ben, ik twijfel ineens aan alles (terwijl ik 3 sec. ervoor een soortgelijke som foutloos heb opgelost), weet formules niet meer en vraag snel hulp bij docent/medestudenten.
Maar het is de bedoeling dat ik thuis aan de slag ga en dat lukt gewoon niet. Zodra ik niet binnen een paar seconde snap wat ik moet doen voel ik mij benauwd, onzeker en paniekerig. Ik weet dat dit gevoel nergens op slaat (ik ben 10 jaar ouder en niet mee zoals dat jonge kind in de klas) maar ik voel mij nog wel zo!
Het lijkt een combinatie van faalangst met enorme prestatiedruk (ik wil dit zooo graag halen) en dat zorgt ervoor dat er niets meer uit mijn handen kom, ik sommen niet afmaak of mijn huiswerk laat zitten.
Kent iemand dit gevoel en heeft iemand misschien tips over hoe ik mijn huiswerkuren toch goed kan invullen zonder dat stressgevoel te ervaren/af te haken?