Hey iedereen,
Ik heb al bijna 1,5 jaar ruzie met twee vriendinnen. Het waren mijn beste vriendinnen tot vriendin A het niet leuk vond dat ik op eens een vriendje had. Het was voor haar te moeilijk om er aan te wennen en ik geef het eerlijk toe dat ik de eerste maanden constant bij mijn kersverse vriend wou zijn. Hij was de alleereerste jongen waarvan ik dacht: jij bent de ware en uiteindelijk bleek het ook zo te zijn want wij zijn ondertussen al verloofd.
Op een avond gingen vriendin A en I met nog andere meisjes uit, vriendin A had gevraagd of ik meeging waarop ik dan vroeg of haar vriendje ook mee ging, omdat mijn vriend toen toevallig die dag net bij mij was (hij deed er een uur over met het openbaar vervoer om bij mij te geraken). Vriendin A haar vriendje ging niet mee en dat vond ik dan een zonde om mijn vriend mee te nemen met allemaal meisjes en om hem enerzijds ook alleen te laten. vervolgens heb ik vriendin A gezegd dat ik niet mee zou gaan...
Het was al laat op kot/kamer en ik en mijn vriend begonnen ons te vervelen, totdat ik een meisje van mijn klas zag met haar vriend en hun had gevraagd of wij niet iets kleins konden gaan drinken in het café naast onze kot. we zijn uiteindelijk met zijn vieren een uurtje weg geweest en gaan slapen in onze eigen kamers.
De volgende morgen zag ik vriendin A die mij totaal aan het negeren was. Ik wist goed genoeg waarom ze dad deed en het was ook niet de eerste keer dat ze zo deed tegen mij. Ik ken haar al 5 jaar en in die 5 jaar had ze wel vaker zo gemeen tegen mij gedaan en elke keer was ik degene die zich moest verontschuldigen.
Deze keer ging ik haar iets aandoen wat ze niet zou verwachten van mij. Ik heb haar terug zitten negeren en uiteindelijk is dit gerekt tot 1,5 jaar. Het probleem was dat de lieve vriendin I (die een zwak karakter heeft en makkelijk om te praten is door A) mee begon te doen met A. Ik ben naar I geweest en heb haar uitgelegd dat ik geen ruzie met haar wou en dat ze geen partij moest kiezen tussen mij en A, maar dat ik nooit meer bevriend wou worden met A doordat ze zo gemeen was.
Voor de rest heb ik I ook verwittigd over A omdat zij elkaar nog maar een jaartje kenden en ik A al veel te lang. Vriendin I wou het allemaal niet geloven en wou dat ik het ging uitpraten met A maar dat wou ik absoluut niet, want A zou het helemaal niet doen.
Enkele maanden later zag je vriendin I meer optrekken met A en ik had niet verwacht dat zij ook niet meer zou praten met mij. Uit frustratie heb ik ze allemaal van op mijn facebook verwijderd en kon ik het niet meer aan. Ik vond het allemaal kinderachtig gedoe en wou niets meer van hun weten. Dus ik heb alle mogelijke contact afgebroken.
A kon enkel nog maar over vriendjes spreken over een ander of die van haar eigen en die van mij bestond niet en was een hatelijke gast voor haar.
Tot twee dagen geleden heb ik gehoord dat vriendin I echt heeft afgezien van de vriendschap die tussen mij en haar is verloren geraakt. Ze heeft heel lang zitten huilen bij A over mij en ik weet dat A haar heeft vertelt dat het niet meer de moeite was om met mij terug bevriend te worden.
Nu zit ik al twee dagen met mijn handen in mijn haar, moet ik proberen om terug goed te worden met I of is het enkel omdat ik nu alleen ben en moet wachten tot ik nieuwe vriendschappen kan afsluiten met nieuwe mensen. ik weet het niet meer en ik weet ook niet wie in de fout is in deze ruzie.. ik of A?? Hoe zou I er op reageren als ik terug bij haar kom, zou zij mij uitlachen samen met A?? Ik weet het allemaal niet meer.
|